Ter land, ter zee of in de lucht. Dagelijkse kost voor werkmensen die tot ongekende hoogtes klimmen of afzakken naar de diepere regionen. Van hoogte- of dieptevrees is er bij hen dan ook geen sprake. Elke woensdag gaan we met KW.be op zoek naar zulke mensen met een ‘hoog’, dan wel een ‘laag’ beroep. Deze week: Grafdelver en standup-comedian Kevin Rombaux, ook wel gekend onder zijn fans als ‘De Mugge van Brugge’.
Overdag is Kevin Rombaux (34) druk in de weer als grafdelver op de centrale begraafplaats in Brugge, maar ‘s avonds staat hij als stand-upcomedian op de planken. Zo verzorgde ‘De Mugge van Brugge’ al onder meer het voorprogramma van Freddy De Vadder tijdens zijn tour ‘Freddy twijfelt’ en verscheen hij in televisieprogramma’s als ‘Iedereen Beroemd’ en ‘Telefacts’.
Een combinatie waarvan zijn kennissen en vrieden soms raar opkijken, maar hij maakt moeiteloos de klik tussen de twee. “Grafdelven en comedy kan ik perfect gescheiden houden. Met de collega’s maak ik wel eens mopjes als er geen andere mensen in de buurt zijn. Bij dit werk heb je ook wel humor nodig, want anders kan je het niet volhouden. Zeker als je dagelijks geconfronteerd wordt met mensen die het verlies van hun naasten moeten verwerken. Maar tijdens ceremonies of dergelijke houden we ons uiteraard wel erg sereen.”
Grafdelver zijn is niet voor iedereen weggelegd. Hoe ben je in deze branche beland?
“Ondertussen ben ik al zes jaar grafdelver en het is eigenlijk per toeval dat ik nu dit werk doe. Voordien werkte ik als conciërge in de sporthal van Stad Brugge. Maar die job beviel me niet meer en zodoende vroeg ik een overplaatsing aan. En toen ik vernam dat er een plaats vrijkwam voor de vacature van grafdelver heb ik die kans met beide handen gegrepen. Ik wist op voorhand ook niet of het mij zou bevallen. Dat kán je ook niet weten. Je kunt pas een definitieve beslissing nemen als je het werk al een tijdje doet. Niet iedereen is ook bestand tegen de confrontatie met de dood en alles wat daar bij komt kijken. Je moet er een sterke maag voor hebben. Het is niet alleen fysiek zwaar werk, ook op mentaal vlak vergt het veel van je. Dan stuit het je soms wel eens tegen de borst als je de reactie ziet van mensen, wanneer je vertelt wat voor werk je doet. De meesten halen hun neus op en kijken je aan met een blik alsof je de grootste vuilaard bent.”
Wat houdt je job zoal in? En zijn er regels of eisen waaraan een grafdelver moet voldoen?
“Er is een deontologische code die ons oplegt hoe wij ons moeten gedragen tijdens uitvaartdiensten. Dat is ook niet meer dan normaal, want we moeten de mensen bijstaan op zware momenten. Als grafdelver zorg je ook voor het onderhoud van de graven of de ontruiming ervan. Ook moeten we grafzerken, waarvan de concessies niet meer betaald zijn, afbreken. En tijdens begrafenisceremonies strooien we de as uit, zowel op land als op zee, of we begraven de urne in de grond.”
Heb je al vreemde taferelen gezien op het kerkhof?
“Niet echt eigenlijk, al kan ik me toch een paar incidenten voor de geest halen die me wel zijn bijgebleven. Vroeger kwam hier een oude man dagelijks met zijn hondje langs om het graf van zijn overleden vrouw te bezoeken. Hij vertelde dan telkens wat hij die dag had gedaan. Maar het opvallende was dat hij dan tegen die hond zei van: ‘geef nu maar een zoen aan mama’. En die hond liep dan effectief naar die grafzerk om eraan te likken.”
