Annemie Verstaen (72) is al meer dan 15 jaar vrijwilliger bij Auxilia, een internationaal netwerk van vrijwilligers die kansarme jongeren en ouderen helpen met onderwijsproblemen. Annemie was leerkracht en besloot zich na haar pensioen in te zetten voor de vereniging. “Ik wil meewerken aan een mooiere, warmere en rechtvaardigere wereld.” Helaas vallen nu heel wat vrijwilligers uit door de coronacrisis.
De week van 27 februari tot 7 maart 2021 is de Week van de Vrijwilliger, een ideale gelegenheid om een Zultse vrijwilliger in de kijker te zetten. Annemie Verstaen (72) gaf 36 jaar lang wetenschappen en aardrijkskunde in het TSO van het Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaartinstituut in Waregem.
“Daar kwam ik heel weinig mensen tegen uit de vierde wereld. Als die er al waren, dan werden die op school goed ondersteund voor rekeningen of schooluitstappen. Ik volgde echter meerdere cursussen in een ander schoolnet, daar kwam ik wel in aanraking met die vierde wereld en met kansarmoede. Ik hoorde allerlei verhalen en zag een heel andere mentaliteit. Ik ben gestopt met lesgeven in OLVH op 56 jaar, en wou me inzetten voor die vierde wereld. Toen stelde iemand mij Auxilia voor.”
“Ik heb meteen ‘ja’ gezegd en zoveel bijles gegeven als ik kon. Later vroeg de verantwoordelijke in Kortrijk me of ik assistent coördinator wou worden voor regio Waregem, ik heb dit zelf een beetje uitgebreid van Waregem naar Zulte en dit is wat ik nu doe.”
Brugfiguur
“Als coördinator houd ik me vooral bezig met het zoeken van vrijwilligers en het matchen van die vrijwilligers aan leerlingen. De leerlingen komen op verschillende manieren bij ons terecht, vaak via een sociaal werker. Een brugfiguur bij het OCMW zoekt kwetsbare gezinnen op, kijkt hoe het op school gaat en vraagt zo nodig Auxilia om hulp. Soms gaat het ook via de school zelf, het CLB of gewoon de ouders of de leerling zelf.”
“Onze leerlingen zijn heel divers, zo is er een man met een hersenletsel na een ongeval die graag wat Engels zou leren maar het avondonderwijs gaat te snel en is praktisch niet haalbaar voor hem. Vaak gaat het ook over allochtone kinderen die thuis een andere taal spreken. Er is een kleuter in Zulte waarvoor wij een vrijwilliger voorzien die het kind op school apart neemt voor een-op-een begeleiding. Zodra er een aanvraag binnenkomt, begin ik rond te bellen op zoek naar een vrijwilliger. Er is geen vaste pool van vrijwilligers, ik vraag het gewoon aan iedereen. Ik heb iemand ontmoet op de trein die nu bijles geeft en soms geven ook oud-leerlingen van op OLVH zich als vrijwilliger op.”
acht kinderen
“We hebben nu 87 leerlingen en 85 vrijwilligers in de regio, maar van de vrijwilligers zijn er nu 20 niet actief. Veel van onze vrijwilligers zijn boven de 60 en door de coronacrisis zien ze het niet zitten om bij de mensen thuis te gaan. Daarom geven we nu ook les aan drie kinderen in de bibliotheek van Zulte, daar kunnen we ruimer zitten en zijn we veiliger voor het virus. Langs de andere kant geven we nu ook veel online les, al zijn er enkele oudere vrijwilligers voor wie dit moeilijk is omdat ze bijvoorbeeld geen webcam hebben.”
“Gelukkig zien we dit jaar veel meer jongeren die zich opgeven, omdat ze zich willen inzetten voor kansarme kinderen. En het is nodig, want door de coronacrisis krijgen we meer aanvragen. Er is een grote leerachterstand en zeker bij leerlingen die niet de nodige infrastructuur hebben. We hebben een gezin met acht kinderen, die hebben niet voor elk kind een computer om les te volgen”, legt ze uit.
“Daarom dus een warme oproep aan wie zich geroepen voelt om onderwijshulp aan te bieden bij Auxilia, schrijf je in. We vragen om je een jaar lang minstens één uur in de week vrij te maken. Moest iedereen elke week één uur vrijwillig iets doen voor een ander, het zou een mooiere wereld zijn. Door me in te zetten voor Auxilia wil ik alvast meewerken aan die mooiere, warmere en rechtvaardigere wereld.”
(JF)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
