Het is D-day voor pastoor op rust Michel Nuttens uit Hoogstade bij Alveringem. Het staat zo opgetekend in zijn agenda en dus zal het zo gebeuren: op 1 december komt de verpleegkundige van het Wit-Gele Kruis hem in de nieuwe woning in Beveren verzorgen. En dus verlaat de rebelse pastoor vandaag effectief de pastorie waar hij 33 jaar heeft gewoond. Wel moest er nog afscheid genomen worden van de buren.
Michel Nuttens is misschien een beetje een rare vogel ja, maar hij heeft altijd een goed contact gehad met zijn dichte buren, en omgekeerd. Aan de ene kant van de pastorie zijn dat Kris Dochy en Nathalie Baert, aan de andere kant Johan Coutereel en Betsy Deghandt. Hoogstade verlaten zonder afscheid te nemen, was geen optie!
Altijd geweten
“Wij hebben Michel hier altijd geweten”, vertelt Johan Coutereel. “Betsy en ik zijn in mei 1992 getrouwd en in Hoogstade komen wonen. In januari van dat jaar zijn we de pastoor van Hoogstade gaan vragen of hij ons wilde trouwen. Het was toen nog met pastoor De Keyzer te doen. Wij herinneren ons dat het toen ook al niet al te warm was in de woning. Betsy ruttelde van de kou en de pastoor zat met zijn gat op de radiator (glimlacht). Ook Michel zijn voorganger was blijkbaar al spaarzaam.”
Goede buren
“Eind augustus is pastoor De Keyzer onverwacht overleden en op 25 oktober 1992 werd ik aangesteld als parochiepriester van Hoogstade en Gijverinkhove”, komt Michel tussen. “Ik weet nog dat ik in de kerstnacht van dat jaar voor het eerst in Hoogstade geslapen heb. Ik moest er immers de mis doen. Op de grond weliswaar, omdat mijn bed er nog niet geïnstalleerd was. Johan en Betsy zijn 33 jaar goede buren geweest. We zaten niet in elkaars huizen, maar staken van ver onze hand op naar mekaar. En bij problemen of nieuwtjes of afwezigheden door vakanties, informeerden we elkaar. Het was een vertrouwd gevoel.”
Warme herinneringen
Ook buurvrouw Nathalie Baert houdt warme herinneringen over aan Michel Nuttens. “Het pleintje zal niet meer hetzelfde zijn zonder meneer pastoor”, reageert ze . “Ik zal zijn briefjes in mijn brievenbus missen! Wel hoop ik dat Michel in Beveren iets meer comfort heeft. En als buurt zijn we natuurlijk benieuwd wat er met de pastorie zal gebeuren. We wensen Michel in Beveren nog vele mooie jaren toe en hopen hem zeker nog terug te zien!”
