Bakkerij Lagae in het Rodenbachkwartier houdt ermee op. Marc en Lena hebben er een periode van 40 jaar opzitten en zullen het een beetje rustiger aan doen vanaf 1 juli. Of er een opvolger komt, weten ze nog niet. Marc, die van Kortemark afkomstig is, en zijn echtgenote Lena, die in Aartrijke is geboren, verlaten de bakkerij en gaan in hun nieuwe huis in de K. Duboisstraat wonen. Ze zijn van plan om de komende jaren meer van het leven en van hun vier kleinkinderen te genieten.
Bakker Marc Lagae is er 61 en zijn echtgenote Lena Vandenbroucke is een jaartje ouder. Maandag 29 juni wordt de laatste werkdag in hun bakkerij op de hoek van de Walkurenstraat.
“Lena en ik waren drie jaar samen toen we op 1 november 1980 onze bakkerij openden. We hadden deze bakkerij overgenomen van Leon Demasure en we waren enkele weken voordien, op 18 oktober getrouwd.”
“We waren pas 21 jaar toen we deze stap hebben gezet. Ik heb me in het begin vaak afgevraagd of het ons wel zou lukken”, bedenkt Lena. “Bovendien kenden we niets van en niemand in Roeselare. Ik kwam van Torhout en Marc is afkomstig van Kortemark. We hebben elkaar trouwens ontmoet in de bakkerij van zijn oom.”
Niet veel stilzitten
“Ik wilde al van mijn twaalf jaar voor bakker leren maar ik mocht niet van mijn moeder. Ze zei altijd dat het veel te hard werken was”, lacht Marc. “En ze had gelijk. Ik heb vakantiejobs gedaan bij bakkers in het binnenland en aan zee en ik heb niet veel moeten stilzitten. Als afgestudeerde bakker werkte ik bij mijn oom in bakkerij Vivey in Kortemark. Daar heb ik ook Lena ontmoet die er als winkelbediende werkte.”
“Een bakkersleven bestaat uit werken, eten en slapen”
“Na vijf jaar in onze eigen bakkerij hebben we grond bijgekocht naast de deur en hebben we de bakkerij uitgebreid. Na twaalf jaar hebben we dan de winkel volledig vernieuwd”, zegt Lena. “In het begin bakten we louter wit en bruin brood en boterkoeken, sandwiches en pistolets. Al die speciaalbroden bestonden nog niet. Uiteraard hebben wij altijd de trends gevolgd maar veel mensen kwamen toch speciaal voor onze klaaskoeken, fruittaarten en éclairs naar ons.”
“Een bakker en zijn vrouw moeten altijd paraat staan”, neemt Marc over. “Ons leven bestaat uit werken, eten en slapen. Voor andere zaken is er niet veel tijd. Ook de onregelmatige uren moet je erbij nemen. In het weekend begin ik om middernacht te bakken en in de week vanaf twee uur ‘s morgens. En naast het bakken heb ik ook nog een broodronde. Nu heb ik nog 150 klanten per dag op mijn broodronde en die bezoek ik tussen tien uur en half twaalf en tussen een uur en half vijf. En op zondagmorgen doe ik mijn ronde vanaf zes uur. Ik heb tijden gekend dat we op zondag maar liefst 120 adressen hadden om te leveren.”
Liefde voor de stiel
“De kinderen zullen de zaak niet overnemen. Kristof is er 38 en Stefanie 33 en ze hebben hun eigen leven”, besluit Lena. “Bovendien hebben ze gezien wat het inhoudt om een bakkerij te hebben. Je moet als koppel echte liefde voor de stiel hebben om dit te doen en vol te houden. Ik heb altijd meegeholpen, zowel in de winkel als in de bakkerij. De bakkerij staat te koop, ja. We blijven hier niet wonen maar gaan in ons nieuw huis in de K. Duboisstraat wonen. Het hoeft niet per se een bakker te zijn die hier komt. Dit hier is een mooi woonhuis met tuin en een heel groot atelier en kan voor veel doeleinden worden gebruikt. Maar voor een bakker is hier zeker plaats: er wonen veel jonge gezinnen in de buurt en er komen veel nieuwe woningen in de omgeving.”
