In het Yper Museum loopt nog tot 29 januari de tentoonstelling ‘Yper’s Landschap in Veelvoud’, waarbij zes architectuurstudenten hun kijk over Ieper geven. Ze stelden zich de vraag hoe het anders en beter kan en werkten dat elk uit in een project. De resultaten van hun denkwerk zijn opvallend en worden nu getoond in het museum.
Zes studenten architectuur van de KU Leuven hielden zich dit academiejaar met de stad Ieper bezig. Voor hun masterproef stelden ze zich vragen als: hoe ziet de stad er momenteel uit? En hoe komt het dat de stad er zo uitziet? En vooral, hoe en waar kunnen we de stad aantrekkelijker maken? “Architectuur is dus niet alleen gebouwen tekenen, maar ook de context van de gebouwen analyseren en begrijpen”, zegt professor Gilèle Gantois van de opleiding architectuur. In de aanloop van de oefeningen gingen de studenten onder meer aan de slag met informatie van de wetenschappelijke medewerkers van de Ieperse musea. Hannelore Franck, gespecialiseerd in de middeleeuwen, en Dominiek Dendooven, een expert in de wederopbouw, namen de jongeren op sleeptouw. De studenten interpreteerden in hun proef ook de mening van toeristen en Ieperlingen na een interviewronde.
Voor de 21-jarige Zoë Dejonghe uit Passendale kan het in ieder geval een stuk groener. “Voor dit project wandelde ik veel door Ieper en wat mij opviel is dat de stad heel versteend is. Ook bij nieuwe projecten komt er veel steen bij”, zegt de studente. “Het zou anders moeten. Er kan heel wat worden onthard. We kunnen de Ieperlee opnieuw blootleggen en er een groene slagader van maken. Dat refereert naar de oorsprong van de stad, maar het kan ook een bron zijn voor nieuwe verhalen voor Ieper. De twee belangrijkste factoren die de vorm van de stad mee hebben bepaald zijn oorlog en water. Na de oorlog werd Ieper volledig heropgebouwd naar een beeld van voor 1914. De wereld stond ondertussen echter niet stil en de stad wordt geconfronteerd met nieuwe uitdagingen, denk maar aan de milieuproblematiek. Water kan hier een antwoord op bieden en daarom maken we van een nieuwe Ieperlee de Groene slagader van de stad.”
Toerisme
Volgens studente Eliette Marie Emblanc moet Ieper worden teruggeven aan zijn inwoners. “De stad is een toeristische trekpleister met een geschiedenis die eeuwen teruggaat”, zegt Eliette Marie. “Het historische stadscentrum, dat honderd jaar geleden werd heropgebouwd, heeft echter een diepe scheiding met de rest van de stad. Die ontwikkelde zich in het omliggende platteland langs de wegeninfrastructuur. Vandaag biedt het stadscentrum, dat zich vooral als een toeristische troef wordt uitgespeeld, vooral diensten voornamelijk gericht op toeristen op doorreis en vergeet het geleidelijk zijn inwoners. De gevels van de na de oorlog herbouwde huizen op de toeristische hoofdas, van het station naar de Menenpoort, dienen als commerciële en historische vitrines, waardoor een in de tijd bevroren decor ontstaat zonder veel leven. Mijn werk stelt voor om de inwoners van Ieper een plek te geven in hun stad door hen binnen hun buurt een ontmoetingsruimte aan te bieden die volledig is gewijd aan hun verlangens en ambities. Kortom, minder winkels en meer leefbare oppervlakte.”
Naast Zoë en Eliette Marie dacht ook Inès De Somville na over de stad. Zij transformeert het Astridpark door middel van vertrouwde historische architecturale elementen tot een nieuw groene stedelijke ruimte. Robin Peeters bevestigt het belfort als icoon met vele gedaantes. Hanna Valickova ziet het landschap als een container, of een schatkist van herinneringen die ze laat ontdekken. Tenslotte observeert Florent Algoet de stad door de ogen van reus Goliath.
De tentoonstelling ‘Yper’s Landschap in Veelvoud’ is nog tot 29 januari te bezoeken in het Yper Museum. “Dit project toont aan dat de educatieve rol van het Yper Museum niet alleen in het verwelkomen en rondleiden van studenten is, maar dat we ook een forum willen zijn voor studenten en jonge denkers”, aldus nog museumcoördinator Sandrin Coorevits.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
