Onze stad zag in de voorbije eeuwen veel mensen passeren die in hun tijd grote bekendheid genoten maar daarna in de nevelen van de geschiedenis verdwenen. Gediplomeerd gids Chris Weymeis haalt elke week zijn loep boven en vertelt het verhaal van die ‘vergeten’ Bruggelingen. Vandaag: kloosterstichteres Annette Serweytens
De tijd dat het Brugse stadscentrum tientallen kloosters telde, is al een tijdje voorbij. Nu kan je de resterende mannen- en vrouwenkloosters bijna op één hand tellen. Van alle kloosters waren de meeste gesticht door niet-Bruggelingen. Maar niet het klooster van de Dienstmaagden van de Zaligmaker, wier stichting op naam van Annette Serweytens staat. Annette werd op 16 april 1822 in Brugge geboren als jongste van de tien kinderen van de rijke houthandelaar Carolus Augustinus Serweytens en Maria Delescluze. Het vrome gezin – twee zussen van Annette waren religieuzen – bewoonde het herenhuis langs de Augustijnenrei met ingang op de Torenbrug.
Diepgelovig
Annette liep school bij Dames van het Christelijk Onderwijs in de oude Hemelsdaeleabdij (Sint-Clarastraat), het pensionaat van de Dames-du-Sacré Coeur in Rijsel waar haar zuster non was. Ze beëindigde haar opleiding in het Engels klooster (Carmersstraat) in Brugge. Voor alles was Annette Serweytens – die ook goed kon tekenen en schilderen – evenwel een diepgelovige jonge vrouw die haar hele leven wilde wijden aan God en Kerk. Ze werd hierbij gesteund door Frederik Ferdinand Van Coillie, pastoor (en later deken) van de Sint-Gillisparochie. De kiem voor de nieuwe kloosterstichting lag in de ouderlijke woning van Annette. Op haar aandringen kwam haar vriendin Caroline Dullaert, een officiersdochter, bij haar wonen. De twee betrokken er een paar kamers afgescheiden van de rest van het huis. Ook Isabelle Ryckmans, de dienstmeid bij Serweytens, sloot zich bij hen aan. Zij leidden er in het geheim een soort kloosterleven van bidden en soberheid. In 1848 was de 26-jarige Annette Serweytens klaar met haar project voor een slotklooster. Pastoor Van Coillie legde het plan voor aan bisschop Boussen, die gunstig reageerde, maar zijn opvolger, mgr. Malou, was terughoudender, wat de trage start van de stichting verklaard.
‘Gevallen meisjes’
Met haar erfdeel kocht Annette Serweytens in 1853 tussen de Annuntiatenstraat en de Sint-Clarastraat het terrein waar ooit het annuntiatenklooster stond. Aan de Sint-Clarastraat liet ze eenpenitentenhuis voor zogenaamde gevallen meisjes bouwen. Het stond onder de hoede van de Zusters van Liefde. Serweytens’ stichting had in het gebouw een afgesloten deel voor haar Dienstmaagden van de Zaligmaker. Toen in 1858 de communauteit uit leden bestond, besloot Annette een nieuw klooster te bouwen op hetzelfde domein, maar aan de kant van de Annuntiatenstraat. Na het Tweede Vaticaans Concilie verlieten de zusters in 1966 hun klooster in Brugge en verhuisden naar Heule bij Kortrijk. (CM)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
