Na het overlijden van zuster Genoveva, officieel Lazarie Maes, uit Knokke-Heist is Aline Vandewalle de oudste inwoner van West-Vlaanderen. Aline is 109 jaar en een rasechte Ruiseleedse. Nadat ze haar leven grotendeels als huisvrouw in de Bruggestraat doorbracht, woont Aline nu in woonzorgcentrum St. Jozef in haar thuisgemeente.
Aline werd geboren op 6 december 1911 in Ruiselede en groeide op als enig kind. Na haar schooljaren werkte Aline in de tabakswinkel van haar ouders, René Vandewalle en Sidonie Vandeweghe. Later leerde ze haar man Amaat Debaets kennen. Amaat werd onderwijzer in de lokale gemeenteschool en verhuisde met Aline naar de Bruggestraat waar zij jarenlang het huishouden bestierde. In de loop der jaren kreeg het echtpaar vijf kinderen: Luc, Lieve, Lutgard, Paul en Liesbeth. Vandaag is Aline oma van acht kleinkinderen en negen achterkleinkinderen.
Vlotte babbelaar
Na het overlijden van haar man, 29 jaar geleden, verbleef Aline nog enkele jaren in de Bruggestraat vooraleer ze haar intrek nam in serviceflat Ter Molen in de Pensionaatstraat. Uiteindelijk kwam ze in 2009 terecht in woonzorgcentrum St. Jozef in Ruiselede, waar ze geniet van de goede zorgen van het personeel. Ondertussen heeft de tand des tijds zijn sporen bij Aline achtergelaten. “Mijn zicht, gehoor en mobiliteit zijn niet meer wat ze geweest zijn. Ook de plooien in mijn gezicht hebben zich ondertussen aangepast aan mijn ouderdom”, lacht ze. “Ik voel me gelukkig en ben fier als kapster Stefanie mijn haarlokken opnieuw in de plooi heeft gelegd.”
Toch heeft Aline ook haar sterktes. Fysiek mag ze dan wel enkele ongemakken hebben, op mentaal vlak is ze nog altijd rad van tong en helder van geest. Aline kan zowel in het Nederlands, Frans als Engels over het hier en nu praten. Ook over de gruwelijke gebeurtenissen die tijdens de Tweede Wereldoorlog in de Aalterstraat gebeurden, kan Aline urenlang vertellen.
Door de coronacrisis moest Aline net als vele andere bewoners van woonzorgcentra lange tijd in isolatie. “Daar heeft ze toch wel van afgezien”, vertelt Melanie Debruyne, ergotherapeute in het woonzorgcentrum. Vooral de familiebezoeken die wegvielen en de uitstappen die niet meer konden doorgaan, hadden een invloed op haar. Al had ze wel begrip voor de maatregelen. Ook haar wekelijkse turnsessies moest ze lange tijd missen.”
Begin en eind februari kreeg Aline haar eerste en tweede vaccin. “Ze was blij dat ze gevaccineerd werd en heeft geen bijwerkingen ondervonden. Dat was trouwens bij weinig bewoners het geval. Aline is nog heel zelfstandig en slaat zich goed door deze periode”, zegt Melanie.
Betovergrootmoeder
Nu alle bewoners, personeelsleden en vrijwilligers zijn gevaccineerd, zijn er betere tijden op komst. Op veilige afstand van mekaar nemen de bewoners gezamenlijk de maaltijden en worden er weer ontspanningsactiviteiten georganiseerd in de refter en cafetaria. “Ze hoopt vooral weer snel familie te kunnen ontvangen en uitstappen te maken. Ze kijkt ernaar uit om weer te kunnen gaan en staan waar ze wil.” Een maand die Aline alvast in het bijzonder heeft aangeduid, is september. Dan wordt ze voor het eerst betovergrootmoeder. (Willy Verstraete)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
