De Haan is Marva nog niet vergeten

Op de plaats waar het geboortehuis van Marva stond, op de hoek van de Grotestraat en de Molendreef in De Haan, hangt voortaan een herinneringsplaat op initiatief van de gemeente. De zangeres stopte 40 jaar geleden al met zingen en mijdt doorgaans de spotlights. Voor de gelegenheid trad ze toch nog eens op de voorgrond. “Voor mij hoeft dat allemaal niet meer, maar ik ben wel verrast dat mensen mij nog altijd niet vergeten zijn.”

Marva Mollet (23 maart 1943) woont de eerste drie jaar van haar leven in de Grotestraat in Vlissegem, waarna haar ouders verhuizen naar Blankenberge. Als kind komt ze weliswaar veel langs bij haar grootouders tijdens de zomermaanden en in de vakanties. “Ik heb hier veel gespeeld met mijn neven en nichten”, blikt Marva terug.

Als zangeres wordt Marva immens populair en ze scoort de ene hit na de andere met Eiland in groen en blauw, Herinneringen en Rode rozen in de sneeuw. In 1980 zet Marva echter een punt achter haar carrière. Dat nieuws slaat destijds in als een bom. Marva is immens populair, maar ze kiest voor haar gezin. “Mijn zoon was 15 jaar toen ik de beslissing nam. Ik wilde hem niet elke avond en elk weekend alleen laten. Ik heb nu zoveel dingen samen met hem kunnen doen. Nu nog hebben we een heel goed contact. Dat was me meer waard dan dat ik hem zou verliezen om een mooie carrière nóg te verlengen.”

Spijt heeft ze nooit gehad. “Ik stond nummer 1, wat kon ik nog meer bereiken? In het begin was het wel even moeilijk, maar alles went. Ik weet dat er veel artiesten later nog een comeback maken, maar ik heb daar geen behoefte aan. Ik moest ook geen spijt hebben, want ik heb zelf die beslissing genomen. Het is mooi geweest.” Na haar zangcarrière start ze nog een zaak in verlichting in Oostende en Blankenberge. Haar zoon heeft de zaak overgenomen en Marva is op pensioen. “Ik doe niets meer”, lacht ze.

Bekend bij jeugd

De laatste jaren zal je Marva niet vaak meer in de spotlights vinden. “Ik zoek niets meer om in de belangstelling te staan, ik heb dat niet meer nodig. Ze bellen nog vaak voor vanalles, ook voor televisie, maar ik ga er niet op in. De mensen zien me dan ook niet ouder worden. Ze kunnen me dan herinneren zoals ik was.” Dat ze 40 jaar na de ingrijpende beslissing nog altijd gelauwerd wordt, had ze nooit kunnen denken. “Ik dacht ‘uit het oog, uit het hart’, maar dat is helemaal anders uitgedraaid. Mensen blijven aan me denken. Nu zijn er ook enkele fans speciaal uit Zoutleeuw gekomen om erbij te zijn. Vroeger kwamen er in de zomer ook altijd enkele fans in onze winkel langs.” Hoe dat nu komt? “Ik had vroeger een enorme fanclub. Die mensen zijn mee ouder geworden met mij en ze zijn me blijven contacteren. Mijn liedjes werden ook nog lange tijd gedraaid op de radio.”

Ondertussen begint zelfs de jonge generatie de liedjes van Marva te ontdekken via onder meer #LikeMe. Ook JackoBond ging aan de slag met haar repertoire. “Ik heb haar al enkele keren aan het werk gezien. Ik vind dat zeker tof. Dat is een stuk van onze cultuur die in ere gehouden wordt. Ik merk het ook wel aan de kleinzoon van mijn broer, die trots overal vertelt dat zijn tante Marva is.” Op straat wordt ze af en toe nog herkend. “Jonge mensen kennen mij niet meer, maar ik word wel nog eens aangesproken door oudere mensen. Ze vragen dan om een foto te nemen. Ik vind dat niet erg.”

(LB)