Milieu-activist Peter Bossu vindt het onzinnig om de doortrekking van de A19 opnieuw op tafel te leggen. Het artikel daarover leest u hier.
Vlaams minister van mobiliteit Lydia Peeters (Open VLD) wil op aanvuren van Iepers burgemeester Emmily Talpe (Open VLD) en Voka het dossier van de doortrekking van de A19 Ieper-Veurne weer op de politieke tafel leggen. Een doortrekking zou noodzakelijk zijn om het (economisch) verkeer over de weg tijdswinst te geven en om te voorkomen dat de Westhoek in de vaart der volkeren achterblijft.
We zouden onszelf niet meer zijn als we niet meer getriggerd zijn door deze zoveelste poging om met het dossier in de aandacht te komen en de onoverkomelijke behoefte hebben om hierop te reageren.
De Echternachprocessie van de A19
We beginnen met een quizvraag. Wat hebben Johan Sauwens, Theo Kelchtermans, Eddy Baldewijns, Steve Stevaert, Gilbert Bossuyt, Kris Peeters, Hilde Crevits, Ben Weyts en Lydia Peeters gemeen? Wel, het zijn vanaf 1988 de opeenvolgende Vlaamse ministers van Openbare Werken. In die zin verantwoordelijk voor het dossier van de N8, de verbindingsweg tussen Ieper en Veurne. En allen, behalve Ben Weyts, hebben ze zich bezondigd aan wat we “aankondigingspolitiek” noemen. Straffe verklaringen, grootse plannen en een afgebakende timing waarin aanpassingswerken zouden plaats vinden.
Na de zoveelste stoere aankondiging leek het altijd alsof was het alleen nog wachten was op het doorknippen van het lint voor de opening van “hun” ideale verbindingsweg tussen Ieper en Veurne. Dat die verbinding niet via een doortrekking van de A19 zou gebeuren was al snel duidelijk. Elke minister bood zijn alternatief aan.
Een vlotte verbinding via Diksmuide, een doortrekking van de A19 tot Steenstraete en bypass via Reninge, een omleidingsweg via een nieuwe expresweg in de bedding van de Reningestraat, omleidingswegen rond Brielen, Hoogstade… Heel veel rode, blauwe en oranje plannen en veel meer kleurrijke bezwaren tegen elk plan. Het politieke compromis tussen de meerderheidspartijen dat rond elk voorstel werd gesloten, leek meestal amper de persaankondiging te overleven. Steeds was er ergens een burgemeester, een parlementslid, een belangengroep die zich met verzette.
De natuurbeweging én de boeren hielden de echte doortrekking van de A19 tegen
De natuurbeweging die met succes de doortrekking van de A19, die uitzonderlijke mooie open ruimte van de IJzervallei en de komgronden van Lampernisse aan flarden zou snijden, wist op den duur niet meer wat ze van al die plannen moest denken. Bij elk alternatief werd op een andere plaats open ruimte, landbouwgrond en natuur opgeofferd.
Dat er met iedere nieuwe Vlaamse minister van openbare werken ook een nieuw plan kwam en zowat alles van nul moest beginnen, had ook een voordeel. In 2005 schreef Blankaartconservator Guido Vandenbroucke: “Het feit dat het N8-dossier zo lang aansleept, heeft één voordeel: almaar meer mensen gaan beseffen dat het oplossen van de verkeersproblemen op de N8 geen nieuwe wegen behoeft. Steeds meer mensen beamen dat de verkeersproblemen op de N8 ferm overroepen werden en zeker geen nieuwe autosnelweg verantwoorden. Wie door Vlaanderen rijdt komt om de haverklap een weg als de N8 tegen, doorkruist om de 5 km dorpen als Elverdinge en Woesten. Dit is nu eenmaal Vlaanderen. Onze schaarse open ruimte is te kostbaar om steeds nieuwe wegen aan te leggen. Die middelen kunnen beter besteed worden aan het verkeersveiliger maken van bestaande wegen. Ondertussen kan verder gewerkt worden om de waardevolle landschappen langs het oude tracé van de A19 op te waarderen. De komgronden van Lampernisse verdienen het statuut van Europees Vogelrichtlijngebied….
