Het nieuwe duivenseizoen is zopas van start gegaan. We klopten even aan bij Ginstenaar Bart Deruyck, die met zijn 53 jaar eigenlijk nog tot de jongste duivenmelkers behoort. “Jammer dat de jongeren niet meer geïnteresseerd zijn in de duivensport, de vergrijzing slaat hard toe”, waarschuwt Bart.
Bart Deruyck raakte geboeid door de duivensport via zijn ooms. “Toen ik vroeger bij mijn nonkels Omer, Guido en peter Victor op bezoek ging en hen bezig zag met de duiven, groeide beetje bij beetje de interesse. Mijn vader Sylvain was niet echt een duivenliefhebber, maar de laatste jaren begon het ook te kriebelen. Ik was precies 17 jaar oud toen ik met de duivensport begon“, weet Bart te vertellen. “Voordien had ik al jaren enkele duiven, gewoon voor het plezier. Ik kreeg enkele speelduiven van nonkel Omer uit Ingelmunster en meteen was ik vertrokken.”
“Mijn eerst duifjes hield ik nog in het ouderlijke huis, maar toen ik in 1993 een nieuwe woning bouwde in de Sneppestraat, zorgde ik er meteen voor dat er ook een duiventil kwam. Afwisselend speel ik met jonge en oude duiven. Beroepsmatig ben ik actief in een zesploegenstelsel in het vezelplatenbedrijf Unilin. Niet altijd evident om daarnaast nog te zorgen voor de duiven.”
Chinezen
Bart Deruyck beleeft echt plezier aan de duivensport. “Maar het is wel een heel intensieve hobby. Je moet er heel veel energie instoppen om bij de besten te behoren. Je eigen duiven zien landen na een zware inspanning geeft een enorme kick. Wanneer de beestjes dan ook nog eens binnen de prijzen vallen, is het geluk compleet“, vertelt Bart. “Bovendien betekent elk seizoen een nieuwe uitdaging. Je moet als duivenmelker telkens bewijzen dat je een bekwame duivenliefhebber bent en dat bewijs je alleen door sterke resultaten neer te zetten.”
“Je moet er heel veel energie instoppen om bij de besten te behoren”
“Maar het gaat niet alleen om de prijzen, ook om de vriendschap. De duivensport is een sociale sport. Je ontmoet mensen met dezelfde passie. Ik weet ook dat er soms reusachtige bedragen betaald worden door bijvoorbeeld de Chinezen voor een heel goede duif, maar dat is voor weinigen weggelegd. De meeste duivenmelkers hebben op het eind van het seizoen zeker geen winst gemaakt, maar zijn al best tevreden wanneer ze regelmatig hun prijsje kunnen spelen.”
Vergrijzing
De vergrijzing slaat al jaren hard toe binnen de rangen van de duivenliefhebbers. “Merkwaardig genoeg daalt het aantal duiven op de wedstrijden nauwelijks. Dat is alleen te verklaren door het feit dat de duivenmelkers die nog overblijven er meer duiven op nahouden. Alleen jammer dat de duivensport bij de jongeren niet echt meer aanslaat. Daar zijn verschillende redenen voor. Vooreerst komen de kinderen nog nauwelijks in contact met de duivensport. Wie er wil aan beginnen, moet al over voldoende ruimte beschikken om een duiventil op te trekken en er heel veel tijd insteken. Die tijd ontbreekt bij de meeste jongeren. Ze gaan veel liever op reis in plaats van thuis te blijven voor de duiven”, besluit Bart Deruyck. (CLY)
