De vele gedaantes van Izegemse oud-burgemeester Gerda Mylle (1953-2020)

Dinsdag 16 juni is oud-burgemeester Gerda Mylle, die in september haar 67ste verjaardag zou vieren, totaal onverwacht overleden. Haar politieke nalatenschap is met onder meer Eperon d’Or en De Leest voorgoed in het Izegemse stadsbeeld aanwezig. Maar het leven spaarde haar ook niet altijd.

Gerda Mylle werd op 5 september 1953 geboren en groeide als oudste van vier zussen op in de Pater Lievensstraat in Moorslede. Toen Gerda 12 jaar was, verloor ze haar vader die op 39-jarige leeftijd verongelukte. Moeder Hedwige Verstraete was een sterke vrouw, zette het werk van vader verder en drie van de vier zussen zouden later met een Izegemnaar trouwen. Gerda huwde met Johan D’Artois. Mia Mylle met Yves Nonkel van de gelijknamige drukkerij, die ook al veel te vroeg stierf. Ann met Marc Bourez.

Ze fungeerde in de Izegemse politiek voor heel wat nieuwkomers als moederfiguur, maar zelf is ze ook de mama van Inge (Noor, Liek, Anna en Louise), Brecht (Sybille Baert, Seff en Nelle) en Elien (Jurgen Vandenbossche, Arno en Anouk). Drie kinderen dus en ondertussen al acht kleinkinderen. “Het gebeurde wel eens dat ze ons belde om te zeggen dat ze een uur later op het schepencollege zou arriveren, omdat ze nog iets moest doen voor de kinderen”, zegt Dirk Van Walleghem, die jarenlang met Gerda de lijnen mee mocht uitzetten. “Haar gezin, haar job, de politiek… Ze combineerde het allemaal.” Na haar afscheid van de politiek nam ze de zorg voor haar man Johan D’Artois op zich.

Gerda was voor veel mensen binnen de partij een echte vriendin, maar ook met SP.A’er Frank Duhamel koesterde ze een speciale band. “Vorig jaar ben ik op 30 juni getrouwd met Frederika, net op mijn 60ste verjaardag. We trouwden in Roeselare en Henk Kindt (SP.A) en Gerda Mylle (CD&V) zegenden het huwelijk mee in. Dat had ook een bepaalde symboliek. Mijn vrouw komt uit de hoek van ‘de Kaloten’, ik uit die van ‘de Sossen’. Een gemengd huwelijk dus, maar mijn vrouw woonde nog in de straat bij Henk Kindt en mijn ouderlijke thuis was in de Ter Wallenstraat in Izegem, waar Gerda en Johan na hun huwelijk woonden voor ze naar de Hondekensmolenstraat trokken.”

Partijgenote en vriendinMauricette Deblauwe: “Soms kregen we een hand geschreven bedankings briefje”

“Op ons huwelijk toonde Gerda zich ook emotioneel. De moeilijkste telefoon uit mijn loopbaan was die toen ik na 18 jaar samen in de coalitie aan Gerda moest melden dat wij met N-VA in zee ‘moesten’. Ze apprecieerde dat ik het liet weten, nadien konden we blijven met elkaar vinden. We konden ook goed met elkaar babbelen. Zij met een glas witte wijn, ik met een glaasje rood. We vertrouwden elkaar ook veel toe over ons privéleven. Dat is een vorm van vertrouwen die zeldzaam is onder politici, dus durf ik ons ook vrienden noemen.”

Gerda Mylle zetelde vanaf 1989 in de gemeenteraad, na de verkiezingen van 1994 kwam ze voor 18 jaar in de meerderheid terecht. Eerst was ze 12 jaar schepen van onder meer cultuur, ze was ook zes jaar burgemeester. Maar ze moest ondanks een recordscore aan voorkeurstemmen in 2012 toezien dat een andere coalitie werd gesloten. Ze nam in 2018 afscheid van de gemeenteraad. Gerda was ook provincieraadslid en van oktober 2013 tot mei 2014 als opvolgster van Stefaan De Clerck ook volksvertegenwoordiger. Ook in Beweging.net (het vroegere ACW) nam ze mandaten op. Ze was ook voorzitter van CD&V Izegem.

Ze volgde ‘zeg maar Willy’ Verledens op, maar ook als burgemeester werd Gerda meestal bij haar voornaam aangesproken. Ze kon ook met de nodige humor iemand raken in de speeches die ze zoveel moest geven en waarom ze bekend was. Ze stond te midden de mensen, ook van haar ‘werkvolk’ was ze graag gezien. Van de mensen van brandweer en politie die ze als burgemeester onder haar hoede had tot het personeel van het stadhuis dat deze week met verslagenheid reageerde op het haar overlijden. Op sociale media regende het deze week reacties met de mensen uit de cultuursector, waarvoor ze zoveel deed, op kop.

Je kon er Gerda Mylle nooit op betrappen om met een anders pluimen te gaan lopen, integendeel. Dat was net ook een van de redenen waarom ze uiteindelijk zoveel gedaan kreeg. Ze gunde de andere ook heel veel. “Soms kregen we een handgeschreven bedankingsbriefje”, rakelt Mauricette Deblauwe op. “Zo smeedde ze ook een hecht team van onze groep.”

Mauricette Deblauwe: “Ik vroeg me soms af of ze wel sliep”

Mauricette Deblauwe belandde in de politiek door Gerda Mylle. “Het was zij die me kwam overtuigen om me te engageren. In 1994 werd ik rechtstreeks verkozen en zo kon ik alle vele jaren samenwerken met Gerda. Zo kon ik vanop de eerste rij aanschouwen welk werk zij allemaal deed. Als voorzitter droeg zij ook onze partij. En ze combineerde dat met lesgeven in verschillende scholen en de zorg voor haar gezin. Je hoorde haar ook nooit klagen. Hoe ze dat allemaal voor elkaar kreeg? Ik weet het niet, soms vroeg ik me af of ze wel sliep. Haar overlijden komt veel te vroeg en komt ook bij mij hard aan.”

Algemeen directeur Anton Jacobus: “In de eerste plaats altijd menselijk”

Anton Jacobus is straks in augustus al 17 jaar eerst stadssecretaris en nu algemeen directeur bij de stad Izegem. Hij maakte Gerda Mylle van dichtbij mee. “Een superwarme vrouw en dat mocht ik zelf ondervinden. Toen mijn eerste vrouw ziek werd en later ook overleed, liet ze me alle ruimte om voor mijn echtgenote te zorgen. Je kon ook altijd bij haar terecht voor een babbel. Onder haar burgemeesterschap ontstonden ook de werkweekends waarbij we twee dagen Izegem verlieten om ons volledig te kunnen concentreren op de afronding van de begroting. Een teambuilding voor het college, dat doen we nu nog.”