Het voorbije jaar, waarin corona, bubbels en afstand houden de meest gebruikte woorden waren, beleefde een erg karig verenigingsleven. Niet zo voor het Rode Kruis Tielt dat ondanks de moeilijke omstandigheden toch niet stil zat. Hoog tijd om voorzitster Catharina Dehullu aan het woord te laten.
Hoe heb jij het coronagebeuren persoonlijk al beleefd?
“Al bij al viel dat nogal mee. Ik heb me zo goed als mogelijk aan de maatregelen gehouden, maar ook zoveel mogelijk mijn activiteiten voortgezet. Naast voorzitster van het Rode Kruis ben ik ook familiaal bemiddelaar waardoor ik regelmatig naar Gent bleef pendelen om die activiteit verder te zetten. Vermits literatuur mijn passie is, heb ik die meer dan ooit kunnen beleven. Ook heb ik geprobeerd, voor zover mogelijk, om mijn wekelijkse portie baantjes te zwemmen.”
En hoe was dat als voorzitster van het Rode Kruis Tielt?
“Als voorzitter wil je vooral dat de goede werking van jouw organisatie niet in het gedrang komt. Door de lockdown lagen een aantal diensten stil: de vorming, de zorgbib, de hulpdienst. Die windstilte voelde onwennig aan. Het doorzettingsvermogen en enthousiasme van vrijwilligers waren dan een hart onder de riem.”
Hoe kijk je terug op het voorbije werkjaar?
“We zijn zeker niet ontevreden. Ondanks de bizarre omstandigheden zijn we er toch in geslaagd om onze missie, namelijk hulp verlenen aan de meest kwetsbare mensen in onze samenleving, grotendeels te kunnen verder zetten. Als deze hele periode ons één iets heeft geleerd, is het dat solidariteit onverwoestbaar is.”
Deze periode heeft ons geleerd dat solidariteit niet te verwoesten is
Welke uitdagingen hebben jullie als Rode Kruis moeten aangaan tijdens deze pandemie?
“Gezien het dringend ziekenvervoer en de bloeddonaties onverminderd zijn blijven doorgaan, waren de belangrijkste uitdagingen het coronaveilig organiseren van die diensten en het beschermen van de betrokken vrijwilligers en van de bloeddonoren tegen besmetting. Ook het online vergaderen was een nieuwigheid waar we even aan hebben moeten wennen. We zijn nu ook betrokken bij de snelteststrategie en bij de vaccinatiestrategie in de ruime omgeving. Voor de gemeente en voor de huisartsen is het een stevige uitdaging om de hele operatie in goede banen te leiden, maar we zijn blij dat we ons steentje kunnen bijdragen.”
Zorgt een nieuw werkjaar voor nieuwe verwachtingen?
“Vorig jaar verliep alles in mineur. Geen vorming, geen zorgbib en weinig tot geen evenementen. Ik hoop daarom in de eerste plaats dat onze afdeling opnieuw ten volle kan gaan voor haar missie en ondersteunende taak. Verder hoop ik dat we nieuwe vrijwilligers kunnen werven, die mee hun schouders willen zetten onder onze dienstverlening.”
Jullie zijn op zoek naar vrijwilligers om onder meer de 112 van permanentie te voorzien. Over welke kenmerken moet dergelijk iemand beschikken?
“Een ambulancier moet een DGH-brevet hebben waarbij DGH staat voor Dringende Geneeskundige Hulpverlening. Om dergelijk brevet te bekomen moet je 123 uren les volgen en, na een geslaagd examen, een aanvullende stage van 40 uren lopen. Binnen het Rode Kruis kan je, na het doorlopen van de EHBO-cursus, op provinciaal niveau de cursussen Eerstehulpverlener en Eventhulpverlener doorlopen om vervolgens met ondersteuning van onze afdeling ook de DGH-opleiding te volgen.”
Gaan jullie vanaf het weer mag meer inzetten op vorming?
“Uiteraard! In de EHBO-opleiding worden de basisbeginselen van verzorging en reanimatie bijgebracht. Wie de cursus gevolgd heeft, heeft een aantal technieken in de vingers die toelaten snel hulp te verlenen ingeval van verwonding of hartfalen. Hoe meer burgers die technieken beheersen, hoe beter.”
Wat hebben jullie gedaan om de vrijwilligers te motiveren?
“Vooral de verantwoordelijken van de verschillende diensten hebben wat dat betreft schitterend werk verricht. Dit via online vergaderingen met zelfs af en toe een quiz, een sinterklaaspakketje, een verrassing voor de ambulanciers op Kerstmis en Nieuwjaar…”
Een laatste woord?
“In de eerste plaats een welgemeende dank u aan alles Rodekruis-vrijwilligers die zich waar mogelijk hebben ingezet, ondanks de riskante tijden. Als laatste wil ik ook de directie van de Heilig Hartschool en De Vlinder bedanken omdat ze spontaan hun lokalen ter beschikking hebben gesteld nu de bloeddonaties niet meer kunnen doorgaan in de Europahal, die gebruikt wordt als vaccinatiecentrum.” (Kenny Martens)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
