Goed nieuws voor de fans van onze wekelijkse cartoon ‘De avonturen van Dictator Dirk’ in KW/Brugsch Handelsblad. De Brugse uitgeverij Bonte bundelde de eerste jaargang in een stripalbum.”In feite is onze strip pure reclame voor de Brugse politici”, knipogen de trotse makers Bart Vantieghem en Koen De Brabander.
Cartoonist Bart Vantieghem (48) is een ‘aangespoelde’ Bruggeling. De Gentenaar belandde destijds als jobstudent in Brugge, waar hij toeristen op hun bestemming moest krijgen in voor hem totaal onbekende straten. Het weerhield er hem niet van om zich eind 2007 te vestigen in de Breydelstad. Hij verdient zijn brood als illustrator van kinderboeken en als cartoonist voor KW, De Zondag en De Streekkrant. Koen De Brabander (44) is gebrakt en gespogen in Brugge. Hij werkt als salesmanager voor brouwerij De Halve Maan en zingt als hobby bij de rockbands Chaos Generator en Lost Elegy.
Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?
Koen: “Ik werd een fan van Bart, toen uitgeverij Van Halewyck in 2003 zijn stripverhaal De cavia die rood kreeg uitbracht. Ik leerde hem beter kennen, toen hij als drummer bij het groepje Deep Freezer in 2007 in jeugdhuis Komma aan het repeteren was. Ik schreef toen af en toe iets voor de satirische Brugse culturele website Moon Art Gallery en liep met het idee rond om een cartoon rond Patrick Moenaert en Yves Roose te lanceren. Ik ben slechts scenarist, ik had een cartoonist nodig en polste bij Bart.”
Bart: “Ik zag dat aanvankelijk niet zitten. Ik woonde op dat moment nog in Gent en kende de Brugse politieke situatie onvoldoende. Bovendien had ik voor het maken van cartoons nog nooit met iemand samengewerkt. Op dat moment tekende ik vooral voor Humo, De Morgen en het maandblad Teek. Maar na een brainstormsessie in café Den Turk in Gent kon Koen mij overtuigen. In 2008 zijn we met Patrick & Yves gestart, eerst maandelijks op Moon Art Gallery, nadien wekelijks in het Brugsch Handelsblad. Later volgden de avonturen van Kameraad Renaat en na de wissel van de macht in Brugge Dictator Dirk.“
Hoe verloopt de samenwerking?
Koen: “Na het weekend bellen we elkaar op, geven elkaar ideetjes door. We denken erover na, bellen opnieuw. De eindverantwoordelijkheid ligt bij Bart.”
Bart: “Op woensdagnacht, kort voor de deadline, begin ik er dan aan.”
Hebben jullie dezelfde vorm van humor?
Koen: “Bart is volkser!” (lacht)
Bart:: “Ik ben meer gedoseerd!” (grijnslacht)
Koen: “De kaka- en de pipimoppen komen nochtans van jou!”
Bart: “Oké, ik geef het toe: mijn vorm van humor is wat absurder en wat harder dan die van jou!”
Koen: “Inderdaad, het volkse is meer mijn ding. Ik hou van het contrast tussen de Brugse notabelen en de gewone volksmensen. Het is geen toeval dat ik fan ben van de Brugse Strangers en Willy Lustenhouwer. Ik heb bijvoorbeeld ook een boekje geschreven over de volkse wijk Sint-Jozef en ik ben een fervent verdediger van het Brugse dialect.”
Kan de aimabele ACW’er Dirk De fauw lachen met Dictator Dirk?
Bart: “Dat moet je aan de burgemeester zelf vragen. Zijn cartoonfiguur is overigens geëvolueerd. In het begin, toen hij bij de verkiezingen de grote uitdager van Renaat Landuyt was, hebben we hem geportretteerd als een grijze muis. Want we wisten zelf niet goed hoe Dirk in elkaar stak. Bijgevolg speelden wij hem uit als een echte tsjeef. Pas later hebben we hem wat kleur gegeven. Afwisselend is hij een tiran of een vloekende ketter, maar even vaak een lieve grootvader. Koen had trouwens vijftig andere alliteraties op Dirk vooraleer we het eens waren en er Dictator Dirk van maakten.”
Kan en mag alles in een cartoon?
