Jan Tyvaert is een geboren en getogen Roeselarenaar. De architect heeft met de vroegere Sint-Jozefskerk met lengten voorsprong de meest trendy en in het oog springende werkplek. Maar daar is het Jan, die een vlotte gesprekspartner is, helemaal niet om te doen.
Jan Tyvaert: “Dat is toch formidabel? We hebben hier een mix van werken en vrije tijd kunnen maken. Oorspronkelijk was deze kerk voor de, weliswaar katholieke, gemeenschap en nu dient ze voor de volledige gemeenschap.”
Vooraleer jullie groen licht kregen, moesten wel aan enkele belangrijke voorwaarden voldaan worden?
“We kunnen deze vroegere kerk niet voor ons alleen houden: we moeten ze delen met de gemeenschap. Er wordt hier bijvoorbeeld yogales gegeven. Verenigingen kunnen de ruimte voor een zeer democratische prijs huren om een spreker uit te nodigen of hun vergaderingen hier houden.”
“Bovendien hebben wij ons geëngageerd om hier een creatieve hub te ontwikkelen. Dat is momenteel een beetje moeilijk door corona, maar dat komt wel in orde. En tenslotte moesten de nieuwe eigenaars ook ‘ter goeder trouw’ zijn. Op zich is dat moeilijk meetbaar, maar het sprak in ons voordeel dat wij rasechte Roeselarenaars zijn en al enkele jaren ervaring op de teller hebben. Het Roeselaars stadsbestuur weet wat het aan ons heeft.”
Jullie zijn trots op de samenwerking met de stad?
“Eigenlijk wel. En niet alleen voor de herbestemming van deze kerk als kantoor en gemeenschapsruimte, maar ook voor de omgevingswerken die hier zullen gebeuren. De omgeving van het kerkgebouw zal een ‘ontmoetingsplaats in het groen’ worden. Er komen smallere rijstroken voor de wagens en de groenzone rond en voor de kerk wordt ferm uitgebreid. Er komen ook meer banken en picknicktafels, langs de zijgevel komt een waterreservoir waar het regenwater wordt opgevangen en aan de achterkant van het kerkgebouw komt er zelfs een pluktuin, waar iedereen zal kunnen genieten van bijvoorbeeld zelfgeplukte bessen. Er zal daar ook een natuurlijk amfitheater met zitplaatsen zijn dat door iedereen kan gebruikt worden.”
“Door die ontharding en vergroening krijgen we een verbeterde waterhuishouding en dat is nodig om de mooie grote bomen die er nu staan, gezond te houden. Bedoeling is dat er in de lente van 2022 gestart wordt met de werken om dan in het najaar van datzelfde jaar de aanplantingen te doen.”
Alles in het leven draait toch rond samenwerken
Die plannen zijn er niet op één dag gekomen?
“Neen, de wijkbewoners spelen daar een zeer grote rol in. Dit project ‘Weide Sint-Jozef’ wordt door veel mensen gedragen. Er is nu al een nieuw wijkcomité met een kernbestuur en dat zal ongetwijfeld nog groeien. Ik vind het belangrijk dat mensen samen komen en luisteren naar elkaar. Alles in het leven draait rond samenwerking. Als men mensen verantwoordelijkheid geeft, voor overleg en inspraak zorgt en een vlotte informatiestroom en communicatie garandeert, kunnen heel veel mooie zaken gebeuren.”
Jullie kantoor heeft al heel mooie projecten ontwikkeld. Ontwerpen jullie nog ‘gewone huizen’ ook?
“Zeker, en daar zijn we ook trots op. Een architectenkantoor heeft grote projecten nodig, maar mag de basis nooit uit het oog verliezen. Een architect leeft trouwens met de geschiedenis en de tijdsgeest. Onze grootouders bouwden hun huizen met de voordeur zuidgericht en een kleine ‘lochting’ die voor een groot stuk in de schaduw lag. Wanneer het een mooie dag was, zette iedereen een stoel buiten aan de voorkant, genoot van de zon en maakte een praatje met de buren. In de jaren ‘80 gebeurde precies het omgekeerde: de grotere tuin met vijver kwam zuidgericht, terwijl men vooraan zijn eigendom vaak afsloot met een poort of hekken. De mensen sloten zich af voor de buurtbewoners. Nu zien we opnieuw het tegenovergestelde. Jonge mensen die bouwen hebben geen nood aan een grote oppervlakte en dat is heus niet alleen omdat bouwgrond duur is geworden. Neen, ze willen opnieuw participeren met de buurt, met de stad of het dorp waarin ze wonen.”
Roeselare is veel veranderd in de loop der jaren?
“Geen enkele plaats in Vlaanderen is zo veranderd als Roeselare. Het oude Roeselare bestaat niet meer. Is dat jammer? Voor sommige gebouwen of wijken die verdwenen zijn wel, maar de dynamiek van de stad maakt het toch mooi. Maar zoals reeds gezegd: een architect leeft met de tijdsgeest. Indien De Munt vandaag zou ontworpen worden, zou het waarschijnlijk al een heel ander resultaat zijn dan wat er nu staat.”
Wat staat op je bucketlijst?
“Ik heb eigenlijk een omgekeerde bucketlijst. In 2019 heb ik beslist om niet meer te vliegen. Ik ben dan samen met mijn vrouw en kinderen naar Aruba geweest, de plaats waar Inge en ik op huwelijksreis zijn geweest en voilà, de cirkel was rond. Vliegtuigreizen zijn voorgoed geschrapt van mijn bucketlist.” (lacht)
Rodenbachgesprek
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
