Actie Plasma for Kids verliep anders dan voorzien

Waar Plasma for Kids zes dagen geleden begon op een zitmaaier, verliep de actie door heel wat pech anders dan voorzien. Ze eindigde zoals gepland met een plasmadonatie in het donorcentrum van Kortrijk door initiatiefnemer Nicola Dejaeghere.

De Warmste Week-actie van Nicola Dejaeghere van dit jaar werd een echte ‘pech-editie’. Het werd geen 1.000 km op een zitmaaier door Vlaanderen, maar het overtuigen van mensen om plasma te geven bleef het doel. Nicola kiest in zijn acties altijd voor een minder gemakkelijke oplossing omdat zijn dochtertje Franne (4) niet voor de makkelijkste weg kan kiezen en toch vrolijk blijft. Frann werd vorig jaar zwaar ziek na windpokken. Er werd vastgesteld werd dat ze PID (Primaire Immuundeficiëntie), een immuunstoornis heeft. Nicola zamelt met zijn actie Plasma for Kids geld in voor Bubble-ID, een vereniging die zich inzet voor gezinnen met kinderen met PID. Daarnaast wil hij zoveel mogelijk mensen overtuigen van het belang van plasma geven.

Pech

Bij het begin van De Warmste Week – op woensdag 18 december – vertrok Nicola met een zitmaaier die een aanhangwagen met een robot in voorttrok voor een tocht van wat 1.000 km door Vlaanderen zou worden. Nicola zou er alle Vlaamse donorcentra bezoeken en ‘s avonds op kerstmarkten met zijn zelfgemaakte robot mensen stimuleren om plasma te doneren. Het draaide eventjes anders uit.

Nicola had de zitmaaier tot een meer comfortabel voertuig omgetoverd. Hij had bijna een volledige zitmaaier in onderdelen thuis liggen, voor als er stukken zouden begeven. Dan zou zijn vader hem te hulp komen. “Slechts één stuk, een versnellingsbak, hadden we niet in reserve. Laat het nu net dàt stuk zijn die het al op het einde van de eerste dag begaf”, zucht Nicola. “We hadden wel een backup-voertuig, een PGO Buggy die ook de aanhanger met Piep” – zo noemt Nicola zijn robot – “kon trekken.” Nicolas vader schoot zijn zoon te hulp met de buggy naar Koekelare. De pech bleef niet achterwege, want na slechts 3 km begaf ook de buggy het. “Daar stond ik dan: zitmaaier kapot, buggy kapot en ik kapot. Maar toen dacht ik aan ons Franne: die sterke, stoere meid die met een glimlach blijft doorgaan. Eigenlijk zou opgeven ook voor haar papa geen optie mogen zijn. Dus liet ik de optie van het opgeven ook maar links liggen”, aldus Nicola.

“Het was muisstil”

Er werd een oproep gelanceerd naar mensen die Nicola konden helpen, ook op onze website. Deze werd ook door onze lezers massaal gedeeld. Een mecanicien kwam donderdag te hulp, maar het probleem bleef onopgelost. Nicola zette zijn tocht met de wagen verder. Hij bezocht verschillende donorcentra. Naar de centra die Nicola aanvankelijk met de zitmaaier enkel zou voorbijrijden omdat ze niet open zouden zijn reed hij niet. “Dat had geen zin.” Nicola werd in verschillende donorcentra met open armen ontvangen en iedereen was laaiend enthousiast door ‘Piep’ te zien, ook op enkele kerstmarkten kon Nicola mensen stimuleren om plasma te geven. “In de polikliniek van het Kinderziekenhuis Sint-Elisabeth in Gent mocht Nicola zijn uitleg doen voor een volle wachtzaal. “Het was muisstil toen ik vertelde over Franne, over plasma en wat men er allemaal mee kan doen en over het feit dat per patiënt 130 donaties per jaar nodig zijn.

“Doorzetten, ook als alles tegenslaat!”

Zondag kreeg Nicola dan ook nog af te rekenen met problemen met zijn robot ‘Piep, waar het opladen een probleem was. “Ik moest gisteren nog van Leuven naar huis in Gullegem om hem nog te kunnen opladen om hem te gebruiken op de Winterfeesten in Gent. Het lukte uiteindelijk nog.

Uiteindelijk kon Nicola ruim 2.000 euro inzamelen voor Bubble ID en hij gelooft ook sterk dat hij in zijn opzet om mensen te overtuigen om plasma te doneren geslaagd is. Nicolas kwam maandagvoormiddag nog naar het Rode Kruis Donorcentrum in Kortrijk om er zijn tocht te eindigen met zijn eigen plasmadonatie. Hij besluit “ik heb kunnen tonen aan Franne wat ik van haar geleerd heb: doorzetten, ook als alles tegenslaat. Je kan er altijd iets moois van maken zolang je de moed niet verliest!”

(EDB)