Broers Sam en Ward willen 24 uur non-stop rondjes fietsen op de Rumbeekse wielerpiste voor VOC Opstap

Ward (links) en Sam Vander Meiren hebben al enkele oefenrondjes gereden vooraleer hun uitdaging aan te gaan in september. (foto JCR) © (foto JCR)
Peter Soete

Op vrijdag 8 september om 19 uur starten Rumbekenaars Ward en Sam Vander Meiren met fietsen op de wielerpiste Defraeye-Sercu in Rumbeke. Gedurende 24 uur zal minstens een van hen rondjes rijden op deze piste ten voordele van VOC Opstap.

Sam Vander Meiren (33) is verpleegkundige op de afdeling longziekten van AZ Delta en zijn broer Ward (40) is hr business partner bij S&you in Roeselare. Op 8 september hopen beide broers een sportieve prestatie neer te zetten om u tegen te zeggen.

Waarom willen jullie 24 uren rondjes rijden op een wielerpiste?

Ward: “Met dit initiatief willen we het vrijetijdsondersteuningscentrum (VOC) Opstap steunen. Onze broer Thijs en zoveel andere mensen kunnen immers rekenen op de steun van de enthousiaste medewerkers en de vele vrijwilligers die zich belangeloos inzetten binnen deze vzw. En door op de Rumbeekse wielerpiste te fietsen, brengen we deze historische sportplaats ook onder de aandacht. We slaan dus twee vliegen in een klap.”

Sam: “Zes ronden op de piste is precies een kilometer en we willen elk zo’n vijftien uur fietsen. Deze week testen we enkele keren hoe snel we zullen fietsen. Er moet in ieder geval altijd een van ons aan het fietsen zijn.”

Ward: “We weten echt niet hoeveel rondjes we kunnen rijden. Maar dat hoeft ook niet: ieder gokje levert centen op voor VOC Opstap en dat is het enige dat telt. Vanaf acht gokjes krijgt men zelfs een fiscaal attest.”

Jullie zijn allebei sportieve kerels, toch noodzakelijk om een dag non-stop op de piste te rijden?

Ward: “Tot in 2022 heb ik gekoerst als eliterenner zonder contract en dat combineerde ik met winterduatlon. Nu maak ik deel uit van de Roeselaarse triatlonclub waar ik ook mijn broer Sam terugvind.”

Sam: “Toen ik jonger was, deed ik aan atletiek en heb ik ook marathons gelopen. Ik ben nu al drie jaar lid van de Roeselaarse triatlonclub en ik zit er ook in het bestuur.”

Jullie gaan nu een sportieve uitdaging aan maar het kon helemaal anders gelopen zijn voor jullie, om niet te zeggen: veel slechter?

Ward: “Op 19 juli 2020 maakte ik met enkele trainingsmaten een rit door Heuvelland. Ik kreeg er echter een ongeval en kwam onder een sproeimachine terecht. Ik was natuurlijk zeer gelukkig dat ik het overleefd heb, maar mijn volledige revalidatie heeft toch bijna een jaar geduurd.”

Sam: “Op 17 mei 2014 ben ik door het oog van een naald gekropen. Op het Polenplein werd ik het slachtoffer van zinloos geweld. Ik was op dat ogenblik echt op het verkeerde tijdstip op de verkeerde plaats. Ik heb twee dagen op intensieve gelegen en in totaal een week in het ziekenhuis. Mijn papa zei achteraf dat ik nog nooit zo lang op café had gezeten.” (lacht)

Hebben jullie eigenlijk ervaring met rijden op de piste?

Ward: “Als student in Gent heb ik vaak in ’t Kuipke en op de piste van de Blaarmeersen gereden, maar nog nooit op de piste van Rumbeke. Het lijkt me zeer leuk en deze week hebben Sam en ik voor het eerst enkele rondjes gereden.”

Sam: “Ik moet iets bekennen: ik woon amper een kilometer van de piste en ik heb moeten zoeken waar de ingang was. Een schande, ik weet het en uiteraard had ik er tot deze week ook nog nooit op gereden.”

Nu maar hopen dat de bezoekers wél de weg vinden naar de Rumbeekse wielerpiste op 8 september. Voorzien jullie eigenlijk randanimatie?

Ward: “Er zal een braadworstenkraam staan en op zaterdagmorgen zal men op de piste kunnen ontbijten. Er komt ook een springkasteel voor de allerkleinsten en zaterdagnamiddag tussen 13 en 15 uur kunnen de toeschouwers genieten van de Rolling Ronnies. Dat is een muziekgroep met acht blazers die moderne muziek in een fanfarejasje stoppen.”

Ward en Sam met Frank Vandewalle, de conciërge van de wielerpiste. (foto JCR)
Ward en Sam met Frank Vandewalle, de conciërge van de wielerpiste. (foto JCR) © (foto JCR)

Sam: “We hopen ook enkele renners of oud-renners te verwelkomen die misschien enkele rondjes willen meerijden. En er zullen ook enkele truitjes van bekende renners worden verloot onder de toeschouwers die een gokje wagen. En ook ’s nachts zal men alles kunnen volgen dankzij een vriend die bij een bouwfirma werkt en voor de verlichting rond de piste zal zorgen. En gelukkig is er de groep Van Damme-Vandeputte Architecten die alle onkosten voor zijn rekening neemt en natuurlijk is er de onvoorwaardelijke steun van Frank Vandewalle, de conciërge van de wielerpiste.”

Ward: “En nu maar hopen dat de ziekenwagen niet moet komen voor een van ons. Onze mama heeft in alle ernst al gezegd dat we eigenlijk best een neuroloog raadplegen. Ze is ongerust dat het niet goed is voor ons hoofd om 24 uren aan een stuk rondjes te rijden op een wielerpiste.” (lacht)