Brugs Schepen Nico Blontrock is zowel hulpsint als hulpkerstman:“Iedereen houdt van de man met de cadeautjes”

Het is een razend drukke periode voor Sinterklaas en de Kerstman. Maar ook schepen van Cultuur Nico Blontrock heeft het, als trouwe helper van beide kindervrienden, bijzonder druk tijdens de eindejaarsperiode. “Kerstavond is heilig voor mij.”

We starten met de belangrijkste vraag: Sinterklaas of de Kerstman?

“Saint-Nicolas natuurlijk, omwille van mijn naam. (knipoog) Neen, het is moeilijk kiezen, maar mijn keuze helt toch iets meer over naar Sinterklaas. Ik steek het op het sentiment dat rond die periode hangt. Het zit iets dieper omdat het mij terug katapulteert naar mijn prille kinderjaren. Ik herinner me nog hoe mijn één jaar jongere broer Wim en ikzelf onze schoen al was het eigenlijk onze pantoffel zetten voor de Sint. Met een wortel voor zijn paard, maar zonder pintje voor Zwarte Piet. Het moet wellicht een van mijn verste jeugdherinneringen zijn. Ik verzamel ook al heel mijn leven postkaarten en afbeeldingen van Sint-Nicolaas. Dus vandaar mijn lichte voorkeur voor de Sint.”

Wanneer vroeg Sinterklaas jou om zijn helper te worden?

“Dat moet nu veertig jaar geleden zijn. Mijn mama gaf les aan de middenschool in Brugge. Ik zat toen in het eerste jaar van de Normaalschool. Ze hadden een sint nodig voor een schoolfeest en zo is de bal aan het rollen gegaan. Als hulpsint heb ik in de naam van de echte Sinterklaas de voorbije jaren tal van scholen, beurzen en huizen bezocht. Ondertussen draai ik ook al enkele jaren mee in het Kasteel van Sinterklaas. Een prachtig en bijzonder succesvol familie-event in kasteel Ten Berghe in Koolkerke. De drijvende kracht daarachter is onze zoon Nick, uiteraard bijgestaan door een sterk team. De voorstellingen zijn net achter de rug, máár van vrijdag 8 december tot en met zondag 10 december is iedereen opnieuw welkom in kasteel Ten Berghe, dat dan omgetoverd wordt tot het Kasteel van de Kerstman. Dan kruip ik in de huid van Santa Claus. Sinterklaas en de Kerstman, het zijn twee kindervrienden, maar toch heel verschillend om te spelen. De Sint komt uit Spanje met zijn boot, de Kerstman uit het hoge noorden met zijn slee. De Sint heeft zijn pieten mee, de Kerstman zijn elfjes. Ook het verhaal is helemaal anders om te spelen. Ik moet tijdens de repetities van het kerstverhaal toch zo’n miljoen keer ho, ho, ho gezegd hebben.”

“De verwondering in de ogen van de kinderen, daar doe ik het voor”

Al 40 jaar trouw in dienst bij de Sintfabriek: wat maakt van jou een goeie hulpsint?

“Ah, ik doe het gewoon bijzonder graag. Ik vind het erg leuk om mij in te leven in die rol. De verwondering en de blik in de ogen van de kinderen, daar doe ik het voor. Elk kind houdt van de man met de cadeautjes. Al is er soms ook wat angst en er is ook al eens pipi gevloeid over het kleed van Sinterklaas, maar ikzelf maak de kinderen nooit bang. Als ze al wat angstig zijn, dan is dat omdat ze in hun omgeving gewaarschuwd werden voor de Sint, als ze bijvoorbeeld stout geweest zijn. Maar stoute kinderen bestaan niet voor Sinterklaas. Papa’s en opa’s die in hun kinderjaren deugnieten waren: dat bestaat dan weer wel.” (lach)

Honderden kinderen die allemaal een babbeltje willen slaan, staat de goedheiligman ook wel eens met zijn mond vol tanden?

“Neen, eigenlijk niet. Al krijg je wel eens een moeilijke vraag. Dan denk ik bijvoorbeeld aan een kind dat me vroeg of ik zijn oma al eens had gezien in hemel. Maar ook moeilijke vragen zijn te omzeilen. Dan antwoord ik iets in de trant van neen, ik heb haar nog niet mogen ontmoeten, maar ik zal er eens op letten.”

Het Kasteel van Sinterklaas, Sinterklaasland in het Boudewijnpark, Het Kasteel van de Kerstman, hou je gemakkelijk stand in die omvangrijke outfits?

“Dat zijn ze inderdaad. Ik zal niets drinken voor ik aan zo’n opdracht begin. Want je bent niet snel in en uit die kostuums. Ook eten zit er voor mij niet in, want noch Sinterklaas noch de Kerstman willen op de foto met een vuile baard.”

Hoe vieren jullie Sinterklaas thuis?

“De kleinkinderen komen langs op een moment dat het voor hen best past. Het is geen groots familiegebeuren. Kerstmis is dan weer iets anders. Kerstavond is heilig voor mij. We vieren dat traditioneel met onze ouders, de kinderen en hun partner, en de kleinkinderen. Echt iets waar we naar uitkijken. Ik doe niets wat werkgerelateerd is op kerstavond. Op Kerstmis zelf wel. Dan gaan we de kerstsfeer opsnuiven in de stad.”

Hoort daar een traditioneel kerstmaal bij?

“Absoluut! Dit jaar wordt het wellicht gourmet, een echte kerstklassieker dus.”

Wat ligt er onder de kerstboom voor jou?

“Ik vraag nooit iets specifieks. Ik laat dat op mij afkomen. Maar ik ben een zware boekliefhebber en mijn vrouw weet dat. Ze weet wat ik wil, wat me doet vermoeden dat ze iets op de kop heeft getikt op een boekenveiling.”