Gaston Swaels (87) en Gilberte Vanacker (85) uit de Ieperstraat zijn maar liefst 65 jaar getrouwd. Gaston werkte dertig jaar bij de hopplukmachinefabrikant Allaeys. Daarna reed hij nog meer dan dertien jaar met schoolbusjes. Gilberte werkte vooral in de horeca.
Gaston Swaels werd geboren in Watou op 22 augustus 1934 in Watou. “Mijn ouders waren landbouwarbeiders, en ik had nog een broer. Het lager onderwijs volgde ik in Watou, tot ik 14 jaar werd. Door ziekte, moest ik er een jaar overdoen. Daarna volgde ik nog drie jaar de afdeling Metaal in het Ieperse VTI. De opleiding voor mijn legerdienst kreeg ik in Doornik, en de rest van de achttien maanden vervulde ik bij de tanks in het Duitse Cassel”, vertelt Gaston.
Machines per trein
“Mijn eerste job was bij Van Robaeys in het Franse Killem. Tijdens de winter werkte ik in de fabriek, in de zomer gingen we machinaal vlas trekken op de velden. Ik bleef er vier jaar. Daarna werd ik tewerkgesteld bij Allaeys in Poperinge, waar we hopplukmachines vervaardigden. Als ‘buitenmonteur’ ging ik machines installeren in onder meer Duitsland, Roemenië en het toenmalige Tsjecho-Slowakije”, weet Gaston nog goed. “Op mijn 55 ging ik met brugpensioen. Maar tot mijn 70ste was ik daarna buschauffeur voor de firma van Michel Maeckelberghe uit Diksmuide, die instond voor het vervoer van de leerlingen van het Poperingse VTI”, zegt Gaston nog.
Gilberte Vanacker werd geboren op 30 juni 1936 in Kortrijk. “Mijn vader was slager in Kortrijk, maar toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, werd hij opgepakt als krijgsgevangene. Met moeder en mijn twee broers kwamen we daarom opnieuw in Watou wonen, van waar we afkomstig waren. Daar volgde ik de lagere school, en daarna trok ik nog drie jaar naar de Benedictinessen in Poperinge, waar ik de Naai- en Huishoudschool volgde. Daarna hielp ik thuis met moeder, die naaide voor diverse kledingwinkels. Eens getrouwd, werkte ik vooral als opdienster in de horeca. Het langst was ik in Du Tram, op de Poperingse Grote Markt”, vertelt Gilberte.
“Gaston passeerde nogal veel voor ons huis, en dan moest ik zogezegd het voetpad en de goot gaan vegen. Wanneer ik later eens een praatje wilde maken met Gaston, vroeg ik moeder of ik op die momenten boodschappen moest doen. Dat mocht, maar mijn broer moest dan meegaan. Gaston gaf mijn broer zijn fiets, en zei hem dat hij er een toertje mee mocht maken”, lacht Gilberte.
Het echtpaar trouwde op 26 januari 1957 en vestigde zich gedurende tien jaar in de Winnezelestraat in Watou. Daarna verhuisden ze naar de Benedictijnenstraat en later de Bruggestraat in Poperinge. “Sinds 14 jaar wonen we nu hier in dit appartement in de Ieperstraat, op een steenworp van de Grote Markt. We wonen er heel graag, want alles is heel dichtbij”, zeggen Gilberte en Gaston.
Het koppel heeft twee kinderen. Marleen (64) was vroeger stadsambtenaar in Veurne, maar woont nu in Deinze. Werner (62) woont in Roeselare, en werkt bij Soubry. Er zijn drie kleinkinderen: Pedro, Diego en Gregory, en vijf achterkleinkinderen: Saartje, Sepp, Katharina, Ona en Jay.
