Arne Vandendriessche (13) is al sinds zijn zesde bezig met het opsporen van attributen die te maken hebben met de Eerste Wereldoorlog. Dat doet hij met zijn metaaldetector. Arne vond al heel wat en wil graag zijn leven verder oriënteren in de richting van de geschiedenis rond WO I.
Arne Vandendriessche woont met zijn ouders en zus langs de Molendreef in Proven. Alle terreinen in de ruime omgeving, evenals rond de woning van zijn grootouders in Westvleteren, heeft hij al helemaal gescand met de metaaldetector. Arne is immers al sinds zijn zes jaar gebeten door de microbe van het zoeken en vinden van metalen voorwerpen in de grond. Achteraf zoekt hij dan informatie op op het internet. Hij wil immers niets liever dan dat zijn vondsten een link hebben met de Eerste Wereldoorlog.
Het is geen hobby meer. Ik hoop dat ik dit mijn hele leven zal mogen en kunnen doen
Arne volgt een technische richting in de KeiWijzer in Poperinge, maar wanneer het gaat over geschiedenis is zijn aandacht pas echt gewekt. Met zijn ouders en zus trok Arne geregeld naar het strand, waar zijn liefde voor geschiedenis begon. “Wanneer ik iets vind, wil ik ook de herkomst ervan weten. Een van de eerste voorwerpen die ik vond, was een knoop met gravure. Niet alleen vond ik info via de computer, maar ik ging ook te rade bij mensen die er iets van af weten. De knoop die ik vond bleek afkomstig te zijn van een Engels soldaat tijdens de Eerste Wereldoorlog. Later vond ik nog twee insignes die dan iets te maken hadden met de Tweede Wereldoorlog. Wanneer ik iets vind, wil ik meer weten dan enkel de herkomst. En dus zoek ik heel veel op. Met stafkaarten en luchtfoto’s kan ik dan ook de juiste plaats vinden waar die soldaten ooit in de buurt gekazerneerd waren. Zo vond ik op de computer een schilderij met daarop soldaten bij een tent ergens in Proven. Ook stond er een boerderijwoning op. Ik heb overal gezocht in ons dorp, en zo ben ik terecht gekomen op een hofstede langs de Canonstraat, waar de hoevewoning er nog altijd staat zoals ze toen was. Een dagboek van een Engels soldaat was trouwens een grote hulp omdat er coördinaten van hun kampplaats stonden vermeld. Zoiets maakt me dan wel superblij”, vertelt Arne enthousiast.
Tot in Engeland
Ondertussen heeft Arne al een flink netwerk opgebouwd van experts die hem helpen met het verschaffen van info over zijn gevonden objecten. “De Engelse taal is hierbij gelukkig geen probleem, en wanneer ik een woord niet begrijp, dan zoek ik het gewoon op. Als zesjarige kreeg ik een speeldetector, maar als elfjarige kreeg ik al een beter model. Ooit ben ik tijdens de speurtocht al op bommen gestoten, en dan ben ik wel echt verschoten. Maar inmiddels heb ik ook al veel opgezocht over bommen en dergelijke en vooral wat ik ermee moet doen. Mijn droom is om eens een echte ondergrondse tunnel of bunker van tijdens de oorlog te vinden.”
Archeoloog
Later wil Arne archeoloog worden. En niet alleen op het land is hij actief. Zo heeft hij ook een vismagneet om metalen uit wateren op te halen. En altijd hoopt hij dat er aan de gevonden voorwerpen een zekere waarde of geschiedenis verbonden is. Het liefst doet hij wel veldwerk, maar het administratieve werk met veel opzoekingen, boeit hem ook wel meer en meer. “Iets vinden is natuurlijk altijd ook iets opzoeken. Bij de buren vond ik een broche met een schilderij op. Ik heb daarna veel opgezocht en opgevraagd over wie er woonde en wie ooit die broche zou kunnen verloren hebben. Het is eigenlijk geen hobby meer, maar het is gewoon een deel van mijn jonge leven geworden. Ik hoop echt dat ik dit mijn hele leven zal mogen en kunnen doen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
