Brugse fiscalist Michel Maus: “Voer een cannabistaks in”

De Brugse fiscalist Michel Maus. © Davy Coghe
Stefan Vankerkhoven

“Als iedereen de belasting betaalt die hij hoort op te hoesten, is onze staatsschuld over drie jaar opgelost. Maar belastingontduiking is een nationale sport, iedereen doet het”, zegt de Brugse advocaat Michel Maus, tevens een van dé fiscale experten in ons land. Hij pleit voor de invoering van een cannabistaks.

“Mijn domste beslissing ooit was stoppen met voetballen bij Cercle Brugge. Ik dacht dat dit niet te combineren viel met mijn studies rechten aan de VUB”, bekent Michel Maus (50). “Advocaat worden was geen kinderdroom, ik was slechts een middelmatige leerling aan het Assebroeks Atheneum. Dat ik fiscalist werd, is te danken aan het feit dat mijn ouders beide bankbedienden waren en met geldtransacties bezig waren. Werken met cijfertjes klinkt niet sexy, maar fiscaal recht boeide mij enorm op de unief. Toen ik in 1994 advocaat werd aan de Brugse balie, zocht ik tevergeefs naar echte fiscalisten. Ik koos meester Fernand Moeykens als patroon, deels omdat hij bezig was met het metersdikke Petros-dossier.”

Dichtgenaaid

“Als jonge advocaat leerde ik door vele pro-Deozaken de onderkant van onze samenleving kennen. Ik werd belast met wrede dossiers waarvoor andere stagiairs pasten: een meisje dat verkracht was met een mes en een man die zijn vrouw dichtgenaaid had, om maar enkele voorbeelden te geven. Ik heb maar één assisenzaak gepleit: een man had 50 euro geleend aan zijn buurman, en toen die het geld kwam opeisen, stak hij hem met een aardappelmesje. Het openbaar ministerie eiste twintig jaar cel, de dader kreeg dertig jaar. Nadien heb ik mij wijselijk toegespitst op sociaal en fiscaal recht.”

“Mijn carrière heeft een hoge vlucht genomen toen ik in Brugge een parkeerheffing van 25 euro kreeg. Ik had mijn blauwe kaart vergeten aan mijn voorruit te plaatsen langs de Kazernevest. Ik heb die retributie met succes betwist en haalde de nationale pers. In beroep gaf de rechter mij gelijk: de politie was niet langer bevoegd voor de controles op parkeerovertredingen, omdat die geen strafrechtelijke inbreuk meer vormden.”

“Het advocatenkantoor Bloom, dat ik in 2015 opgericht heb en zestien advocaten telt, met kantoren in domein De Herten in Oostkamp, maar ook in Brussel en Luik, noem ik wel eens een kuisfirma. We komen pas op het toneel als cliënten problemen hebben met de fiscus. In fiscale materies wordt niet meer zo snel naar de rechtbank gestapt. Er wordt vaak onderhandeld met de fiscus en het parket.”

“Tegelijkertijd bespeur ik veel meer agressie bij de fiscus. Ik kon onlangs de Belgische Staat laten veroordelen, omdat fiscale ambtenaren hun beroepsgeheim geschonden hadden. Ze hadden een productie voor een Canvas-reportage toegestaan om een inval bij twee bedrijven te filmen.”

Zelf geeft Michel Maus in zijn boek Tax me as you can tips om belastingen te ontduiken. Is dat wel ethisch? Michel Maus: “Je moet het onderscheid maken tussen belastingontwijking en ontduiking. Alle Belgen zagen over het feit dat ze veel belastingen moeten betalen en proberen eraan te ontsnappen. Ik reik hen legale middelen aan. In een ideale wereld hoort een systeem waarbij iedereen bijdraagt in functie van zijn draagkracht. Dat zou onze schatkist 70 miljard extra ontvangsten opleveren en de staatsschuld op drie jaar afbouwen.”

“Maar in ons land zijn er fiscale koterijen: lobbygroepen hebben via de politiek uitzonderingsregimes verkregen. De sport is er een van. Is het fair dat Clubdoelman Simon Mignolet, die 3,4 miljoen euro verdient, slechts evenveel belastingen betaalt als de doorsnee poetsvrouw? Maar de voetbalwereld schreeuwt dat dit fiscaal gunsttarief nodig is om internationaal competitief te blijven en wijst op de economische meerwaarde voor onze maatschappij. Zo’n fiscale gunstregimes zouden slechts tijdelijk mogen zijn”, vind ik.

Cannabistaks

“Is onze belastingdruk te hoog? Met 47 procent van het bruto binnenlands product staan we op nummer drie in de Europese Unie. Daar tegenover staat onze verzorgingsstaat. We kunnen die fiscale druk verlichten door bijvoorbeeld in Vlaanderen de successierechten af te schaffen. Dat kost 1,4 miljard euro. We kunnen dat oplossen door het inschrijvingsgeld voor onze hogescholen en uniefs op hetzelfde niveau van Londen te brengen: van 900 euro naar 30.000 euro per jaar? Is dat de oplossing?”

“Al twintig jaar staat de Belgische alleenstaande zonder kinderen op nummer één in de wereld: die moet 59 procent van zijn loon afstaan. Hoe kun je een verlaging van de belasting op arbeid compenseren? Waar zul je de centen halen? Een verschuiving naar een vermogensbelasting of een taks op consumptie of ecologische taks? Waarom niet iets nieuws proberen? De cannabistaks! De Amerikaanse staat Colorado met 5 miljoen inwoners haalt hiermee 250 miljoen dollar op. Niemand heeft er last van. Dus legaliseer cannabis, wat nu toch gedoogd en massaal gebruikt wordt. Je schakelt de criminaliteit uit en hebt extra fiscale inkomsten!”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier