Céline Hoirelbeke draagt Trulben in haar hart: “De verjonging in het comité is ingezet”

De verbroedering tussen Roeselare met Trulben bestaat al meerdere decennia. De initiatiefnemers van het eerste uur zijn niet meer piepjong maar gelukkig dient zich een aflossing van de wacht aan. Céline Hoirelbeke zit al vijf jaar in het Trulben-comité en amuseert zich enorm.

Je studeerde retailmanagement maar het duurde een tijdje vooraleer je te weten kwam dat dit niets voor jou was?

Céline Hoirelbeke: “Inderdaad, na mijn studies kon ik aan de slag bij Colruyt en volgde ik een traject als kandidaat-gerant. Ik heb twee jaar in Rumbeke gewerkt en drie jaar in Torhout en dat waren periodes van echt keihard werken. Ik heb in die jaren trouwens drie keer de zona gehad en dat was eigenlijk een signaal van mijn lichaam en geest om het rustiger aan te doen. Ik heb ontslag genomen.”

Maar je had geen plan B?

“Neen, dat was echt een ontslag zonder plan. Ik wilde gewoon mijn leven even on hold zetten om mezelf beter te leren kennen. Ik heb een sabbatical van acht maanden ingelast, dat was zeer belangrijk voor mij.”

Het was nochtans niet de makkelijkste periode in je leven?

“Heel zeker niet want ik had acht maanden geen inkomen. Bovendien hadden we net een huis gekocht en op het einde van die acht maanden kwam er nog een breuk met mijn partner bovenop. Ik heb toen ook hulp gezocht bij een psycholoog en die heeft me geholpen om mijn knopen te ontwarren.”

En je vond een job die je goed ligt?

“Ik wilde vooral een job waarin ik mezelf kon zijn, waarin ik mensen kon helpen en die me voldoende vrijheid gaf om me creatief uit te leven. Een hele boterham, hé, maar ik heb die gevonden (lacht).”

“Ik kreeg een deeltijds contract bij EKC of Eigen Kracht Centrale. Dat is een vzw die grotendeels op vrijwilligers draait die families die met problemen worstelen, helpen. En ik heb een voltijdse job omdat ik ook halftijds aan de slag ben bij Konekti, een afdeling van EKC die dezelfde problematiek behandelt. En na enkele weken wist ik het al: dit is het, in de zachte sector zou ik wel mijn hele leven kunnen werken.”

Veel mensen weten het niet, maar jij gaat jaarlijks op reis naar Duitsland, zelfs al toen je nog in de buik van je mama zat?

“Ik ben nét niet geboren in Trulben. Ik ben op 9 juli geboren en indien ik er enkele weken vroeger was geweest, kon het inderdaad dat ik in een Duits ziekenhuis zou geboren zijn. Papa Dirk is al sinds jaar en dag een van de gangmakers van de verbroedering Roeselare-Trulben, zelfs al van voor hij met mama samen was. Mijn zus Elise en ik zijn altijd mee gegaan op verbroederingsweekend naar Trulben. Dat is onze tweede familie, onze tweede thuis. Telkens wanneer we de laatste kilometers door het bos naar Trulben rijden, voel ik me ongelooflijk blij en verlang ik om het dorpje en onze gastfamilie terug te zien.”

Je noemt ze zelf je ‘Duitse papa en mama’ ?

“Eigenlijk wel want Heidi en Eric hebben iedere fase van mijn leven meegemaakt. Ze zijn een groot deel van mijn leven. Na de breuk met mijn partner zijn mijn zus Elise en ik een week op vakantie naar Trulben geweest. Eric werd net 50 en het feestje dat er was voor zijn verjaardag heeft me deugd gedaan. En ook de gesprekken die we hadden, hebben me geholpen. Mama en papa hadden ook al veel gesproken met mij en mij geholpen maar Eric en Heidi hebben ook een grote rol gespeeld in het verwerkingsproces.”

Je gaat zelfs meer dan een keer per jaar naar Trulben?

“Ja, zot hé? In de zomer ben ik er vaak als er kermis is. Er staan enkel een kraam met botsauto’s, een viskraam en een schietkraam, want meer plaats is er niet op het pleintje. Maar het is ongelooflijk gezellig. In oktober ben ik al naar de koefeesten geweest. Dan worden alle koeien mooi versierd vooraleer ze op stal worden gezet voor de winter. En als het even kan, rij ik ook naar Trulben in de carnavalperiode.”

Is zo’n verbroedering nog wel van deze tijd?

“Dat denk ik wel maar de invulling kan misschien een beetje aangepast worden. De verjonging in het comité is ingezet. Met Elise en ikzelf zijn er al twee jonge mensen bijgekomen en met Clubspeler Arne Helin is er een derde jongere bij. Oh ja, er wordt nog steeds gevoetbald tussen Roeselare en Trulben. Daarin heeft Trulben een klein voordeel, want zij hebben een voetbalploeg die de internationale vriendschappelijke wedstrijd tegen Roeselare altijd op de kalender zet.”

En er is opnieuw een smulfestijn dat de uitwisseling een beetje betaalbaar moet maken?

“Op zaterdagavond 30 april is er inderdaad de ‘cotalosavond’ in het KTA in de Groenestraat. Voor 25 euro geniet je van een lekker aperitief en côte à l’os à volonté. Wie liever spaghetti kiest, betaalt 15 euro. En nadien volgt een dansfeest. En met Pinksteren reizen we dan met een bus naar Trulben voor de verbroederingsfeesten.”

(PS)