20 in 2000: David Comeyne is zijn wilde haren kwijt
‘Ik word 20 in 2000.’ Zo heette de rubriek waarin meer dan 500 jonge West-Vlamingen in onze krant vertelden over hun leven. Twintig jaar later confronteren we hen met hun uitspraken van toen. Deze week David Comeyne uit Brugge.
“Ik werk graag aan de computer. Ik wil problemen oplossen en netwerken beheren. Programmeren doe ik echter niet zo graag
“Dat is nog altijd het geval. In die zin heb ik mijn droomjob gevonden. Bij het gesprek met KW twintig jaar geleden, had ik net het laatste jaar informatica afgewerkt in het KTA. Nadien heb ik toegepaste informatica gestudeerd aan het Simon Stevin Instituut. De voorbije twintig jaar heb ik een zestal verschillende jobs in die sector uitgeoefend, vooral in Oost-Vlaanderen. Sinds een jaar ben ik Linux-systeembeheerder bij Liantis (het vroegere ADMB).”
“Mobiel zijn is belangrijk, maar momenteel heb ik nog geen auto nodig”
“Ik heb, na mijn jobs in Oost-Vlaanderen, bewust gekozen om in Brugge te werken. Ik heb gesolliciteerd bij Liantis, onder meer omdat deze werkgever vlakbij huis is. Ik kan elke dag met de fiets naar het werk. Behalve op donderdag, dan werk ik namelijk van thuis uit. Dat vind ik belangrijk, in het licht van de milieu- en klimaatproblematiek. Maar het is niet zo dat ik mijn auto verkocht of afgezworen heb. Ik ben niet zo radicaal. Ik sta ook niet afkering van een vliegreis. Maar ik steun Greenpeace en Natuurpunt wel financieel. Thuis waken we er zorgvuldig over om ons afval goed te sorteren en niks zomaar weg te gooien.”
“We koken ook gezond, met veel groentjes en geen al te grote porties. We hanteren een beetje de principes van Pascale Naessens. Zowel mijn vrouw Els als ikzelf hanteren afwisselend de kookpotten. Daarnaast geef ik tweewekelijks plasma aan het Rode Kruis. Ik hecht daar groot belang aan. Bij momenten heerst er bloedtekort. Door een beetje plasma af te staan, kan je al een leven redden. Ik probeer ook mijn vrienden te overtuigen om dat te doen, maar dat lukt mij nog niet zo goed.”
“In de vakantie doe ik weinig, maar tijdens de weekends voetbal ik bij SV Loppem”
“Tot mijn 38ste, twee jaar geleden dus, heb ik gevoetbald in het arbeidersverbond, bij Zwaenekerke en Verband. Nu shotten we af en toe nog met de Zeven Torentjes, voor het plezier. Sport is en blijft een belangrijk facet in mijn leven. Ik heb altijd gezegd dat ik zou beginnen fietsen als ik zou stoppen met voetballen. Ik heb dus een koersfiets gekocht en rij geregeld 80 à 90 km. Ik train voor een fietsweekend in mei, met vrienden in de Ardennen.”
“Ik betreur dat er af en toe geweld voorkomt in het amateurvoetbal en het arbeidersverbond”
“Heb ik dat twintig jaar geleden echt gezegd? Zwaenekerke heeft nochtans vaak de trofee van de fair play gekregen. Bij andere ploegen in het arbeidersverbond ging het er af en toe wat minder vredelievend aan toe. Ik herinner mij één betreurenswaardig incident bij de beloften van SV Loppem, toen er zowel op het veld als langs de zijlijn een vechtpartij uitbrak.”
“Zelf was ik een harde maar faire voetballer. Nee, geen Mac The Knife zoals Georges Leekens. Ik speelde centraal in het middenveld en, naarmate ik ouder werd, omdat mijn uithoudingsvermogen verminderde, centraal in de verdediging. Nu, met de Zeven Torentjes, is het echt een liefhebbersverbond hoor. Er wordt zelfs geen klassement opgemaakt. Enkele oudjes spelen voor het plezier, als ze tenminste een volledig elftal kunnen samenstellen.”