En voor Pilkem Ridge kunnen de plannen getekend worden om de oorlogsherinnering in het landschap en de historische sites te valoriseren. Ook de natuurhistorische en cultuurhistorische waarde van sites als het Sas van Boezinge en van Steentstraete -die niet langer door de A19 worden bedreigd- kan nu volop worden uitgespeeld.”
Weg naar de kust
De woorden van Vandenbroucke blijven op vandaag zeer actueel en zelfs actueler. De N8 is één van de vele verkeerswegen in Vlaanderen die, doorheen landelijke dorpen, twee kleine provinciesteden verbindt. Destijds onderscheidde de N8 zich van die andere verbindingswegen door de lange files op mooie-weer-dagen richting kust. Dit fenomeen is o.a. de door het alternatief via andere wegen letterlijk “van de baan”.
Traag landbouwverkeer in 2017 is niet meer zo traag als in 1990 en door het verdwijnen van de suikerfabriek in Veurne is heel wat hinderend landbouwverkeer van destijds weggebleven, is de N8 tussen Ieper en Veurne een “ordinaire” weg geworden. Dat het verkeer anno 2020 vlotter en dus sneller moet is ook weer onzin. Met de snelheidsbeperkingen en de trajectcontroles -waar ik achter sta- is dat zelfs onmogelijk.
Desondanks hangt rond de N8 nog altijd de perceptie alsof de N8 een uitzonderlijk drukke, gevaarlijke en voor de economische ontwikkeling van de regio veel te trage weg zou zijn.
De N8 moet op een objectieve wijze worden benaderd en ontdaan van het “aureool” van unieke weg.
Politiek tijdsverlies
Nadat de Raad van State in 2014 en 2015 de plannen voor een omleidingsweg rond Woesten en Hoogstade had vernietigd pakte de toenmalige minister van openbare werken Ben Weyts het voorzichtiger aan. Die gaf het communicatiebedrijf O2 de opdracht om tussen maart en november 2017 belangengroepen te consulteren, met mekaar in dialoog te brengen, burgers te bevragen, om hopelijk tot een gedragen visie voor een aanpak van de N8 te komen.
Via een onlinebevraging worden alle bewoners van 18 jaar en ouder van de vijf dorpen langs de N8 Ieper-Veurne gevraagd hoe zij de verkeersleefbaarheid in hun eigen dorp ervaren. Deze bevraging was samen met de intensieve informatie- en dialoogsessies uniek en heel het proces leverde een schat aan informatie op én eindelijk draagvlak rond een nieuw voorstel.
Het is dan ook onbegrijpelijk dat de recente voorstanders om de pandoradoos van de A19 nog maar eens open te trekken, juist niet vertrekken van wat hier onder Weyts en co opgebouwd is. Wat een verspilling van maatschappelijke inzet, wat een weggooien van centen, draagvlak en tijd. De manier waarop ze het weer zowat van nul af willen aanpakken is puur politiek tijdsverlies en het staat nu al weer in de sterren geschreven dat dit niet levensvatbaar is.
Je kan actoren als de natuurbeweging, de landbouwers, de bewoners in de Westhoek niet voor de zoveelste keer in het ootje nemen met het spook van de A19 op te roepen en hen proberen op de mouw te spelden dat ze in het belang van de toekomst wel gaan moeten toegeven.
Politici, zijn er dan echt geen andere prioriteiten om jullie mee bezig te houden in de Westhoek? Zien jullie dan echt de belabberde toestand van ons openbaar vervoer op het platteland niet, de toestand van veel van onze wegen en fietspaden? Of is dat te moeilijk?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier