Corona weegt op barbecuemaster Daniël, maar hij blijft hoopvol

Het sociale beest in Torhoutenaar Daniël Goegebeur zit noodgedwongen al veel te lang in zijn kot. De coronabeperkingen vreten aan de alom bekende barbecuemaster, maar hij blijft hoopvol. “Van zodra ik die twee spuiten gekregen heb en het virus verslagen is, ga ik weer onbekende bistro’s en restaurantjes ontdekken”, zegt hij in onze reeks ‘Interne keuken’.

Daniël werd geboren in januari 1945, in de barre laatste oorlogswinter. “Mijn moeder maakte een kwalijke val en daardoor kwam ik na zeven maanden zwangerschap al ter wereld. Op de voutekamer, want het Torhoutse ziekenhuis bestond nog niet. Mijn couveuse was de oven van de Leuvense stoof. Mijn startgewicht kan gezien mijn te vroege geboorte niet hoog geweest zijn, maar ik weet niet hoeveel het was. Wat ik daarentegen wél weet, is dat mijn huidige gewicht ruim boven de 100 kilogram is gestegen.” (lacht)

Verzameling met honderden grappige vertelsels

“Ik ben een optimistische realist. Een logische denker ook. Doorgaans kun je aan mijn buitenkant niet zien hoe ik me voel. Ik blijf uiterlijk altijd rustig, maar er is weinig dat aan mijn aandacht ontsnapt. Ik observeer goed wat er om me heen gebeurt en vorm er een mening over zonder per se te willen zeggen wat ik ervan vind. Ik hou van binnenpretjes. Je kunt door te zwijgen vaak nog het meest van al zeggen.”

“Ik kan humor appreciëren, zeker fijne humor, want de platte grappen zijn niet aan mij besteed. Ik probeer zelf met gevatte kwinkslagen, een steekje onder water of een geestige pointe andere mensen op te vrolijken. Er wordt gezegd dat het tappen van moppen me goed afgaat. Om de mooiste moppen niet te vergeten, heb ik thuis een heuse verzameling met honderden vertelsels. Helaas is door corona bijna al het sociale contact weggevallen. Daardoor zijn sommige mensen het lachen verleerd. Ik zal niet verhullen dat het een lastige tijd is. Ik mis mijn stamcafés en mijn vrienden. Ik heb nood aan de gezelligheid van tafelen op restaurant. Maar ooit komt alles uiteraard weer goed, al vrees ik dat sommige dingen anders dan anders zullen blijven.”

“Je kunt door te zwijgen vaak nog het meest van al zeggen”

“Ik kan me storen aan de domme commentaren die je van sommigen over de coronasituatie hoort. En aan de bemoeizucht door de politici. Te veel mensen lezen of horen iets over het virus, weten nauwelijks wat de kern van de zaak is, maar ventileren wel hun ongefundeerde en ongezouten mening. Zo wordt de waarheid constant geweld aangedaan.”

Zó moe worden van de politiek

“Ik volg de actualiteit enigszins, maar vrij oppervlakkig. Ik word zó moe van de politiek. België is een land met meer regeringen dan je op één hand kunnen tellen. Dan vraag ik me af: waar is zoiets goed voor? Zo’n grote bende ministers! Dat kost handenvol geld en efficiënt is het zeker niet.”

“Een kwarteeuw geleden voelde ik me geroepen om zelf in de lokale politiek te stappen, maar ik had dat niet moeten doen. Er was geen plaats voor idealisten. Eerst ruzie over de volgorde van de lijst, daarna ruzie om een postje te claimen en uiteindelijk weer ruzie als het doel niet bereikt werd. Dit alles in een poging om iets over anderen te zeggen te hebben.”

“Als het journaal op televisie begint en er zijn politici te gast, weet je na vijf minuten al hoe laat het is. Vragen die zogezegd beantwoord worden door rond de pot te draaien en van het onderwerp af te wijken. Dan vlucht ik liever naar mijn bureau om op het internet wat recepten te zoeken. Ik heb daar als liefhebber van het koken veel meer aan.”

“Ik hou niet van een keurslijf. Diane en ik vieren dit jaar onze 55ste huwelijksverjaardag. Ons geheim? Elkaar vertrouwen en elkaar veel vrijheid geven. Me vrij kunnen voelen, is me dierbaar.”

Voor barbecuewedstrijden veel op reis geweest

“Een wereldreiziger ben ik zeker niet. Ik heb genoeg aan mijn eigen omgeving en aan de Vlaamse dorpjes waar ik bij het toevallig passeren nog een authentieke slagerij vind, binnenstap en er de specialiteit van het huis proef.”

“Dankzij de barbecuekampioenschappen ben ik sowieso toch in een aantal landen te gast geweest. Het was me zeker niet uitsluitend om de wedstrijden te doen, ik genoot minstens evenveel van het randgebeuren. Ik hing dan een beetje de toerist uit. Wat hebben we in die jaren veel plezier gemaakt. Het was een topperiode. Eigenlijk jammer dat ik me niet vroeger op het barbecueën heb toegelegd. Ooit reisde ik voor het WK barbecue naar Zuid-Afrika. Een schitterend land, maar de lange vlucht was geen pretje. De vliegtuigzitjes waren veel te smal voor mijn postuur.” (lacht)

Tien jaar geleden zware dubbele beenbreuk

“Ik ben al een paar jaar als barbecuemaster gestopt. Die hobby is geleidelijk stilgevallen na mijn ongeval van straks tien jaar geleden. In Oostrozebeke werd ik te voet aangereden door een onvoorzichtige autobestuurder, met een zware dubbele beenbreuk tot gevolg. Sindsdien wil dat been niet meer goed mee. Plus: ik ben intussen al 76, hé. Hoe dan ook heb ik dankzij het barbecueën een uitzonderlijk mooie tijd beleefd. Ik heb veel liefhebbers in het wereldje ontmoet, heel wat van van mijn kunstjes doorgegeven en vooral ook veel geleerd.”

“Momenteel ben ik kok at home . Ik bereid de dagelijkse kost met af en toe een experimentje. Tegenwoordig zijn stoofschotels en soepen mijn specialiteit. Ik probeer diverse soorten vlees en groenten uit en voeg smaken toe met zelfgekweekte kruiden. Ik bezit ruim 400 kookboeken, waarvan zo’n 100 over barbecueën, dus inspiratie genoeg. In tijden van corona speur ik alle hoevewinkels en slagerijen in de provincie af op zoek naar unieke ingrediënten en producten. Ik ben een bourgondiër, een culinaire levensgenieter. Ook ben ik geïnteresseerd in vis en Belgische bieren. En ik doe graag onbekende restaurantjes aan om de lokale gerechten te proeven.”