Boezemvrienden Patrick en Peter zetten met zeilboot koers naar Brazilië: “Eten, slapen en varen op elf meter”

Peter Gombert en Patrick Dekeyser aan boord van het zeilschip Jupica. © Zana Maria Isabella ZB
Redactie KW

Oostendenaars Peter Gombert (59) en Patrick Dekeyser (61) zijn bezig aan de reis van hun dromen: een zeiltocht over de Atlantische Oceaan die hen in zes maanden van Nieuwpoort, via Madeira, de Canarische Eilanden, Kaapverdië en Fernando do Noronha naar de Braziliaanse kust moet brengen. Wij konden hen spreken in Las Palmas, waar hun boot momenteel aangemeerd ligt. “We hebben heel veel gewerkt in ons leven en nemen nu tijd voor onszelf”, zeggen de heren.

Op zondag 14 juli 2024 zeilden ze de haven van Nieuwpoort uit. Aan boord van het zeilschip Jupica: boezemvrienden Patrick en Peter, die een jeugddroom in vervulling brengen. De heren hebben zich maanden voorbereid om de grote overtocht te maken. Enkele weken geleden namen ze afscheid van familie en vrienden in de jachthaven WSKLuM in Nieuwpoort. Ze lieten hun leven even helemaal achter zich en zetten koers richting Zuid-Amerika.

Eerste grote zeilreis

Peter Gombert, kapitein en eigenaar van de Jupica, is geboren en getogen in Oostende. Een achttal jaar geleden ruilde Peter zijn Sigma 33 in voor de Breehorn 36, die de naam Jupica kreeg (een afkorting van de namen van zijn drie kinderen). Peter is met schepen opgegroeid en kent de zee als geen ander. Kapitein Peter is in het dagelijkse leven zaakvoerder van bierhandel Huis Costenoble bvba in Oudenburg. Hij is nu bezig aan zijn eerste grote zeilreis. “Het moeilijkste was afscheid nemen van familie in Nieuwpoort”, steekt Peter van wal. “Door mijn werk is het me niet eerder gelukt om een grote reis als deze te maken. Ik heb voornamelijk vanuit Nieuwpoort de Noordzee en het Kanaal doorkruist. De roep naar andere wateren klonk steeds luider, en nu er op latere leeftijd wat meer vrije tijd over bleek, zijn we samen op avontuur vertrokken.”

Dan is er natuurlijk nog Patrick, eerste stuurman en beste vriend van Peter. Beiden kennen elkaar al van kindsbeen en zijn al meer dan 45 jaar vrienden. “We zaten samen op het Atheneum in Oostende. We hebben samen leren varen in de Spuikom en zijn daarna altijd samen blijven varen. Ik heb al wat meer oceaantochten gedaan en zei tegen Peter: Ooit zal je toch met mij de zee opgaan. Tijdens het zeilen vullen we elkaar goed aan. Aangezien we al zo lang bevriend zijn en veel samen gezeild hebben, vertrouwen we elkaar door dik en dun”, vertelt Patrick.

EHBO-kist

Na 13 volle dagen op zee meerden de vrienden enkele dagen geleden aan in Las Palmas. “Onze eerste stop in Chevreaux was niet gepland. Door het slechte weer moesten we verplicht aanmeren. Daarna maakten we nog een voorziene stop in Roscoff, een schiereiland in de baai van Morlaix, alvorens de oversteek van de Golf van Biskaje te doen richting Madeira, een eiland in de Atlantische Oceaan”, vertelt Patrick. “Van Madeira voeren we dan nog eens 300 mijl naar Las Palmas. Hier zal de zeilboot 14 dagen aangemeerd liggen. Wij gaan ondertussen eens over en weer naar België. Binnenkort zetten we onze reis gewoon weer verder.”

Eten, slapen en varen. Het gebeurt allemaal op de 11 meter lange zeilboot Jupica. “We hebben niet veel meegenomen op reis. De truc is om met zo weinig mogelijk te vertrekken. Onze rantsoenen bestaan uit voornamelijk gedroogd eten en drinkbaar water. Een van de belangrijkste zaken aan boord is de EHBO-kist. Als er iets gebeurt op zee, kunnen we de eerste zorg toedienen”, duidt Peter.

Vissen vangen

Patrick en Peter moeten dag en nacht samenwerken als een tweekoppige crew. “We doen shifts van drie uur. Vervelen aan boord? Helemaal niet! Er is altijd wel iets te doen. Als de wind opkomt, moeten we de zeilen aanpassen”, vertelt Peter. “Met een zeilboot op zee varen, is toch andere koek. In open water moet je continu de olietankers in de gaten houden. Gelukkig leven we niet meer in de tijd van Columbus en werken alle boten met elektrische navigatiesystemen. Alle schepen zien elkaar dus op de radar. Soms leggen we ook eens contact.”

Lopen de rantsoenen ten einde? Geen probleem! Dan gooien de vrienden simpelweg hun vislijn uit. “We hebben al heel veel vissen gevangen op zee. Eigenlijk moeten we niet veel eten aankopen wanneer we aanmeren. Meestal eten we wat we vangen”, lacht Patrick. “Als we een vis vangen van drie of vier kilo kunnen we daar enkele dagen van eten.”

Eindbestemming

“Je zou kunnen denken dat het weleens wringt tussen vrienden die voor een lange tijd op een kleine oppervlakte samenleven, maar voor Peter en Patrick is dat geen probleem. “Wij kennen elkaar al zo lang dat we volledig ingespeeld zijn op elkaar. Aangezien we met een beurtsysteem werken, zijn we ook niet een hele dag samen”, duidt Peter. Binnenkort krijgt het duo waarschijnlijk versterking van Peters kinderen. “Het is nog niet helemaal zeker, maar mijn oudste zoon zal waarschijnlijk een tijdje meevaren.”

Ze hebben nog heel wat mijlen te gaan. “Onze uiteindelijk eindbestemming is Brazilië, maar zowel Peter als ik willen ook nog wat van de eilanden onderweg zien. Onze familie komt ons nog even bezoeken. Daarna is het de bedoeling dat we onze reis verderzetten naar Kaapverdië en van daaruit de grote overtocht maken van de Atlantische Oceaan”, besluit Patrick. (Zana Bulteel)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier