“Beter dan die in de winkel”

Ilse Coenegracht met enkele van haar gebreide truien, allemaal uniek. © wk
Wim Kerkhof
Wim Kerkhof Medewerker KW

Omdat ze door ziekte niet meer kon gaan werken maar zichzelf toch nog graag nuttig wilde voelen, begon Ilse Coenegracht kindertruien te breien voor gezinnen die het niet zo breed hebben. “Ik weet zelf ook hoe het is om de eindjes aan elkaar te moeten knopen”, zegt ze.

Ilse Coenegracht (48) woont nog niet zo lang in Blankenberge. “Na enkele tegenslagen, onder andere door ziekte, besloot ik te verhuizen. Ik dacht hier in Blankenberge een nieuwe start te nemen, wat in het begin niet zo gemakkelijk was”, vertelt ze. De timing zat Ilse niet mee: corona kwam en het openbare leven viel zo goed als stil. “Ondertussen ben ik aangesloten bij een breiclubje. Zo leerde ik nieuwe mensen kennen.”

Met haar breiwerkjes wil Ilse gezinnen uit de nood helpen die het niet zo breed hebben. “Omdat ik zelf maar al te goed weet hoe het is om de eindjes aan elkaar te moeten knopen”, zegt ze. Door de verhuis raakte Ilse immers haar invaliditeitsuitkering kwijt. “Frustrerend hoor, willen werken maar het niet meer kunnen… Ik lijd aan het chronisch vermoeidheidssyndroom, waardoor ik zelfs op mijn ‘goeie’ dagen weinig kan doen. Om mezelf toch nog nuttig te voelen in de maatschappij, begon ik te breien voor het goede doel: mensen met een laag inkomen kunnen bij mij terecht voor een warme trui. Die kunnen ze de komende winter dan onder de kerstboom leggen, of aan de kinderen of kleinkinderen cadeau doen met Sinterklaas.”

5 euro per stuk

Ilse verkoopt haar truien tegen 5 euro per stuk. Een pak goedkoper dan in de winkel. “En de kwaliteit van zo’n zelfgebreide trui is meestal ook iets beter”, aldus Ilse. Zelfgebreide truien zijn bovendien weer helemaal in. “Ook leuk, is dat je er nooit twee dezelfde van hebt. Je draagt dus sowieso een uniek kledingstuk.”

Het is niet haar bedoeling om er iets aan te verdienen. “Zolang ik maar uit de kosten geraak”, klinkt het. Ilse wil binnenkort ook mutsen, sjaals en wanten gaan breien. “De winter komt er weer aan, en daarmee ook de lange donkere winteravonden. Breien is dan een aangenaam tijdverdrijf. Het verzet je gedachten.” Voor Ilse is het ook een bron van voldoening. “Mensen sturen mij achteraf vaak een fotootje van zoon- of dochterlief die pronkt met zijn of haar nieuwe trui. Het doet deugd dat mijn werk geapprecieerd wordt”, besluit ze.

Bij deze ook een oproep. “Misschien zijn er in Blankenberge verenigingen of mensen die mij kunnen helpen om de truien bij de juiste doelgroep te bezorgen?”

Ilse contacteer je op 0497 13 12 95 of ilsecoenegracht01@gmail.com.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier