Stel je voor: je breekt je huis, dat ooit in de lijst ‘Ugly Belgian Houses’ stond, half af, bouwt op dezelfde plek een nieuwe, moderne(re) versie – en wat blijkt? Ook die vernieuwde woonst krijgt dezelfde twijfelachtige eer. Maar geen nood, Alain Billiouw en Cristel Cattoor tillen er niet zwaar aan. “Kleuren en smaken verschillen en ons nieuwe huis staat toch maar lekker op een fantastische locatie.”
1985 was het, toen Alain Billouw – dan nog gemeentelijke ambtenaar – en Cristel Cattoor hun eerste woning bouwden op de hoek van de Spuikomlaan en de Polderstraat. “We noemden het ons witte-producthuis, want ons budget was beperkt en ik wilde zoveel mogelijk zelf doen in het huis. Vandaar dat op de betonnen basis een houten skeletbouw kwam. In ruitvorm, dus je begrijpt dat het huis veel verbaasde blikken opleverde. Het was best wel revolutionair in die tijd. Veel voorbijgangers en buurtbewoners vroegen zich af hoe we onze meubels in de woning geplaatst kregen. Of we dan niet heel de tijd scheef liepen in de woonkamer?”, vertelt Alain geamuseerd.
Geen simpele kubus
Toen Hannes Coudenys vele jaren later zijn lijst van ‘Ugly Belgian Houses’ begon aan te leggen, bleek huize Billiouw bijna een evidente keuze. “Hoewel je natuurlijk altijd kunt discussiëren over kleuren en smaken”, merkt Alain op.
Zelfs al vind je het nieuwe huis niet mooi: de locatie is fantastisch
“Maar ons huis was uiteraard wel een eyecatcher. En voor sommigen ook een doorn in het oog… Maar goed, ons budget was zoals gezegd beperkt en we wilden ook geen simpele kubus met zadeldak. Het was bovendien een idee waar onze architect Alain Deridder zich indertijd wel achter wilde scharen. Deridder maakte bij de publicatie van Coudenys’ eerste boek met lelijke Belgische huizen wel bezwaar tegen de vermelding van ons huis in de lijst. Christel en ik vonden het echter wel grappig en hebben er nooit een punt van gemaakt.”
Toch vatten ze in 2014 het plan op om de houten ruitstructuur af te breken en te vervangen. “Niet omwille van onze dubieuze eretitel, maar wel omdat we intussen wat ouder geworden waren en een praktischer huis wilden. In onze oude woonst waren er heel wat trappen tussen de vele verdiepingen, de isolatie kon beter… Het was een gezellige woonst, maar niet meteen de meest praktische. We konden ons intussen ook betere materialen permitteren en de bouwtechnieken waren danig geëvolueerd.”
Het resultaat was een woning met een meer industriële look.
Goud waard
“En zeg nu zelf, ook al vind je ook het nieuwe huis niet mooi: de locatie is toch fantastisch? Vanop de eerste verdieping, waar de woonkamer is, heb je een prachtig panorama op de Spuikom. Het is ironisch: dit was ooit het kleinste lapje grond dat we konden kopen, maar het is nu allicht omwille van de locatie en het onbelemmerde uitzicht goud waard.”
O ja: ook nu vinden Alain en Christel de opname van hun nieuwe woning in de Ugly Houses-lijst allerminst erg.
(MM)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