Koen: “We zullen onszelf nooit censureren. In het begin, toen we Pol Van Den Driessche opvoerden, dachten we dat de hoofdredactie zou ingrijpen. Pol is in onze cartoons de slechterik, zonder morele principes. Een beetje zoals Gargamel bij De Smurfen. We proberen altijd de goede smaak te bewaren. Maar het is leuk om een goede stek te geven aan mensen die een zekere status hebben. We doorprikken ballonnetjes, want ook in Brugge heb je soms echt platte dorpspolitiek.”
We zetten hen soms in hun hemd, ze mogen niet te aaibaar worden
Bart: “Goede smaak? Daar heb ik lak aan. Koen staat af en toe op de rem. Maar ik maak de cartoon ‘s nachts en dan is Koen niet te bereiken…” (lacht)
Koen: “Inderdaad, Bart hakt de knopen door. Ik kan alleen maar mijn mening geven…. Maar ik ben geen trut! We sluiten geen compromissen.”
Getuigt het van goede smaak om altijd te lachen met het feit dat cultuurschepen Nico Blontrock corpulent is?
Koen: “Ik ben zelf dik én ik ben een goede vriend van Nico. Voor we beslisten Nico als een dikke ballon en Lamme Goedzak af te beelden, heb ik hem opgebeld en gevraagd of hij daar bezwaar tegen had. ‘t Was voor hem geen enkel probleem! Franky Demon ken ik van onze kindertijd bij de KSA. Het was makkelijk om van hem een karikatuur te maken. Omwille van zijn stemtimbre komt hij bij ons soms wat gay over. Bijgevolg maakten wij van hem de tsjeef die nog niet uit de kast gekomen is. En geef toe: Pablo Annys ziet eruit als een latin lover met een jacht in Saint-Tropez. Mathijs Goderis wist dan weer niet dat de andere schepenen hem den kleinen noemen.”
Bart: “En Minou Esquenet…. Welke ouder geeft zijn dochter nu de voornaam Minou? Dat is vragen om uitvergroot te worden en met een poes geassocieerd te worden.”
Kunnen de politici lachen met jullie cartoons?
Bart: “De meesten wel. Martine Matthys is wel blij telkens ze er niet in staat. Enkel Annick Lambrecht heeft ons eens gezegd dat ze onze cartoons niet fijn vindt. Maar er zijn ook schepenen jaloers als ze er een weekje niet in staan!”
Koen: “We krijgen soms inside tips van medewerkers in het stadhuis. Andere politici belden ons op met de smeekbede ook geportretteerd te worden. Maar we laten ons niet doen. In feite zijn onze cartoons pure reclame voor de Brugse politici. Wij willen hen niet te veel diensten verlenen! Dus zetten we hen geregeld in hun hemd, ze mogen niet te aaibaar worden.”
Het stripverhaal ‘De avonturen van Dictator Dirk’ is uit bij uitgeverij Bonte, kost 10 euro en is te koop in de betere Brugse boekhandel.
Wat vindt de Brugse burgemeester van Dictator Dirk?
“Toen ik voor het eerst het beeld zag van ‘Dictator Dirk’ en de auteurs mij vroegen of ik daarmee kon leven, heb ik onmiddellijk geantwoord dat ik zeker geen last had van een strip met de burgemeester in een hoofdrol. Ik vroeg hen wel hoe ze erbij kwamen mij als ‘dictator’ te bestempelen. Volgens mij strookt dit niet met mijn karakter. Dit werd door de auteurs bevestigd . Ze vonden het leuk om mij een titel te geven die niet past bij mijn democratische ingesteldheid: het zijn dan ook cartoons”, vertelt de burgemeester.
“Inmiddels is het verhaal van ‘Dictator Dirk’ het zout op de patatten van de politieke werkweek. Op vrijdagmorgen kan ik het Brugsch Handelsblad niet vroeg genoeg in handen krijgen. Ik hoor dat ook heel wat mensen de Facebookpagina van ‘Dictator Dirk’ bekijken. Heel leuk dus om elke week van het verhaal van de leden van het college, af en toe aangevuld met ‘Zotte Pol’, te kunnen genieten. Iedereen wordt door de mangel gehaald met anekdotes, schitterende cartoons,… De strip krijgt een blijvend plekje in mijn boekenkast.” (SVK)