“Iedereen verwerkt verlies op zijn eigen manier. Ook heb ik ooit eens een man horen praten tegen de grafzerk van zijn overleden vrouw. Daar is niets mis mee natuurlijk, maar mijn collega’s en ik keken toch even raar op toen we steeds antwoorden te horen kregen. Die man in kwestie bootste blijkbaar de stem na van zijn overleden dierbare, en voerde dan een soort gesprek.”
Waar heb je de naam ‘Mugge van Brugge’ vandaan gehaald?
“Dat is eigenlijk geleidelijk ontstaan, op aanraden van een manager van het boekingsbureau. Hij zei tegen mij dat mijn echte naam niet zou aanslaan bij het publiek en vroeg dus om met een artiestennaam op de proppen te komen. Toen ik die mens weer aan de lijn had kon ik in feite niets beter bedenken dan de ‘Mugge van Brugge’. Het floepte er gewoon uit toen ik zocht naar iets dat rijmde op Brugge. Vandaar dus.”
Ongevallen met grafdelvers komen al eens voor. Aan wat is dat te wijten en hoe zorg je ervoor dat je veilig een bekisting kunt plaatsen?
“Hoe dieper de put, hoe groter het instortingsgevaar. Daarom mag een put volgens de wet maar 1m20 diep zijn, terwijl dat vroeger 1m80 diep moest zijn. De kans dat een ongeval zich voordoet is dus veel kleiner tegenover enkele jaren geleden. Bovendien worden er nu telkens metalen steunplaten in de put geplaatst, om te voorkomen dat het graf zou instorten. En we moeten de kist niet meer met touwen in de grond laten zakken. Dat gebeurt nu automatisch: we plaatsen de kist op een metalen geraamte dat via kabels naar beneden zakt. Daardoor is de fysieke belasting veel minder zwaar en treden er minder rugklachten op. Werkongevallen doen zich soms nog voor, maar volgens mij komt dat door onoplettendheid, omdat ze vervallen in routine of te overmoedig zijn.”
Hoe ben je komiek geworden?
“Ik was eigenlijk al bezig met comedy voor ik grafdelver werd. Ik was al in mijn vroege jeugdjaren gebeten door comedy en cabaretiers. Toen ik als kind op bezoek ging bij mijn grootouders beluisterde ik platen van Willy Lustenhouwer. Ik was meteen verkocht na het horen van zijn befaamde liedje ‘Zie je van Brugge? Zet je vanachter’. Willy gaf in de herfst van zijn carrière ook een paar one-man-shows als cabaretier en sindsdien was hij pas echt mijn grote voorbeeld. Ik wou hem op een gepaste manier doen herrijzen in de gedachten van de Bruggelingen en zodoende gaf ik twee jaar geleden een show ter ere van Willy.”
“Dat optreden was te horen op de Brugse radiozender VBRO. Het was zo’n groot succes dat ik nog eens drie keer optrad. Telkens performde ik voor een uitverkochte zaal in het cultuurcentrum De Dijk in Brugge. Vorig jaar gaf ik opnieuw een show als eerbetoon aan Willy, maar dit keer aangevuld met eigen materiaal. Maar mijn carrière is vrij toevallig tot stand gekomen. Vrienden van mij vroegen of ik mee wou gaan naar een revuegezelschap in Zonnestraal Brugge. Achteraf zei ik tegen mijn vrienden dat ik ook wel een kans op het grote podium wou om een comedy sketch te doen. Dus hebben zij nadien nog een praatje geslagen met de organisatoren en kreeg ik te horen dat ze mij zouden contacteren. Een maand lang heb ik niets vernomen tot de dag waarop ik toen dus het felbegeerde telefoontje kreeg met de boodschap dat ik meteen mocht optreden in De Dijk.”
Wat ging er door je heen bij je eerste optreden?
