Het bestuur van de Damiaanactie Knokke-Heist maakte een inleefreis naar Kinshasa. “De levensomstandigheden zijn er echt schrijnend. Toch zagen we ook enkele positieve elementen. Zo werden er twee huizen voor lepralijders gebouwd met centen van de Damiaanactie.”
“Drie jaar geleden maakten we in het kader van de Damiaanactie een inleefreis naar India”, vertellen Jan De Groote, Daniël Rogghé en Jean-Pierre Wellens. “Nu reisden we af naar Kinshasa met dezelfde doelstellingen en onze ervaringen waren deze keer nóg schokkender. Er heerst daar verloedering, totale verkeerschaos, corruptie, overbevolking,… Het is er 24/24 vechten om te overleven. En toch zagen we ook dat sprankeltje hoop onder andere dankzij de inzet van de Damiaanactie.”
“Waarom we voor een bezoek aan Kinshasa kozen? Omdat de nood daar torenhoog is. Kinshasa is een hoofdstad met 17 miljoen inwoners. De hygiëne is er onvoorstelbaar slecht. We dachten in India alles gezien hadden. Daar staken ze ‘s nachts het afval in brand. In Kinshasa leven de mensen op hun eigen vuilnis en doen helemaal niks. Ze scheppen met een bidon drinkwater uit een stinkende rivier. Mensen slapen er op de stoep. Op bepaalde uren van de dag is er geen elektriciteit. Het leven is er ook allesbehalve goedkoop. De prijzen verschillen niet veel met onze warenhuizen”, weet het drietal.
“De werkloosheid is er ook immens, is nog talrijker aanwezig dan de vele straatkinderen. De generatie van de 17-, 18- en 19-jarigen – wij noemen ze een verloren generatie – kijken met haatvolle blikken naar westerlingen. Ze gaan niet naar school en snuiven drugs. Geen luxedrugs zoals wij ze kennen maar pure vuiligheid.”
“Ondanks dat de meeste bewoners geen werk hebben en de wegen er zeer slecht bijliggen, heerst er in Kinshasa constant een verkeerschaos door files. Ze gebruiken oude auto’s en motorfietsen waarop ze met vier zitten.”
Toch zagen Daniël, Jan en Jean-Pierre ook positieve elementen. “Niet alles is er slecht. Waar blanken en dan vooral Belgen de touwtjes nog in handen hebben, loopt men bijvoorbeeld school. We bezochten een Don Bosco-school waar leerlingen een totaal versleten, vrachtwagen aan het oplappen waren. Op de carrosserie hing een bordje met ‘Aalst.’”
Nog meer gemotiveerd
“Een van de grootste betrachtingen van de Damiaanactie is het traceren van lepra en tuberculose. Ze trekken naar dorpen over heel Congo. In de kleine dorpen heerst er nog een nauwe familieband maar in de hoofdstad worden de lepralijders verstoten.”
“Dankzij de Damiaanactie kregen 775 kinderen en volwassenen verzorging”
“Ter plaatsen konden we zien wat er met de centen van de Damiaanactie Knokke-Heist gebeurt. Er werden twee huizen voor lepralijders gebouwd. Het zijn slechts druppels op een hete plaat maar het stemt ons tevreden. Na de evaluatie ter plaatse zijn we nog meer gemotiveerd om ons te blijven inzetten.”
Fondsen vergaren
“Om fondsen te vergaren, maken wijzelf confituur. Jean-Pierre Wellens is een specialist in het maken van Limoncello en Advocaat. 85 winkeliers, bakkers, slagers, apothekers … verkochten ten voordele van onze Damiaanactie stiften en ook een aantal scholen zoals de Margaretaschool, de Vuurtoren en het Anker schaarden zich achter de verkoop.”
“De jongste jaren mogen we ook heel wat giften ontvangen. Met enkele duizenden euro’s per jaar kunnen we in Kinshasa wonderen doen. Dankzij de Knokke-Heistse Damiaanactie konden dit jaar 775 kinderen en volwassenen rekenen op verzorging.”
Elk jaar voert Damiaanactie een campagne tijdens het laatste weekend van januari.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
