Caroline Devos is voorzitter van sociale kruidenier ‘t Kelderke: “We kijken met bange ogen naar de toekomst”

Door de torenhoge energieprijzen kan een groeiend aantal mensen de eindjes amper nog aan elkaar knopen. Dat merkt ook vzw ’t Kelderke, de sociale kruidenier in Waregem die voedingsproducten bijna gratis aanbiedt aan minder begoede klanten. “Hopelijk moeten we straks niemand weigeren”, zucht voorzitster Caroline Devos.

Sociale kruideniers zijn buurtwinkels tegen verdoken armoede. In Waregem gaat het om een initiatief met steun van de serviceclubs en waarbij onder meer ook het Welzijnshuis betrokken is. Caroline Devos (56), in het dagelijkse leven logopediste, is sinds begin dit jaar voorzitter.

“We helpen nu een negentigtal gezinnen uit Waregem en deelgemeenten”, zegt ze. “Het is confronterend om te moeten vaststellen hoe essentieel die hulp is bij een groeiend aantal personen. Zeker de jongste maand stellen we een stijging vast in de aanvragen die opmerkelijk hoger ligt dan gewoonlijk. De energiecrisis laat zich nu al voelen, terwijl de afrekening er in veel huishoudens nog moet komen. We kijken dan ook met bange ogen naar de toekomst en hopen dat het niet zal nodig zijn om ook maar iemand te weigeren.”

’t Kelderke was vroeger een afhaalpunt maar is nu een echte winkel. Leg eens kort uit hoe alles precies in zijn werk gaat?

“Wie langs wil komen, moet een doorverwijsbrief kunnen voorleggen via het Welzijnshuis, een ziekenhuis, een CAW, een dokter of een andere instantie die daartoe gemachtigd is. We beschikken over een ruim aanbod van onder meer droge voeding, vlees en vis, verse groenten en fruit, diepvriesvoeding en brood. Wie komt, betaalt 1 of 2 euro, en kan daarmee zijn mand vullen. Dat is mogelijk voor een periode van drie maanden. Daarna bepaalt het Welzijnshuis of er een verlenging komt. We zijn gevestigd op een van de industrieparken in de stad, een discrete plek aan Windhoek 15. Om alles in goede banen te leiden, beschikken we over een vijftigtal enthousiaste vrijwilligers die mee instaan voor al wat daarbij komt kijken. Dat gaat van het afhalen van de voeding, tot het opbergen in ons magazijn of de bedeling in onze winkel op donderdagmorgen.”

Zonder winkeliers en bakkers die hun overschotten afstaan, zou het niet lukken. Op wie kunnen jullie een beroep doen?

“Dat zijn vooreerst de warenhuizen SPAR, Aldi en Colruyt. Bij de Waregemse bakkers gaat het om Bakkerij Thomas Bracke uit de Franklin Rooseveltlaan, bakkerij Platteau uit de Churchillaan, de Verfijning uit de Stationsstraat en ’t Croissanske uit ’t Kwastraatje in Waregem (heet zo in de volksmond, officieel is dat de Stormestraat, red.). Verder krijgen we ook kruidenierswaren via de Voedselbank en W13, de vereniging van de 14 OCMW’s en het CAW van Zuid-West-Vlaanderen.”

Jullie bestaan inmiddels vijftien jaar. Wie kwam op het idee om hiermee te starten?

“Dat is Jeanette Destoop, een inmiddels gepensioneerde kleuterleidster van de Carmelschool. Jaren voor de stichting van ’t Kelderke was ze al op eigen houtje begonnen met het helpen van mensen die het moeilijk hadden. In de school waar ze werkte, zag ze wie enige steun kon gebruiken en daar speelde ze op in. Op een zeker ogenblik klopte ze aan bij de serviceclubs in Waregem voor extra financiële ondersteuning. Dat heeft er niet veel later toe geleid dat ’t Kelderke van start is gegaan. Nadien is Jeanette nog geruime tijd blijven meewerken tot ze in volle coronatijd beslist heeft om er mee te stoppen. We blijven zeer dankbaar voor wat ze op gang heeft gebracht.”

Als voorzitter sta je met beide voeten in de dagelijkse werking. Heb je zelf ooit in je leven op de kleintjes moeten letten?

“Toen we twintigers waren, moesten mijn man en ik iets nauwer toezien op onze uitgaven toen we een hypotheeklening hadden aangegaan. We zijn evenwel nooit in een situatie beland dat we problemen kenden om onze rekeningen te betalen. Het waren toen toch ook wel andere tijden, met betere economische vooruitzichten. Nu is er meer onzekerheid. Er was eerst de coronacrisis, daarna begon de oorlog in Oekraïne die er toe geleid heeft dat de energieprijzen ontspoord zijn. Het maakt dat het nu moeilijker is voor jonge mensen die het nog moeten waarmaken in het leven. Ik hoop dat de wereld snel weer in rustiger vaarwater terechtkomt.”

Je woont al je hele leven in Waregem. Zijn er hier plaatsen die je koestert?

“Zeker. Je hoort wel eens dat Waregem een betonstad geworden is. Daar is wel iets van, al zijn er ook nog veel mooie plekjes om te koesteren. Van waar ik woon in de Holstraat kan ik toch altijd een mooie wandeling maken als ik mijn hond uitlaat. De Gaverbeek is vlakbij, waar ik in het groen kan doorstappen tot aan de oefenterreinen van Zulte Waregem en ik keer dan via de stadionvijvers terug. Dan heb ik toch een half uurtje op een rustig parcours kunnen wandelen.”