Deze man stippelde voor 637 km aan parcours voor Filou Classic uit

Op zondag 19 maart wordt de Filou Classic gefietst én gewandeld. Vanuit het Bierkasteel in Emelgem starten voor 637 kilometer aan fiets- en wandelroutes, Bart Goethals is de man die ze netjes uitstippelde. “Zondagmorgen doen we een laatste check van de pijltjes.”

Bart Goethals groeide op in Kortemark, zijn echtgenote is afkomstig uit Kortrijk. Ze gingen in 2011 ergens tussenin wonen, de keuze viel op Kachtem. Het gezin woont schuin tegenover Dieter Devoldere, oprichter en nog een van de drijvende krachten achter EWVC (Ertelijke Wielervrienden Club) en de Wandelende Pekkers.

Hoe belandde je in de koerswereld?

“Al van kindsbeen af had ik interesse in het wielrennen. Ik kreeg al in het vijfde leerjaar een koersfietsje, maar mijn ouders waren er niet echt voor gewonnen dat ik echt ging koersen. Na mijn studies heb ik nog wat meegereden bij de nevenbonden, maar ik heb er niet echt potten gebroken. Maar ik ben wel altijd blijven rijden. En toen we hier in Kachtem kwamen wonen, ben ik lid geworden van de club. We hebben nu ons lokaal in ‘t Stil Ende.”

Wanneer start jullie seizoen?

“Eigenlijk fietsen we het hele jaar door. Als het te slecht weer is in de winter, dan gaan we spinnen. Maar als het weer het toelaat, zetten we in de winterperiode aan voor een tochtje van 60 tot 70 kilometer. Telkens op zondagmorgen. In de zomer starten we een half uurtje vroeger om 8.30 uur, de tochten zijn dan zowat 90 kilometer lang. Ook daar ben ik verantwoordelijke voor de ritten. Ik heb ondertussen toch al een rit of 50 uitgestippeld, onze leden hebben die allemaal op hun fietscomputer staan. Afhankelijk van de wind – we starten altijd tegen wind – kiezen we dan een van die ritten. We hebben ook twee dames in onze club, de rest zijn mannen. Zelf fiets ik eigenlijk meerdere keren per week, ik trek er dus in de week ook vaak nog met de fiets op uit.”

De Filou Classic zou in 2020 voor het eerst verreden worden.

“Maar toen brak corona uit en moesten we overgaan tot een afgelasting, in 2021 was het een onthoofde editie. De mensen konden wel het parcours rijden, maar we mochten niet samenkomen. Vorig jaar was het dan de eerste echte editie, waarop we ondanks het mindere weer tot 4.000 deelnemers hadden.”

Nu mikken jullie op 5.000 deelnames.

“Er zijn al 1.500 voorinschrijvingen, voor 5 euro in plaats voor 7 euro de dag zelf. Normaliter mag je dat minstens maal drie doen. Je krijgt ook een koffie bij de start, een Filou bij aankomst en bonnen en vouchers van Multi Bazar, Sportline en Power Gym. De moeite dus. Maar nu zien ook de weersvoorspellingen er niet al te schitterend uit. We kruisen de vingers dat het toch wat meezit. Vorig jaar viel er wat sneeuw bij onze passage door de Vlaamse Ardennen. Nu komt er aan het Bierkasteel een grote tent, zelfs al is het niet zonnig, dan nog zullen de mensen kunnen nagenieten.”

Met het Bierkasteel hebben jullie een prachtlocatie met vooral ook voldoende ruimte.

“Inderdaad en voor heel wat mensen die er nog nooit geweest zijn, is het een extra motivatie om mee te doen.”

Als wielerfanaat stippel je ook de wandelparcours uit.

“Dat klopt. Wandelen doe ik wel graag, maar eigenlijk liever in de bergen dan op het vlakke. Dit jaar hebben we opnieuw zes afstanden, van vijf tot 42 kilometer. We trachten daarbij het mooiste wat Izegem te bieden heeft aan de wandelaars te tonen. We passeren aan Wandel op de Mandel, de iets langere afstanden trekken ook naar Ardooie Veld, ook Wallemote, ’t Blauwhuis en het Merelbos zitten er in. Maar ook veel kleine verborgen weggetjes, die ik ook zelf moest ontdekken in Izegem, zijn de moeite waard. Aan ’t Stil Ende kunnen de wandelaars op krachten komen bij de bevoorrading.”

Voor wie wil fietsen is er keuze uit acht afstanden op diverse parcours.

“Met de 20 en 30 kilometer mikken we vooral op gezinnen, we opteren voor de rustige wegen. Voor de cyclosportieven is er keuze tussen 40, 60, 90 en 125 kilometer. De 40 en 60 km zijn voornamelijk vlak, terwijl de 90 en 125 km eerder heuvelachtig ogen. Die trekken naar Oudenaarde en de 125 km doet een lus doorheen doorheen de Vlaamse Ardennen en de Zwalmstreek. We hebben niet gekozen voor de traditionele hellingen, maar hebben onbekende parels gezocht, zoals Braambrugstraat, Foreest en Bruul. Er zijn ook twee luxebevoorradingen met onder andere fruit, donuts, broodpudding,… onderweg in Mater en Desselgem.”

Nieuw is het gravelparcours.

“We wilden iets nieuws in ons aanbod brengen en rijden over gravelbanen is momenteel in. Via RouteYou en Google Streetview ben ik beginnen zoeken naar zulke baantjes. Let wel, het gaat om goed berijdbare stukken, geen modder waarvoor je een mountainbike nodig hebt. Vooral in Hulste vond ik veel leuke stroken, de tocht trekt verder richting Desselgem. Wie de 100 km doet, rijdt dan nog verder naar Tiegem en Gijzelbrechtegem. De bevoorrading is in Desselgem, terugkeren doen we via de Paanders in Meulebeke. 15 tot 20 procent van het parcours zijn offroadstroken, we zijn daar dus in ons opzet geslaagd. Er zijn nu al een 200-tal inschrijvingen en we krijgen ook veel vragen van mensen die interesse tonen.”

Met jullie vierkoppig bestuur volstaat het allicht niet om alle werk te doen op die dag?

“Zeker niet. We zijn met een 25-tal leden, ook heel wat partners helpen mee. Het werk begon al vorig weekend met het uitpijlen van al die tochten. We verdelen dat door in segmenten te werken, de dag ervoor checken we nog eens of alle pijlen er hangen en ’s morgens volgt nog een laatste controle. Vorig jaar hebben we meegemaakt dat in Oudenaarde over een afstand van drie kilometer alle pijltjes verdwenen waren.”

Wat is je taak de dag zelf?

“Ik beman de pechdienst. Iemand met een gebroken ketting of zo kunnen we gaan depanneren. Maar ook op onze bevoorradingsposten zijn er depannageteams, zodat ik niet al te ver hoef te rijden. En na een toffe dag volgt dan ’s avonds ook nog de opkuis.”