Andros Deweirdt uit Waregem liep samen met zijn papa Sören een halve marathon, ofwel 21 kilometer, in 2 uur en 12 minuten. Een straffe prestatie, al zeker als je weet dat Andros amper acht jaar is. “En ik kan nog sneller, want het was eigenlijk een babbelloopje”, lacht Andros.
Andros, de zoon van Sören Deweirdt en Davina Van Houtte en broer van Adjano (6) en Alessia (10), kreeg de loopmicrobe te pakken in de Vrije Atletiek Club Beveren-Leie (VACBL). “We kwamen in contant met VACBL door een vriendin die ons de club aanraadde”, vertelt mama Davina, die tandartsassistente is.
“Onze zoon heeft ADHD, autisme en dysfasie, wat soms gepaard gaat met woede-uitbarstingen. Daardoor was het heel moeilijk om een geschikte uitlaatklep voor hem te vinden. Bij VACBL werd hij meteen met open armen ontvangen. Andros gaat er op woensdag trainen onder de vleugels van Fabienne Cloet en bloeide er meteen open. Fabienne weet als geen ander hoe ze met hem moet omgaan. Alles gebeurt daar ongedwongen, waardoor hij met plezier gaat trainen.”
“We beginnen meestal met een opwarming van drie toertjes, gevolgd door allerlei leuke spelletjes”, pikt Andros met de glimlach in. “Ik mocht drie keer proberen, maar wist al vlug dat lopen mijn favoriete hobby zou worden. Ik nam ondertussen al deel aan vijf wedstrijden van het Harelbeeks loopcriterium, waar ik momenteel op de eerste plaats sta. Ook Dwars Door Desselgem schreef ik op mijn naam, net als de E3 Gavercross in Harelbeke. De eerste cross die ik afwerkte was ik veel te snel gestart. Dat bekocht ik met een inzinking waardoor ik pas negende eindigde. Nu deel ik mijn wedstrijden al veel beter in.”
Toertje
“Als we naar een wedstrijd gaan, zijn we daar altijd ruim op tijd”, vult papa Sören aan. “We verkennen dan de omloop en kijken waar de start en aankomst zich bevinden. Zo kan hij met een gerust hart zijn ding doen. Erg spraakzaam is hij dan niet, een teken dat hij ermee bezig is. Er staan wekelijks twee trainingen op zijn programma en soms al eens een wedstrijdje. Hij is ook heel graag bezig met hout. Zo hielp hij mij met de opbouw van ons tuinhuis. Zonder zijn hulp ging ik die klus niet klaren. Ook in onze moestuin helpt hij graag en met veel enthousiasme mee.”
“Andros heeft ADHD, autisme en dysfasie. Lopen is voor hem de geschikte uitlaatklep” – Mama Davina
“Toen hij me nog maar eens vroeg samen met hem een toertje te lopen, stemde ik vorige zondag in. De langste afstand die hij tot dan afhaspelde, was 14 kilometer. Al een hele prestatie voor een achtjarige. Het was de bedoeling om en bij de tien kilometer te lopen waardoor we aan een pittiger tempo van start gingen, maar al vlug was duidelijk dat Andros meer wilde”, zegt Sören. “Ja, ik voelde me heel goed en kon nog de hele tijd praten. Ik wilde van onze woonplaats in Waregem tot in Olsene geraken”, vertelt Andros met glinsterende oogjes.
Uitdaging
“Het tempo werd wat getemperd om de afstand toch maar vol te houden. Toen we bijna terug thuis waren in de Nieuwhuizenstraat kwamen we net iets te kort voor een halve marathon. We hebben dus nog een blokje omgelopen. Als ik nog sneller kan? Dat denk ik wel, ja. Dit was immers een babbelloopje”, lacht het jonge loopwonder.
“Ik kan nog sneller, want dit was een babbelloopje” – Andros
“We staan versteld tot wat Andros allemaal in staat is”, zegt Davina. “We weten dat hij een uitdaging nodig heeft en die heeft hij gevonden in het lopen. Hij wil dit huzarenstukje nog eens herhalen, want hij is ervan overtuigd dat hij nog sneller kan. Van stramme spieren had hij achteraf geen last. Het enige waar hij op staat, is dat hij zijn flesje water bij de hand heeft aan de aankomst.”
Op de duizend meter zette Andros met 3 minuten en 30 seconden ook al een indrukwekkende tijd neer. “Het leuke is dat we met het hele gezin ook graag eens de loopschoenen aantrekken. Ikzelf haal ze een drietal keer uit de kast, bij Sören is dat bijna dagelijks. Maar ook Adjano en Alessia zijn al geprikkeld door de loopmicrobe, al blijven de loopschoenen tijdens onze vakantie naar het zuiden van Frankrijk voor één keer thuis”, besluit Davina met de glimlach.
Hartchirurg Pedro Brugada: “Bijzondere prestatie”
Andros leverde een straffe prestatie, maar is een halve marathon niet te zwaar voor een kind van acht jaar? Niet per se, volgens cardioloog Pedro Brugada. “Het is bijzonder dat een achtjarige zo’n afstand loopt, maar het kan zeker geen kwaad. Het is vooral een bewijs dat je met training veel kan bereiken, ook van jongs af aan. De jongen komt ook uit een sportieve familie, dus zal hij al op jonge leeftijd in contact gekomen zijn met lopen. En je weet wat ze zeggen: jong geleerd, is oud gedaan. Ik vermoed dat de jongen in kwestie ook wel een goede basisconditie zal hebben, want niet elk kind zou deze afstand kunnen lopen. Hoe dan ook, mag hij trots zijn op deze prestatie. Hij is een voorbeeld voor andere kinderen.” (TM)
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
