Onze stad zag in de voorbije eeuwen veel mensen passeren die in hun tijd grote bekendheid genoten maar daarna in de nevelen van de geschiedenis verdwenen. Gediplomeerd gids Chris Weymeis haalt elke week zijn loep boven en vertelt het verhaal van die ‘vergeten’ Bruggelingen. Vandaag: kunstschilder Gaston Oorlynck.
Wie op zoek gaat naar de naam Gaston Oorlynck in het aanbod aan kunstschilders van de zogenaamde Brugse School, is eraan voor de moeite. Zijn naam komt zelfs niet voor in het door Guillaume Michiels geschreven standaardwerk over die school. Ook op het internet zijn slechts summiere biografische gegevens te vinden. Ten onrechte, want de Brugse School is een overkoepelende benaming voor een aantal kunstenaars of een genre schilderkunst uit de 19de en de 20ste eeuw dat pittoreske hoekjes uit het ‘oude’ Brugge centraal plaatst.
Gaston Oorlynck werd op 26 mei 1909 in Brugge geboren als zoon van Frans, een letterzetter uit de Visspaanstraat, en Alice De Laender. Het gezin telde twaalf kinderen. Zijn lager onderwijs volgde Gaston bij de Broeders van Liefde in Groeninge en nadien volgde hij les in de Brugse Academie voor Schone Kunsten waar hij tal van eerste prijzen won.
Ondertussen was hij vanaf zijn veertiende actief in het bedrijf van Louis Grossé junior waar hij de knepen van de glasschilderkunst leerde. Van 1932 tot 1972 werkte hij als tekenaar in het atelier van de Brugse goudborduurder Henri Slabbinck. Gaston ontwierp er vlaggen en schilderde er tientallen doeken met Brugse gezichten als thema. Die schilderijen dienden als relatiegeschenken voor Amerikaanse zakenrelaties.
Op 7 oktober 1933 trad Gaston Oorlynck in het huwelijk met Georgette De Mey met wie hij twee kinderen kreeg. Het echtpaar woonde circa twintig jaar in Assebroek en verhuisde nadien naar de Schouwvegersstraat in West-Brugge. Gaston Oorlynck overleed in Brugge op 12 februari 1989.
Brugse stadsgezichten
Als kunstschilder maakte Gaston Oorlynck vooral Brugse stadsgezichten in olieverf die hij met het paletmes op doek aanbracht. Zijn werk is overwegend klassiek-academisch van stijl en hij schilderde hoofdzakelijk met rood en oranje als dominante tonen, maar toch met sterke contrasten waarin de luchten dikwijls goede accenten leggen. Later, mogelijk onder invloed van zijn gemoedsstemmingen, ging hij waziger werken.
Oorlyncks werk is weinig gevarieerd, misschien omdat vooral zijn Brugse gezichten erg in de smaak vielen. Van dit laatste getuigen de drie individuele tentoonstellingen van de kunstenaar tussen 1962 en 1976; exposities waarop hij meer dan honderd schilderijen verkocht. Ooit zei hij: “Ik heb veel gewerkt, maar mijn Brugse doeken vormen toch de artistieke beloning van mijn inspanningen.” (CM)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
