Dierenasiel Blauw Kruis van de Kust trekt aan de alarmbel nu een recordaantal aanvragen zijn binnengekomen om een hond af te staan. Het gaat om gemiddeld acht aanvragen per maand, terwijl er dat voordien twee waren. Het gaat ook steeds vaker om grote honden die moeilijk opnieuw kunnen geplaatst worden. Vroeger werden mensen doorverwezen naar andere asielen, maar het probleem blijkt overal hetzelfde. “Dit heb ik nog nooit gezien in al die jaren dat ik voorzitter ben”, vertelt Fabrice Goffin.
In het gebouw van het Blauw Kruis van de Kust in Oostende worden momenteel zo’n 32 honden opgevangen. Per maand kloppen acht mensen aan met de vraag om hun hond af te staan, maar er is momenteel geen plaats meer in het asiel. Vroeger kwamen er slechts twee vragen binnen en lukte het ook gemakkelijker om de honden een nieuwe thuis te bieden. “We krijgen op dit moment veel meer Mechelse of Duitse herders binnen tot zelfs een Deense Dog van een jaar oud. Dat zijn grote honden die moeilijker een nieuwe thuis vinden”, licht voorzitter Fabrice Goffin toe.
Terwijl er steeds meer honden weggegeven worden, zijn er op dit moment ook heel weinig adopties. “Ik vermoed dat de crisis daar een stuk mee te maken heeft. Mensen nemen niet zo snel een hond in huis omdat ze bang zijn voor de extra kosten. Daarnaast is een deel van de honden die we nu zitten hebben onverplaatsbaar omdat ze bijvoorbeeld een verleden hebben met agressie. Tegelijkertijd willen we ze ook niet laten inslapen. Dit is geen slachthuis.”
Opvallende vaststelling
Het Oostendse asiel staat zeker niet alleen. De Vlaamse dierenasielen hebben vorig jaar een recordaantal van 48.000 dieren in bescherming genomen. Het gaat vooral om katten (25.926) en honden (7.642). In Oostende zijn ze het hoge aantal katten die wachten op een nieuwe thuis al gewoon, maar het hoge aantal honden dat moet opgevangen worden is nieuw. “We werken niet met een wachtlijst. Ik verkies liever om mensen door te verwijzen, het probleem is nu dat veel asielen vol zitten. Daarnaast zijn er ook inbeslagnames en die kunnen we niet weigeren. Hier is het vooral frappant dat mensen waarvan de dieren in beslag genomen werden wegens dierenverwaarlozing, gewoon opnieuw een dier in huis kunnen halen. We hebben hier zo al honden binnengekregen en enkele maanden later bracht de politie opnieuw honden binnen die van bij dezelfde mensen kwamen. Op die manier is het dweilen met de kraan open.”
Het grote aantal honden die moeten opgevangen worden, brengt heel wat uitdagingen met zich mee. “We hebben heel wat kosten. Denk maar aan voeding, verzorging, dierenartskosten en zo meer. Er komen daarnaast ook steeds meer administratieve verplichtingen bij. Tegen 2024 moeten we bijvoorbeeld monitoren dat elke hond minimum twee uur per dag buiten zijn kennel kan om te wandelen. Er worden continu nieuwe regels uitgevonden, maar we kunnen niet mee want we hebben niet genoeg vrijwilligers en personeel.”
Het asiel hoopt dat de Vlaamse overheid een actieplan uitwerkt om het probleem op te vangen. “Er is veel werk aan de winkel. Ik vraag me af waar dit naartoe gaat. Ik hoop dat mensen ondertussen stoppen met honden in huis te halen via broodfokkers.” (LB)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