“Ik stond strak van de zenuwen en kampte met faalangst. Vlak voordat ik het podium betrad, stond ik te beven als een riet. Het was zo erg dat het me zelfs niet lukte om een kop koffie te drinken. Maar zodra ik mijn eerste mop vertelde, gleed die spanning van me af. De toeschouwers schoten in de lach en ik kreeg er meteen een kick van. Sindsdien ben ik blijven gaan. De goeie respons van het publiek werkte verslavend.”
Welke stijl kenmerkt je humor? Tracht je Willy’s stijl na te bootsen?
“Sowieso zit de stijl van Willy Lustenhouwer een beetje in mij, aangezien ik vroeger veel naar hem keek en luisterde. Maar ik probeer niet op een bewuste manier zijn stijl van performen na te doen. Ik breng ook een variant op Willy’s befaamde sketches of liedjes. Zo vervang ik bijvoorbeeld de namen van vroegere politici naar de huidige. Maar vergis je niet, ik ben geen zanger zoals Willy destijds was. Ik zing eerder vertellend, zonder mij te wagen aan hoge noten.”
“Mijn eigen stijl zou ik omschrijven als cabaret, gekenmerkt door grove moppen die cru in de oren kunnen klinken, à la Alex Agnew. In mijn shows laat ik me ook bijstaan door een orkest en tussenin treedt er een dansgroep op. Ik wil ook niet aanzien worden als een imitator of een copycat van Willy. Ik probeer mijn eigen draai te geven aan zijn materiaal. Ook wil ik niet blijven vissen in Willy’s vijver en droom ik er van om op een dag een show met geheel eigen materiaal op poten te zetten.”
Vertel eens een goede mop.
“Wat zegt een begrafenisondernemer tegen zijn vrouw tijdens hun eerste huwelijksnacht? Mag ik hem erin steken of moet ik hem eerst aan de familie tonen? (lacht)”
Waar haal je je inspiratie voor je eigen moppen?
“Uit het dagdagelijkse leven. Ik observeer mensen en in mijn moppen ga ik dan specifieke situaties, die ik ervaren heb, uitvergroten, of verzin ik er iets bij tot ik een geslaagde mop in gedachten heb. Andere komieken richten zich op gebeurtenissen uit de actualiteit, maar dat is niet aan mij besteed. Mijn doel is vooral om de mensen hun gedachten te doen verzetten van de problemen in de wereld, want in de hedendaagse maatschappij is een lach meer dan ooit nodig. Van politiek bijvoorbeeld weet ik niets af. Je zult mij dus nooit betrappen op een uitspraak daarover, want ik zal geen dingen zeggen over zaken waar ik niets van af weet. Anders dreig je als komiek op je bek te gaan.”
Wat maakt een goede komiek?
“Als je tips krijgt van gerenommeerde komieken, moet je goed luisteren, maar soms ook niet. Zo zei Alex Agnew eens tegen mij met een vette knipoog ‘wees grappig’ (lacht). Maar ik vind dat je niet altijd grappig hoeft te zijn, zo zijn er ook momenten in mijn shows waarin ik vrij serieus ben. Zo vertelde ik eens een gedichtje over een oud ventje dat terugblikt op zijn voorbijgevlogen leven. Als comedian tracht ik ook de sfeer in de zaal te bespelen aan de hand van bewerking van licht en muziek. Daarvoor moet je uiteraard geloven in je eigen kunnen. Da’s bij wijze van spreken al de helft van het werk. Je straalt dan ook een zekere présence uit, wat belangrijk is voor elke artiest.”
Heb je al overwogen om je volledig op je comedycarrière te focussen?
“Ik zou liegen mocht ik zeggen dat ik er nog niet over nagedacht heb. Maar momenteel doe ik het puur als hobby en ben ik heel tevreden met de kansen die ik in mijn schoot geworpen kreeg. De onzekerheid is ook te groot om de sprong te maken, want je moet al veel shows doen om er van te kunnen leven.”
(Robin Cocle – Foto’s Proot/GF)
Hoger Lager
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier