Benny Kellner is het gezicht van de Nieuwe Klokke: “Na corona boomde de horeca als nooit ervoor”

Benny Kellner is al enkele jaren het gezicht van de Nieuwe Klokke op de Grote Markt én van het horecagedeelte in de Paterskerk. Nochtans was Benny, die diploma’s in Bedrijfsmanagement en Vastgoed bezit, niet voorbestemd voor een horecacarrière.

Jij bent geen geboren Roeselarenaar?

Benny Kellner: “Ik ben geboren in Veurne en opgegroeid in Diksmuide. Ik ben nog maar sinds een jaar of tien aanwezig in het Roeselaarse leven. In het begin dat ik werkte als jobstudent in Roeselare heb ik nog lang de oversteek gemaakt naar Diksmuide. Maar op den duur was dat niet meer haalbaar en ben ik bij mijn toenmalige vriendin ingetrokken. Maar Diksmuide blijft in mijn hart en regelmatig ga ik nog eens naar de markt in Diksmuide om een koffietje te drinken.”

Heb je altijd gedroomd van een carrière in de horeca?

“Neen, totaal niet, dat is ook nooit mijn intentie geweest. Ik heb zes jaar hogeschool gedaan: eerst drie jaar in Brugge voor mijn diploma bedrijfsmanagement met een mooie stage in Finland en daarna nog drie jaar aan HoGent voor mijn diploma vastgoedmakelaar. Het waren uiteindelijk zes mooie jaren, die toch wel intensief waren. Ik werkte toen elk weekend en sommige weekdagen in de Diksmuidse horeca. Overdag stond ik paraat in het restaurant Het Gouden Mandeke en daarna begon ik aan de nachtshift in danscafé Joy. Dat zorgde wel voor de nodige achterstand voor mijn schoolwerk, waardoor de blok een hectische periode was. Het was ook wel broodnodig om zoveel te werken, want na de scheiding van mijn ouders is het financieel een heel zware periode geweest. Door te werken kon ik de nodige steun geven en raakte alles betaald.”

“Toen ik afgestudeerd was op mijn 23ste had ik twee mooie diploma’s op zak, maar geen cashflow. Als biv-stagiair, wat nodig was om mijn makelaarslicentie te behalen, ging ik maandelijks ongeveer 780 euro verdienen, maar daarmee kon ik nooit alles betalen. In die periode werkte ik als jobstudent voor de Roeselaarse horecagroep van Olivier Desmet en die bood mij een vast contract aan. Het was mijn bedoeling om nog één jaar zo veel mogelijk te verdienen en dan mijn volmakingsstage te realiseren als makelaar. Maar ik ben blijven plakken.” (lacht) “In 2016 hebben mijn vriendin Silke en ik de Nieuwe Klokke overgenomen en zo is mijn zelfstandige carrière begonnen.”

Is er veel veranderd na corona?

“De horeca heeft een enorme duw gekregen in de coronaperiode zelf, maar na het weglaten van de maatregelen heeft de horeca geboomd als nooit ervoor. Wat je wel merkt is dat de mensen minder lang weggaan dan voor corona. Maar uiteindelijk is De Nieuwe Klokke geen nachtzaak, dus op professioneel vlak ondervind ik daar weinig hinder van. Het enige nadeel is wel dat ik na het werk vaak nergens meer terecht kan om er zelf eentje te drinken.”

Is het project in de Paterskerk, samen met Henk van Bar Giraf, een leuk zijsprongetje?

“Het is een nieuwe uitdaging en ik heb daar wel nood aan om soms nog eens extra geprikkeld te worden. De kerk was horeca-technisch een gigantische uitdaging: er was geen watertoevoer, geen afvoer en onvoldoende elektriciteit in het gebouw. Het project geeft een enorme voldoening omdat het volgens mij wel gelukt is om in een kaal pand een warme ziel te toveren.”

“De Paterskerk was technisch een gigantische uitdaging”

“Henk is dan ook wel een ideale partner om mee samen te werken, omdat we dezelfde visie hebben voor kwalitatieve horeca. Het plaatje in de kerk klopt, maar dit is ook te danken aan de vrienden die hebben meegeholpen om dit project waar te maken, waarvoor een grote dank.”

Je hebt ook interesse in martial arts? Vanwaar die interesse?

“Wat ik doe, is geen martial arts. Ik beoefen Krav Maga. Simpel uitgelegd is het een zelfverdedigingssysteem dat werkt voor iedereen, ongeacht je morfologie. We halen inspiratie uit andere vechtstijlen en bundelen de meest effectieve voor verdediging op straat. We trainen elke dinsdag en donderdag bij Devotion in de Piljoenstraat onder leiding van Jurgen Devolder en wie interesse heeft, mag altijd langskomen of een mailtje sturen. Ikzelf ben het ideale voorbeeld dat iedereen in staat is om dit te beoefenen. Mijn lichaam heeft al serieus afgezien door de ziekte van Calvé Perthes. Na operaties, jarenlange revalidatie en vijf jaar rolstoel ben ik toch in staat om elke week mee te trainen.”

Waar zien we Benny binnen 10 jaar?

“Geen idee wat de tijd brengt. Het is ook sterk afhankelijk in hoeverre mijn lichaam nog gaat evolueren de komende jaren. Ik heb al vaak gedacht aan een plan B, voor als het plots niet meer zou lukken, maar voorlopig heb ik nog geen alternatieve pistes.”

Wat staat er op je bucket list?

“Ik heb niet echt een lijst van dingen die ik graag nog wil realiseren. Het is vooral belangrijk dat ik een goeie verhouding vind tussen werken en mijn relatie. Ik durf nogal snel veel hooi op mijn vork te nemen en dat geeft dan druk op mijn sociaal en vrijetijdsleven. Ik heb het geluk dat ik een prachtige vriendin heb en erg trouwe vrienden, die ook het leven in de horeca begrijpen.”