Op 31 maart zal Carline Dendievel voor de allerlaatste keer in de nog nachtelijke uurtjes haar ‘gazettewinkel’ in de Michel Vandewielestraat openen voor iedereen die een krant, snoep of tabak wil kopen. Na 32 mooie jaren neemt ze op 62-jarige leeftijd afscheid. Ze kan terugblikken op een heel mooie periode, met af en toe wel eens een tegenslagje.
Om 4.15 uur, wanneer elke gewone sterveling nog in een diepe slaap ligt, stond de Markse Carline Dendievel de laatste 32 jaar al klaarwakker achter haar toonbank in haar ‘gazettewinkel’ in de Michel Vandewielestraat. Gezien haar winkeltje naast het gigantische bedrijf Vandewiele ligt, was een bezoekje vaak de eerste etappe voor de arbeiders van de ochtendshift. “Maar ik doe dat heel graag. Het klopt dat het vroeg is, maar ik stond er telkens meteen heel opgewekt, met een big smile”, weet ze.
Het is allemaal begonnen in de jaren 90. Ze is afkomstig van Aalbeke, maar haar oog viel op een pand, in eerste instantie aan de overkant van de straat. “Mijn man huurde daar een magazijn en er kwam een plaats vrij naast dat magazijn. Ik wou altijd al een krantenwinkel openhouden en was al even aan het rondkijken.” In het begin was het weliswaar nog zoeken. De contacten met de krantenleveranciers moesten gelegd worden, maar eens de eerste leverancier overstag ging, volgde de rest snel. “Eens ik echt begon, hadden we alle kranten in de winkel.” Daarnaast kon je er ook al van bij het prille begin ‘lotjes’ kopen, en ook snoep was telkens een populair product.
Veranderende sector
“Pas in 2009 kwam de Lotto zelf er dan bij. En tabaksproducten werden in het begin natuurlijk ook vaak gekocht.” Maar de krantenwinkel is natuurlijk een product van z’n tijd. De laatste jaren zag ze de interesse in papieren kranten en tabak fors dalen. “Ik zou zeggen dat het voor de kranten zo’n tien jaar geleden is beginnen te veranderen. Steeds minder mensen kopen de krant, laat staan papieren magazines. Ik heb bijvoorbeeld drie dochters, maar ze kopen nooit iets op papier. Maar als er dan thuis een krant of magazine ligt, zullen ze er wel altijd eens in bladeren. (lacht) Met tabak is dat net hetzelfde. De prijs blijft ook stijgen, hé. De mensen gaan sneller naar het buitenland om in één keer veel tabak te kopen.”
Inbraken
Wie Marke zegt, zegt ook inbraakgevoeligheid. Het is aan de grens al jaren een belangrijke factor. Gelukkig bleef Carline in al die jaren van grote problemen gespaard, al zijn er wel een aantal akkefietjes geweest. “Toen we nog aan de overkant zaten, werd ik ’s nachts plots wakker gebeld door de politie. We moesten meteen naar het politiebureau. De nachtportier had enkele mensen rond middernacht zien inbreken in de zaak. De politie was snel aanwezig en kon ze aantreffen in de winkel. We zijn er gelukkig vanaf gekomen met een paar kapotte sloten.”
“Steeds minder mensen kopen de krant, met tabak net hetzelfde”
“Iets recenter, zo’n tweeënhalf jaar geleden, maakte ik opnieuw iets raars mee. Ergens in de vroege ochtend kwamen er twee Franstaligen binnen in de krantenwinkel. Eén ervan vroeg om een pak sigaretten, de ander zou betalen. Die kwam wat dichter, bedacht zich en daarna stormden ze de winkel uit. Ik vermoed dat ze de kassa wilden meenemen. Ik deed geen aangifte en kwam er weer met de schrik van af. Daar denk je wel nog eens aan de eerstvolgende ochtenden.”
Mooi pensioen
Maar ondanks alles heeft Carline het dus altijd graag gedaan. “Dat contact met de klanten, ik zal het toch wel missen.” Op 31 maart is haar laatste dag in de krantenwinkel aangebroken. “Het is met een dubbel gevoel, maar op een gegeven moment kom je aan een leeftijd om te stoppen.”
Wat zal de toekomst brengen? “Wel, we hebben een tweede woning in Oostduinkerke en ik zal daar wat meer vertoeven met mijn man. Het is heel rustig aan de kust. We zullen ook wat meer tijd hebben voor de kleinkinderen hier. Of misschien start ik wel met vrijwilligerswerk?” Carline gaat ongetwijfeld een mooi pensioen tegemoet.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
