Beernem: “Ik wil meer spreken met minder woorden”

Metaalkunstenaar Rik Beuselinck heeft twee tentoonstelling in ‘t Schepenhuys achter de rug. Rik is een rusteloze ziel, steeds op zoek naar de betekenis van de mens in dit heelal. Ondanks het feit dat hij graag alleen is, komt hij graag onder het volk. 2017 was zijn jaar van heel wat publiciteit op de gemeente. Aansluitend op dat mooie jaar werd hij verkozen tot krak van zijn gemeente.

“Ik ben een beroepsmatige kunstenaar, eigenlijk begonnen als smeedkunstenaar met vooral speciale interieurwerken, maar alles in metaal. Vermits ik een gezin had, kon ik me niet permitteren om alles in kunst te zetten, omdat het een te groot risico was op financieel gebied. Nadat we deze boerderij kochten, waar ik heel wat potentieel inzag, wilde ik meer naam en faam verwerven. Mensen zien me nog altijd te veel als een smid.”

Geen commerçant

“Mijn groot nadeel is dat ik geen commerçant ben, maar ik hou van het creëren van monumentale sculpturen. Mijn grote voorbeelden zijn: Richard Serra en Eduardo Chillida. Ook ben ik een groot bewonderaar van Rik Poot. Als je me vergelijkt met Jef Claerhout, ben ik eerder iemand die volledig zijn loopbaan moet opbouwen, terwijl Jef hier toegekomen is als kunstenaar. Monumentaal werken heeft zo zijn gevolgen, de investering is zeer groot om een sculptuur te bouwen en de kopers zijn omgekeerd evenredig.”

“Mijn sculpturen leven tussen humor en verdriet, maar steken altijd vol emotie”

“Toch blijf ik steeds volop voor mijn dromen gaan. Mijn missie bestaat erin op weg te gaan naar het ultieme sculptuur. Mijn leven is immer één grote zoektocht en mijn stijl evolueert zo lang ik werk. Mijn sculpturen leven tussen humor en verdriet, maar steken altijd vol emotie. Tussen de open structuren en zwaar massief, trek ik op weg naar het minimalisme. Mijn doel is metaal als dode materie weer tot leven brengen.”

Mission Impossible

“Ik ben niet de man die zich gaat profileren en deuren plat gaat lopen van onze bestuurders, want ik wil meer spreken met minder woorden. Mijn mission impossible is als monumentalist weerstaan aan de drang van het onmetelijke waarbij het creatieve proces erg belangrijk is. Mijn doel is en blijft praten met mijn handen. Als kunstenaar ben ik een autodidact. Mijn technische kennis heb ik verzameld vanuit een technische opleiding en jaren van experimenteren zijn verantwoordelijk voor het feit dat kunst in metaal geen geheimen meer voor me heeft”.

“Als burgemeester zou ik één avond per week de stekker uittrekken”

“Waarom ik blij ben dat ik als Krak wordt verkozen? Wel bij het uitreiken van de Cultuurprijs kreeg ik de Publieksprijs en dat heeft me goed gedaan. Met de verkiezing van Krak vind ik dat het publiek toch veel in mijn kunst ziet.”

Vrouw in balans

Dat heeft zich vertaald in heel wat positieve kritieken toen ik de vrouw in balans plaatste op de sokkel van de bunker. Dat was heel bepalend naar verhoudingen toe. Dat was voor mij de perfectie van evenwicht. De proporties vallen mooi in elkaar.”

“Rond dat beeldhouwwerk is er heel wat te doen geweest op onze gemeente. Ik werd gevraagd door schepen Degrande een expo te doen in de kelder van ‘t Schepenhuys, maar wat me het meest stoort, is als er iemand passeert, deze persoon nooit weet dat er daar iets in te doen is. Ik heb geantwoord dat ik het wel wilde doen op voorwaarde dat er iets werd geplaatst op de Markt. Ik wilde met dat beeld de discussie lostrekken in de hoop dat het positief zou uitdraaien.”

“Het is echter een boost geweest. Het schepencollege was aanwezig bij de opening. Momenteel zijn we nog bezig met onderhandelen om het definitief daar te plaatsen. Moest ik ooit schepen worden, dan kies ik voor een mandaat van schepen van Eerlijkheid en Rechtvaardigheid, want daar ligt een enorm werkterrein open. Daarnaast zou ik Sint-Joris willen verkennen, want die deelgemeente ken ik in het geheel niet. Moest ik burgemeester worden dan zou ik één avond in de week de stekker uittrekken, zodat de mensen weer eens op straat zouden komen. Dan zouden we weer tegen elkaar spreken in plaats van op Facebook te tokkelen”.

Bio Rik Beuselinck

Privé

Rik Beuselinck werd geboren op 8 september 1961 in Oedelem en woont in De Akkerstraat 49 in Beernem. Hij is getrouwd met Vera Beuselinck. Ze hebben twee zonen Kobe en Brecht. Rik is ondertussen grootvader van Laure en Nore.

Loopbaan

Rik mocht van zijn vader geen kunsthumaniora volgen en volgde daarom een technische opleiding. In 1986 begon hij als zelfstandige in het atelier van zijn schoonvader te werken, dit na zijn dagtaak.

Vrije tijd

Rik en Vera kochten een klein volledig te renoveren boerderijtje, waar hij later zijn eigen atelier uitbouwde.