15 jaar geleden, in november 2006, reed de bekende monorail voor het laatst door Plopsaland. De monorail was toen een van de meest gegeerde attracties van het park waarmee je enkele meters boven de grond een prachtig overzicht kreeg van het park. Voor Clara Jacobs (75) uit Lombardsijde was dit meteen ook het einde van haar ‘treintjesperiode’ in Plopsland, want zij reed eerst vier jaar met de Tuf Tuf door het park en bediende daarna de monorail. Met enige spijt nam ze toen afscheid van ‘haar’ attractie, maar bleef wel nog een tijd actief in Plopsaland.
“Ik heb de monorail niet zo lang bediend, maar het was wel een leuke attractie, de mensen vonden het spannend om met de monorail boven de grond mee te kunnen rijden. Veel mensen vonden het toen spijtig dat de monorail uit het park verdween”, herinnert Clara zich nog.
De monorail was een van de meest bekende attracties in Plopsaland en dateerde nog uit de glorievolle Meliperiode. De monorail werd in 1973 geopend in het toenmalige Melipark en reeds geruisloos doorheen het park. De monorail bood een hoger zicht op het Dorpsplein en startte aan de oude parkingang om dan via de piratenzon en de zone Big en Betsy terug naar het Dorpsplein te rijden.
Samson en Gert
De attractie werd te koop aangeboden via eBay en verhuisde naar een Roemeens pretpark. Enkele jaren later daagde de monorail terug op in ons land, in het familiepark Aviflora, maar daar is de monorail nooit echt actief geweest. In de tijd van Meli was het een bijtje dat vooraan de monorail plaatsnam, later werden dat Samsom en Gert.
Clara bediende in Plopsaland ook al de Tuf Tuf. “Dat deed ik echt graag”, vertelt Clara. “Ik bediende de monorail graag, maar de bediening van het treintje was natuurlijk veel leuker. Er waren soms mensen die naar Plopsaland kwamen voor de kinderen, maar zelf bang waren om op een attractie te gaan. Het enige waar niemand bang van was, was de Tuf Tuf. Weet je, zowel de Tuf Tuf als de monorail waren leuk voor mij omdat je ook veel mensen ontmoette.”
Ik wilde bewijzen dat je als 55-plusser nog altijd een leuke job kan vinden
Na de monorail kwam Clara nog terecht in het K3-museum en bediende ze de kleine carrousel. Clara kwam eigenlijk heel toevallig bij Plopsaland terecht, want niets in haar leven wees erop dat ze ooit nog bij Plopsaland zou gaan werken. “Ik was pas 13 jaar toen ik al de facturen maakte voor mijn vader die als aannemer afbraakwerken deed. De facturen werden toen uiteraard nog getypt met de typemachine, nu is dat niet meer denkbaar. Ik deinsde er als jong meisje ook niet voor terug om met de mannen van het bedrijf mee te trekken om te werken op de werf. En toen kwam ik Roland Niville tegen, een bakker en de liefde van mijn leven”, zegt Clara. “En ik werd bakkerin.”
Bakkerij-tearoom
Jarenlang baatte het koppel een eigen bakkerij en later ook nog tearoom Niville uit in Westende. De bakkerij werd overgenomen door de dochter die nu nog altijd met haar zus een bakkerij runt in Oostnieuwkerke.
Na het stopzetten van de zelfstandige activiteiten vond Clara het maar niets om stil te zitten. “Ik wilde bewijzen dat je als 55-plusser nog altijd een leuke job kon vinden en zo ben ik in Plopsaland terechtgekomen. Het was iets helemaal anders, want ik was gewoon om zelf te zeggen hoe het allemaal moest verlopen en daar moest ik doen wat mij werd gevraagd. Ik heb me vlug kunnen aanpassen en ben nog altijd blij dat ik het heb gedaan.”
Verenigingsleven
Clara en Roland zijn levensgenieters die houden van het leven en graag op reis gaan. “We hebben heel veel van de wereld gezien en we gaan nog graag op stap, maar de periode van de bakkerij en de tearoom blijven voor mij nog altijd een hele leuke periode uit mijn leven. Weet je, als ik droom, dan droom ik niet van de reizen die we maakten of van Plopsaland, maar dat ik achter de toonbank sta in de bakkerij of aan de crèmebak in de tearoom”, lacht Clara die nog altijd heel actief is in het verenigings- en sociale leven in het dorp.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
