Bekende muzikant wordt na twee jaar begraven en krijgt postuum cultuurtrofee: “Roger krijgt eindelijk het afscheid dat hij verdient”

Myriame Verstraete met dochter Griet en kleindochter Polly. © JOKE COUVREUR Joke Couvreur
Bert Vanden Berghe

Roger Huysentruyt (67) uit Lendelede stierf begin april 2020 onverwacht aan de zeldzame ziekte pulmonale hypertensie. Een begrafenis kon toen, in volle lockdown, niet plaatsvinden. Zaterdag kan het wel. Met de herdenkingsmis vraagt de familie ook aandacht voor de ziekte waaraan Roger overleed. Die dag krijgt de vzw die de ziekte onder de aandacht brengt een cheque. Roger ontvangt daarnaast postuum de cultuurtrofee van de gemeente Lendelede.

“Het is een heel vreemde periode als je erop terugkijkt”, weet Myriame Verstraete (67). Jarenlang runde ze een kinderopvang, terwijl haar man Roger werkte bij de firma Vandenabeele in Ingelmunster. In 2019 lonkte het pensioen en trokken de twee erop uit met de mobilhome, vast van plan om van het leven te genieten. Dat leven was overigens behoorlijk muzikaal, want Roger was bezieler van The Crooktown Jazzband en had ook zijn schouders gezet onder de GL Jazzclub. De man was onlosmakelijk verbonden met zijn saxofoon en had de muzikale microbe ook doorgegeven aan zijn kinderen Griet en Bert. Griet speelt contrabas bij The Crooktown Jazzband en Bert kent het grote publiek als drummer, vroeger bij Gorki, vandaag bij onder meer Lenny & De Wespen.

Twee adems

“Alleen had Roger steeds vaker last van kortademigheid”, zegt Myriame. “In het ziekenhuis in Izegem verwezen ze ons door naar een specialist in Kortrijk. Die wist meteen dat het om pulmonale hypertensie ging. Het bleek niet te genezen, maar er viel wel mee te leven. Dat stemde ons hoopvol, en ook Roger.”

Pulmonale hypertensie is een abnormale hoge bloeddruk in de longvaten. Die druk zorgt voor overbelasting van het hart en kan tot hartfalen leiden. “Dokter Leys kende toen slechts tien patiënten in West-Vlaanderen. Het is dus best zeldzaam. Even ging het goed, maar daarna ging Roger zienderogen achteruit. Eind januari 2020 speelde hij nog een aperitiefconcert. Hij moest al op adem komen, toen hij uit de auto was gestapt, maar had naar eigen zeggen twee adems. Hij gaf toen weer het beste van zichzelf op het concert. Wellicht wist hij toen al dat het de laatste keer zou zijn.”

Roger wou een begrafenis met veel muziek en daar zorgen we voor

Kort nadien werd Roger immers opgenomen in het UZ Leuven. Aan moed en positivisme ontbrak het hem niet. Maar zijn gezondheid verbeterde niet en op de koop toe liep hij ook een ziekenhuisbacterie op. Tot overmaat van ramp moest hij van afdeling veranderen, omdat de longafdeling moest vrijgemaakt worden voor coronapatiënten. Wat volgde, was een heuse rollercoaster. “We mochten niet zomaar op bezoek. Meer nog: het land ging in lockdown en we moesten zelf toestemming hebben om naar Leuven te rijden. Gelukkig woont onze zoon in Grimbergen en kon ik daar terecht. Het was een hele vreemde periode, want halfweg maart werd Polly, de dochter van Griet, geboren. Roger heeft haar spijtig genoeg niet meer kunnen zien. Haar neefjes, Walter en Hugo, bewaren gelukkig wel herinneringen aan opa See.”

Afscheid

Op 3 april 2020 stierf Roger onverwacht. De familie kreeg door de ongewone situatie de toestemming om het gecremeerde lichaam mee te nemen naar huis. “Maar een begrafenis werd moeilijk. Door de maatregelen mocht er amper iemand komen. Maar we hebben een grote familie en Roger kende veel mensen. Hij stond er ook op dat er op zijn begrafenis veel muziek te horen zou zijn. We namen ons toen voor om na corona een begrafenis te organiseren. Want we wilden hem het afscheid geven dat hij verdient. Toen bleek dat de maatregelen versoepeld werden, zijn we in gang geschoten en hebben we iets op poten gezet. We organiseren alles volledig zelf. Dat is intens, maar we zouden het ook niet anders willen. Want de laatste twee jaren voelden vreemd aan. Vooral omdat we niet écht afscheid hebben kunnen nemen. Eigenlijk kan je dat niet uitleggen, want het valt ook niet echt te begrijpen.”

Postuum eerbetoon

Zaterdag organiseert de familie een herdenkingsdienst met veel muziek en in de namiddag ook een concert. Roger krijgt dan van de gemeente postuum de cultuurtrofee overhandigd. “Eerder kreeg The Crooktown Jazzband die al, net als Bert. Het doet deugd dat de gemeente die postuum wil uitreiken. Net als de steun van de muzikale verenigingen. Voor Griet, die ook meespeelt in The Crooktown Jazzband, hadden ze een compilatie-cd gemaakt met muziek van Roger.”

“Veel familieleden vroegen of ze ook een exemplaar konden krijgen. Hendrik Dekeerschieter maakte er nog een paar bij en al snel zaten we aan een honderdtal cd’s. De opbrengst, zo’n 1.000 euro, schenken we zaterdag aan de vzw Pulmonale Hypertensie. Daar zijn ze heel blij mee, want alle beetjes helpen. Het zorgt er ook voor dat we aandacht kunnen schenken aan de ziekte waar we tot voor een paar jaar zelf nog nooit van gehoord hadden. Het wordt ongetwijfeld een lastige dag, maar we zijn een sterk team, samen met de kinderen en kleinkinderen. Daar trekken we ons aan op. Het verlies blijft, maar zo kunnen we wel de laatste twee jaren afsluiten in zekere zin”, besluit Myriame.

Alle info over de vzw Pulmonale Hypertensie vind je op www.ph-vzw.be.