Na drie jaar zoeken, heeft slagerij Ghekiere een gepassioneerde opvolger gevonden. Twee ambitieuze broers hopen ‘Beenhouwerij Hillewaere’ vanaf deze zomer tot een moderne zaak uit te bouwen, met nadruk op het puur ambachtelijke.
Geert Ghekiere bleef zijn vaste klanten op woensdag wel bedienen, maar sinds slager Marc eind 2017 zijn deuren sloot, bleven Hoogledenaars wat op hun honger zitten. Met Pieter-Jan (21) en Lukas Hillewaere (24) krijgt het centrum van Hooglede vanaf de komende zomer terug een ambachtelijke beenhouwerij die garant zal staan voor smaak en kwaliteit. Pieter-Jan en Lukas zijn de zonen van Marc Hillewaere en Carine Vercaigne, die in het dorpsleven van de Sint-Jozefsparochie gekende figuren zijn. “Na mijn middelbare studies heb ik een slagersopleiding gevolgd en ervaring opgedaan bij verschillende slagerijen, waaronder de gekende Koksijdse slagerij Dierendonck”, vertelt Lukas. “Daarna volgde ik een kokcursus in Spermalie en werkte ondertussen in een gastronomisch restaurant en een cateringbedrijf. In avondschool maakte ik kennis met alle facetten van de landbouw. Ik deed stage bij een Hoogleedse boer die West-Vlaams rood kweekte.”
Pieter-Jan volgde Slagerij-Traiteur in het Diksmuidse KTA en leerde de knepen van het vak bij enkele slagerszaken uit de wijde regio. Hij werkte bij De Laet en Van Haver, een gekende internationale naam bij alle slagerijen en horecazaken, die ook een restaurant onder haar vleugels heeft.”Toen ik als jonge gast tijdens de weekends opdiende in de Vossenberg, kreeg ik de smaak van lekker eten en gastronomie te pakken”, zegt Pieter-Jan.
“Ik ben leergierig en geen moeite was mij teveel om tijdens weekends en vakanties mijn kennis en vakmanschap bij te kruiden. In 2018 won ik op een vakwedstrijd de prijs voor de beste ambachtelijke boerenpastei.” De grootouders van de broertjes Hillewaere hadden trouwens tussen 1946 en begin de jaren tachtig op de Geite een bloeiende slagerij recht tegenover de kerk. Ook verschillende grootooms hadden dergelijke zaken in Oostende en Edewalle.
Moderne winkelruimte
“Het wordt niet zomaar een beenhouwerij”, benadrukt Lukas. “Op het vlak van charcuterie nemen we de vermaarde specialiteit van Geert mee in ons verhaal. Hij beoefent nog heel graag de stiel en zal ons op dat vlak met raad en daad bijstaan. Kwaliteitsvol en lekker vlees blijft het uitgangspunt. In de toekomst willen we met eigen runderen werken die we voorlopig bij lokale boeren zullen stallen. Bereide gerechten zijn tegenwoordig een absolute must en daarnaast focussen we op een winkel die ambachtelijke gezelligheid uitstraalt.
“Geert Ghekiere houdt van de stiel en helpt zelfs nog mee”
Vanaf maart wordt de benedenverdieping van het woonhuis op de hoek van de Kerkstraat en Bruggestraat omgebouwd tot moderne winkelruimte. De inplanting van de huidige winkel verdwijnt en maakt plaats voor een afhaalpunt waar klanten, die besteld hebben via de webshop, hun vlees of gerechten tijdens of na de openingsuren kunnen ophalen. Dit concept is uniek in de streek en biedt extra service aan mensen die minder tijd hebben, maar toch de kwaliteit van een plaatselijke beenhouwer weten te appreciëren. We willen het karakter van het gebouw dat uit 1932 stamt, met zijn hoge plafonds en authentieke tegels, voor een groot stuk behouden. Het wordt een combinatie van de goeie oude ambacht met de nieuwigheden van nu. Het feit dat we regelmatig de vraag krijgen waarom dit nog niet eerder gebeurd is, bewijst dat het leeft onder de inwoners van Hooglede”, merkt Pieter-Jan op.
West-Vlaams Rood
“De slagerij zelf wordt de eerste jaren onze prioriteit. Ondertussen frissen we de aanpalende Quirinus-zaal wat op. Die zal heel binnenkort al gehuurd kunnen worden voor allerhande feestelijkheden. Het is de bedoeling om die ruimte in de toekomst om te bouwen tot een feestzaal met catering waar we misschien workshops kunnen geven. Veel mensen zijn tegenwoordig wantrouwig over de oorsprong van het vlees. Door zelf eens gehakt te maken of een worst te draaien, kan hun visie hierover helemaal veranderen.”
Lukas is zot van het West-Vlaamse rode ras. “Dat vlees is iets vetter en krachtiger van smaak. Er hangt geschiedenis rond dit West-Vlaams erfgoed en in onze streek zijn er niet zoveel erkende kwekers. Ik zie het als een doelstelling op zich om deze dieren te fokken en in de toekomst te gebruiken in de beenhouwerij. Het idee om zelfstandig iets te beginnen, was er al een tijdje”, bekent Lukas. “Wij werden dikwijls gevraagd voor ‘kok aan huis’ maar hadden de infrastructuur en mogelijkheden niet. Als je bij iemand in dienst bent, wordt je eigen creativiteit voor een stuk afgeremd. Die uitdaging hopen mijn broer en ik met de realisatie van dit project ten volle te kunnen nastreven.”