Alveringem: “Klaar staan voor anderen zit in mij”

Een boeiende presentator en heel sociaal geëngageerde man, zo kan je Dries Saelens (72) het best omschrijven. Hij woonde 63 jaar in Oostende, maar is nu trots om een inwoner te zijn van Stavele.

“Mijn vader was een hele sociale man”, vertelt Dries Saelens (72). “Menslievendheid zit in mijn genen en loopt als een rode draad door mijn leven. Ik ben Chiroleider geweest, als 16-jarige was ik al animator van kinderen bij Horizon Educatief en het gros van mijn loopbaan heb ik les gegeven in het eerste leerjaar. Ik had – en heb nog steeds – veel geduld. Dat komt wellicht omdat ik zelf moeite had met leren. Niet zo heel veel mensen zullen dat weten, maar na mijn humaniora ben ik naar het seminarie getrokken. Wellicht deels ten gevolge van mijn katholieke opvoeding, maar toch vooral vanwege mijn sociaal karakter. Klaar staan voor iemand, dat zit in mij. Ik ben er uiteindelijk maar vier maanden gebleven. Ik kende geen woord Latijn, waardoor het vak heel moeilijk was voor mij. Het vak bijbelstudie was ook puffen. En voor het vak ascetica had ik 0 op 20. Gregoriaanse muziek vond ik prachtig en het eten daar was heel lekker, dat weet ik ook nog. Maar de roeping was toch niet groot genoeg.”

Muziek

Onderwijzer zijn, heeft Dries met hart en ziel gedaan. Maar ook in zijn vrije tijd was hij een bezige man. “Muziek is al mijn hele leven m’n passie”, zegt hij. “Het is begonnen met naar de muziekschool te gaan. Het liefst van al speel ik viool. Maar ik zing ook en speel gitaar en blokfluit. Ik heb 63 jaar in Oostende gewoond. Ik was er zeer goed ingeburgerd en verbonden met alles en iedereen. Door omstandigheden zijn we verhuisd. Ik kwam elke week naar Stavele om te repeteren bij Herman Rombaut. Dit huis stond te huur en Hilde wilde eigenlijk op het platteland wonen. We wonen hier graag maar ik denk dat ik overal zou kunnen aarden. Ik weet nog wat de buren tegen ons zegden de eerste keer dat we elkaar ontmoetten: ‘We zitten hier niet in elkaars kot, maar als er iets is, moet je roepen.’ Dat was tof.”

Vrijwilliger

Dat Dries oprecht in anderen geïnteresseerd is, bewijst het feit dat hij vrijwilliger is bij Nestor, begeleider van plattelandsklassen in De Sceure – zo leerde hij als zeeman koeien melken – , dat hij wel eens Nederlandse les geeft aan anderstaligen en dat hij momenteel vrijwilliger is bij Traliepost. “Corresponderen met een gedetineerde is iets wat ik altijd al wilde doen. Ik schrijf met iemand die brand stichtte en in Leuven-Centraal zit. Ik keur het niet goed, maar veroordeel mensen ook niet snel.”

“Na mijn humaniora ben ik naar het seminarie getrokken”

“Verlichting pas doven om middernacht”

Dries en Hilde zeggen graag in Alveringem te wonen. Als muziekliefhebber kun je trouwens wellicht niet veel beter wonen dan in deelgemeente Stavele. Maar zeker als je net Krak geworden bent, mag je ook even je licht laten schijnen op wat eventueel nog beter kan.

“Het stemmige en prachtige kerkje van Oeren wordt te weinig benut en gebruikt”, meent Dries. “In juli en augustus zijn er tentoonstellingen, maar in mei, juni en september is er weinig of niets. Nochtans staan mensen te springen om er te exposeren. Ik heb dat tegen Karien Becuwe gezegd, de koe bij de hoorns gevat en een voorstel gedaan. En dus is er op vrijdagavond 21 september een optreden van het koor Toesa Veurne en brengt ons amateurensemble Con Amore er op zondag 23 september een aperitiefconcert. Het domein van Wyckhuize is ook zo’n unieke locatie en zou ook meer gebruikt kunnen worden om muziek of een stukje toneel te brengen. Neem nu de prachtige binnentuin. Ik zie dat zo voor me. Zet daar nog wat hapjes en drankjes en het kan heel gezellig zijn. Dat er sinds vorig jaar in het gemeentehuis geen expo van plaatselijke kunstenaars meer is, vind ik jammer. Ik weet ook niet wat de reden is van het wegvallen. En het is volgens mij niet duidelijk genoeg vanaf de straat dat in Alveringem de toeristische dienst in het gemeentehuis is gevestigd.”

Dries sluit af met een bedenking. Dat de straatverlichting om 23 uur uit gaat, vindt hij onveilig en onverantwoord. “Nadat ik na een avond in De Kwelle naar huis vertrok, was het een eindje stappen naar de auto. Het was pikdonker en het voelde aan als benauwelijk. Je ziet geen trottoirs, geen borduren, je ziet niets. Besparen is een goede zaak, maar het moet wel verantwoord zijn. De openbare verlichting pas om middernacht doven, zou ik dus een betere optie vinden.”

Bio Dries Saelens

Privé

Dries is 72 jaar, woonde 63 jaar in Oostende, even in Oostduinkerke en sinds 2010 in Stavele. Gehuwd met Hilde Heddebauw en vader van Ine, Mie, Lies en Jan. Opa van acht kleinkinderen.

Loopbaan

38 jaar onderwijzer

Vrije tijd

Lid van het Beauvarletkoor van Koksijde, Sint-Cecilia Stavele, Toesa Veurne en muziekensemble Con Amore. Is leerling aan de muziekschool en gidst kinderen in Duinenabdij in Koksijde. Verder: wandelen, lezen en met de kinderen en kleinkinderen samen zijn.