Ook dit jaar weer kunnen alle kindjes die dat willen een briefje schrijven aan de kerstman. Hij woont samen met zijn ‘kerstvrouwtje’ in de Nieuwpoortstraat 11 in Blankenberge.
Michel Vanparys en zijn vrouw Rita Braem, allebei 59 en zot van kerst, zijn in hun nopjes: het is weer die tijd van het jaar. “Mijn wintertafereeltje is net af en ook dit jaar weer, werd daar door de hele straat enorm naar uitgekeken”, glundert Michel. Hij kreeg al veel leuke reacties. “Zo van wauw buurman, ’t is weer supermooi gedaan. Elk jaar zet ik iemand centraal in het decor, en dit jaar is dat mijn dochter. Zij is in september getrouwd”, klinkt het.
Dat blijkt meteen ook de reden waarom de baard van de kerstman dit jaar iets korter is. “Ik mocht hem pas laten groeien na het trouwfeest”, lacht Michel, die genomineerd was als Krak van Blankenberge vorig jaar. “Da’s óók een superfijne ervaring geweest. Het toeval wou dat ik goed bevriend ben met Ronald, die dé Krak werd. Ik heb hem als eerste gefeliciteerd, en hij was daar blij mee. Ik heb toch maar mooi gewonnen van de kerstman, plaagde hij me nadien”, grijnst Michel. “Om maar te zeggen dat het Krak-gebeuren hier wel leeft in ’t steedje. Veel mensen kwamen me zeggen dat ze op me gestemd hadden.”
102 kaartjes
Hoe Michel nu ook weer kerstman is kunnen worden? “Wel, ik was eerst gewoon een elfje”, knipoogt hij. “Omdat ik dat zo goed deed, kreeg ik een promotie op het werk.” Vorig jaar vielen er maar liefst 102 kaartjes en briefjes bij Michel en Rita in de bus. Meer dan twee keer zoveel als het jaar ervoor. “Ik vrees dat ik met iets begonnen ben waar ik nooit meer onderuit kan”, lacht Michel. Dat geldt ook voor zijn kerstvrouwtje: Rita neemt dit jaar weer speciaal een weekje vrijaf om al die briefjes te beantwoorden. “Mijn collega’s hebben mij al gevraagd of ik niet eens verkleed naar het werk zou komen”, glimlacht ze.
Ook Michel wordt gevraagd voor kerstfeestjes. “Ik zeg tegen iedereen dat ik maar een hulpkerstman ben, maar voor veel kinderen ben ik dé kerstman. Zelfs mijn eigen kleinkinderen geloven dat. Wout en Mila vragen mij de oren van het hoofd: hoe oud is Rudolf?”
“Er zijn zelfs mensen die foto’s van ons vragen om op kerstkaartjes te zetten”, glimlacht Rita trots. In de postbus vond ze vorig jaar trouwens niet alleen brieven en kaartjes. “Er staken ook tutjes in. Die kan je dus niet alleen meegeven aan de sint.”
(WK)
