De Kringloopwinkel eindelijk verlost van jacht op zijn gratis containerlot
In de Leiestreek zijn de loten voor het plaatsen van kledingcontainers al enkele jaren gegeerd wild. De Kringloopwinkel bemachtigde het gratis lot, het commerciële lot ging naar de Hulpzorg. Zo viel onder meer de vzw Wereld Missiehulp uit de boot. “Maar het is niet de schuld van IMOG dat er geen wettelijke oplossing mogelijk is voor Wereld Missiehulp”, zegt directeur Deltagroep Bart Vandenbussche (Kringloopwinkel). “Dat is helaas wettelijk bepaald.”
Een decennium geleden kon de realiteit rond de kledingcontainers als een absolute chaos omschreven worden. Gemeentes waren zelf verantwoordelijk voor de toewijzing van de loten, en dat gebeurde weinig georganiseerd. Containers schoten her en der als paddenstoelen uit de grond.
Een systeem dat niet naar de zin was van de privésector. Een van de misnoegde privéfirma’s was het VICT (het Vlaams Inzamel Centrum Textiel). “Het plaatsen van de containers is een lucratieve business voor privébedrijven”, zegt directeur van de Deltagroep Bart Vandenbussche (Kringloopwinkel). “Alleszins brengt de export van tweedehands kledij blijkbaar afdoende geld in het laatje om processen te willen aanspannen, want het VICT stapte enkele jaren stelselmatig naar de rechtbank om gemeentes te dwingen de loten aan te besteden”, zegt Bart.
Intercommunales
Uiteindelijk ging de Raad van State overstag. De plaatsen zouden nu via openbare aanbesteding verdeeld moeten worden, wat in de praktijk betekende dat de intercommunales zoals IMOG het heft in handen kregen.
Wereld Missiehulp heeft geen erkenning in de sociale economie én heeft niet voldoende middelen om zich op het commercieel lot te richten (Bart Vandenbussche – Directeur Deltagroep)
“Hierna kwamen er twee soorten loten: enerzijds een gratis lot voor maatwerkbedrijven, die moesten voldoen aan sociale eisen zoals sociale tewerkstelling en lokale verkoop. Anderzijds zou er een commercieel lot komen, dat aan de hoogste bieder toegewezen werd. Het VICT had het gratis lot in het vizier, en heeft daarom in eerste instantie zijn statuten aangepast, maar dat bleek niet voldoende.”
VICT ving bot, want het gratis lot ging uiteindelijk de richting uit van De Kringloopwinkel. Het commerciële luik kwam in handen van Hulpzorg. “Voor een organisatie als Wereldmissiehulp, die zelf rode kledingcontainers plaatste, is dat een ramp uiteraard. Zij hebben geen erkenning in de sociale economie én hebben niet voldoende middelen om zich op het commercieel lot te richten. Dat Imog Wereld Missiehulp ‘bant’ van de kledij-inzameling via containers kan het intercommunale in feite weinig aandoen: de wet voorziet nu eenmaal dat men niet zomaar inzamelaars kan kiezen.”
De Kringloop kreeg dus het gratis lot in handen. “Wij zetten al jaren in op een maximaal lokaal hergebruik van kledij, tegen lage prijzen. In een wereld waar oudere kledij vooral op de vuilnisbelt belandt, is hergebruik op ecologisch vlak een must”, vindt Bart Vandenbussche. “Het is onze corebusiness. Zo zetten wij onder meer tachtig mensen aan het werk in onze textielwerking.”
Dat recyclage de toekomst wordt, is Bart zeker. “Een recyclageverplichting zal zelfs opgenomen worden in de Belgische en Europese wetgeving. De gemiddelde burger vult zijn afvalzak momenteel nog te veel met kilo’s kledij. Daar wil de overheid iets aan doen. Zelf hebben we ook een concreet project uitgewerkt. In samenwerking met Bel-Confect uit Dottenijs hebben we voor onze medewerkers een geel hesje vervaardigd uit jeansvezels.“
Elektro
De Kringloopwinkel richt zich verder ook ophet hergebruik van elektrotoestellen. Het haalt deze op bij mensen thuis of bij recyclageparken. Ook bij Recupel, dat elektronische toestellen inzamelt, sorteert en verwerkt, roomt de Kringloopwinkel afgedankte elektro-apparaten af.
“We zetten met de Vlaamse kringloopwinkels de laatste tijd ook meer en meer in op circulaire economie bij privébedrijven. Zo hopen wij straks in het shopping centrum op de grens tussen Kortrijk en Kuurne ook een inzamelpunt te starten met een zelf geproduceerde houten kledijcontainer”, besluit Bart Vandenbussche.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier