Brugse tegenstanders van de Rode Duivels blikken vooruit op EK voetbal

De Deen Jari Mikkelsen, de Russische Daria Ashurova en het Finse duo Juuso Järviniemi en Laura Lahti maken zich op voor het EK voetbal.© Davy Coghe
De Deen Jari Mikkelsen, de Russische Daria Ashurova en het Finse duo Juuso Järviniemi en Laura Lahti maken zich op voor het EK voetbal.© Davy Coghe
Stefan Vankerkhoven

‘Putain, putain! Nous sommes quand même tous des Européens’. Arno’s muzikale leuze geldt niet tijdens het EK voetbal. Vlak voor dit treffen brengen wij vier tegenstanders van de Rode Duivels samen: een Deen, een Russin en twee Finnen die in Brugge wonen.

Een pronostiek voor de match België-Rusland? “Ik gok op 1-1. Met in de laatste minuut de gelijkmaker van Aleksei Mirantsjoek, de mooiste man in het Russisch elftal ”, zegt Daria Ashurova (40), een vertaalster en yogalerares uit Arkanghelsk, een stad in het noord-westen van Rusland.

“Hecht team”

“Voor de match Denemarken-België zeg ik 2-1. De Denen hebben geen voetbalsterren als de Rode Duivels, maar vormen een hecht team. En de defensie is het zwakke punt van de Belgen ”, voorspelt de Deen Jari Mikkelsen (53), diensthoofd bij de archeologische dienst Raakvlak.

“Finland-België zal eindigen op 1-1, denk ik. Ik hoop dat de Rode Duivels al voor de derde match geplaatst zijn en het niet meer al te ernstig opnemen tegen de Finnen”, stelt Juuso Järviniemi (25), student politieke wetenschappen aan het Europacollege. “Ik sluit mij daar volledig bij aan”, knipoogt zijn landgenote Laura Lahti (42) uit Zeebrugge.

Groepsgevoel

Ook al zijn de twee dames geen voetbalfreaks, het Europees Kampioenschap voetbal houdt hen in de ban. “De Rode Duivels zorgen bij elk EK en WK voor een groepsgevoel. Het brengt de mensen samen, het is alsof de Belgen plots iets gemeenschappelijks ontdekt hebben. Datzelfde gevoel overheerst nog meer in Rusland, de overheid grijpt elk sportevenement aan om het nationalistisch gevoel van de Russen aan te wakkeren , waardoor ze hun dagelijkse problemen vergeten”, zegt Daria Ashurova, die vlak bij het Jan Breydelstadion – het epicentrum van het Brugs voetbal – woont.

Zelf voelt de zaakvoerster van YogiBox39 zich Belgisch noch Russisch. “Ik woon sinds 2005 in Brugge; het is de liefde die mij naar hier gedreven heeft. Mijn man Yves Brynckman, een Bruggeling, was voor een groot baggerbedrijf projectingenieur in Arkanghelsk, we hebben elkaar in mijn geboortestad leren kennen. Brugge is een mooie, maar kleine stad. Af en toe kan het hier claustrofobisch aanvoelen, zeker als Brugge overspoeld wordt door toeristen .”

Wereldreis

De sportieve Laura Lathi, die judo beoefent en zich aan triatlons waagt, heeft al twintig jaar geen tv: “Ik heb de Finnen nog nooit zien spelen, maar zal wel bij de buren naar de matchen kijken. Bizar dat de anders altijd verdeelde Belgen nu allemaal achter de Rode Duivels staan .”

Ze belandde na een zes jaar durende wereldreis in Zeebrugge. “Erik Janssens, een Antwerpenaar, nam in Finland met zijn zeilboot deel aan de Tall Ship Races; we zijn nadien samen rond de wereld gereisd. Twee van onze drie kinderen zijn onderweg geboren. Na zes jaar was ik dat leven beu. Omdat mijn man jaren in de visserij gewerkt had, stelde hij voor om ons hier aan de kust te settelen. Hij werkt in de haven.”

Trauma in 1992

De hunker naar een wild studentenleven dreef Jari Mikkelsen naar Vlaanderen: “Na mijn master geografie in Kopenhagen, wou ik mij specialiseren in bodemkunde. Ik kon kiezen tussen Wageningen en Gent. Omdat Gent een grotere stad is, dacht ik dat het studentenleven er leuker zou zijn. Ik werd er verliefd op de Vlaamse studente Veerle Vanwesenbeek. Ik werk sinds 2011 voor Raakvlak in Brugge.”

Als kind mocht ik van de dokter niet voetballen, omdat de arts vreesde voor groeiproblemen. Bij elk WK en EK maakte ik tabellen op van alle ploegen. Hét trauma uit mijn studententijd is dat ik in Ghana zat toen Denemarken in 1992 Europees kampioen werd. Ze wonnen de finale van favoriet Duitsland! Al mijn vrienden zaten te feesten, terwijl ik olifanten spotte!”

Eden Hazard

“Denemarken haalt zeker de tweede ronde, al hangt veel af van de vorm van Eden Hazard. De manier waarop hij met de bal omgaat oogt zo mooi”, aldus Jari. Zijn Deense vlag wappert aan een paal in zijn tuin . “Bij elke belangrijke gebeurtenis halen de Denen hun vlag boven, ook voor een verjaardag. En bij een overlijden in de familie hangt ze halfstok.”

“Ik zal altijd een Deen blijven, ook al woon en werk ik hier graag. Enkel met Kerstmis overvalt mij enige heimwee. Met de kinderen houden we een Deense traditie in eer: we stappen rond de kerstboom en versieren die met echte kaarsen!”

Trots op Finland

Student Juuso Järviniemi is Fin én Europeaan: “ Op weg naar hier droeg ik, tot verbazing van mijn vrienden, Finse vlaggetjes. Ik voelde trots. Sowieso gaan we in onze residentie een feestje geven, het feit dat Finland zich voor het eerst kwalificeerde voor het EK is al voldoende reden. Jammer genoeg hebben we deze week in het ijshockey de finale van het WK tegen Canada verloren. Wist je dat Huugkajat (de Uilen) , de bijnaam van de Finse ploeg, verwijst naar een uil die tijdens een match tegen de Rode Duivels op de deklat ging zitten?”

“Ook ik ben trots om Fins te zijn. De mensen zeggen hier dat ik anders ben”, zegt Laura Lahti. “Pas in Finland kan ik ademen, ook al wil ik niet definitief terugkeren. Het Paradijs bestaat niet. En wat het EK betreft: pas op voor underdog Finland!”