“Ik speel gitaar en drums bij een lokaal groepje. Ik heb zelf al drie rocknummers geschreven”
“Mijn gitaar ligt hier nog altijd in de living, maar de drums verkommeren op zolder. Dat covergroepje – Sanitair Vercammen – is een stille dood gestorven. Maar ik heb wel mijn vrouw Leen leren kennen dankzij de muziek. Zij was het ex-lief van een voormalig bandlid uit een van de groepjes waarin ik toen speelde.”
“Muziek speelt nog altijd een belangrijke rol in mijn leven. Thuis werk ik met muziek op de achtergrond. Mijn muzikale smaak is wel wat geëvolueerd. Vroeger was ik fan van Dire Straits en Soulwax, nu hou ik ook van kleinkunst à la Willem Vermandere en Jan De Wilde. Onlangs ben ik nog naar een concert van Bart Peeters geweest. Ook nummers van de Foo Fighters of zelfs Guido Belcanto passeren wel eens de revue.”
“Ik zet regelmatig een stapje in de wereld. Meestal met vrienden in jeugdhuis Thope”
“Dat uitgaan is verminderd sinds we kinderen kregen. Nu proberen we nieuwe restaurantjes uit in Brugge en spreken we bij vrienden thuis af. Ik ben ook letterlijk mijn wilde haren van toen kwijt. Al moet ik toegeven dat ik al op mijn 21ste haar begon te verliezen. Het was geen zicht, daarom heb ik mijn kruin al vrij vroeg kaal geschoren.”
“Mijn echtgenote Leen zat vroeger in de Chiro en ook vaak in jeugdhuis Thope, een aantal vrienden uit die periode zijn gebleven. Jaarlijks gaan we met zijn tienen een weekendje naar de Westhoek. In mei volgt dan een fietsweekend in de Ardennen. Ik ben aan het trainen, want ik wil 100 km kunnen fietsen en al die Ardeense heuvels trotseren.”
David Comeyne zag het levenslicht op 26 februari 1980 in Brugge. Hij is de zoon van Françoise Van Luchene en Alain Comeyne uit Sint-Michiels. Hij heeft nog een oudere zus (An) en een oudere broer (Kris). Hij is sinds 2009 getrouwd met Leen Note. Het gezin woont in de Gustaaf Baertstraat in Sint-Michiels en telt drie kinderen: Midas (10), Jona (7) en Hanna (4). David studeerde na zijn middelbaar aan het KTA in Sint-Michiels toegepaste informatica aan het Simon Stevin Instituut (nu Howest). Hij werkt sinds een jaar als systeembeheerder voor Liantis in Sint-Michiels.
Bio
David Comeyne zag het levenslicht op 26 februari 1980 in Brugge. Hij is de zoon van Françoise Van Luchene en Alain Comeyne uit Sint-Michiels. Hij heeft nog een oudere zus (An) en een oudere broer (Kris). Hij is sinds 2009 getrouwd met Leen Note. Het gezin woont in de Gustaaf Baertstraat in Sint-Michiels en telt drie kinderen: Midas (10), Jona (7) en Hanna (4). David studeerde na zijn middelbaar aan het KTA in Sint-Michiels toegepaste informatica aan het Simon Stevin Instituut (nu Howest). Hij werkt sinds een jaar als systeembeheerder voor Liantis in Sint-Michiels. (SVK)
De tekst die twintig jaar geleden verscheen in Krant van West-Vlaanderen:
David Comeyne is geboren op 26 februari 1980 en heeft zopas het zesde en laatste jaar informatica afgewerkt aan het Koninklijk Technisch Atheneum in Sint-Michiels. Volgend schooljaar gaat hij verder informatica studeren, in het Simon Stevininstituut, naast het Koninklijk Technisch Atheneum. David woont in de Stockveldewijk in Sint-Michiels. Zijn vader Alain is bediende bij de NMBS, terwijl zijn moeder Francoise Van Luchene huisvrouw is.
David Comeyne02 juli 1999
David Comeyne is geboren op 26 februari 1980 en heeft zopas het zesde en laatste jaar informatica afgewerkt aan het Koninklijk Technisch Atheneum in Sint-Michiels. Volgend schooljaar gaat hij verder informatica studeren, in het Simon Stevininstituut, naast het Koninklijk Technisch Atheneum. David woont in de Stockveldewijk in Sint-Michiels. Zijn vader Alain is bediende bij de NMBS, terwijl zijn moeder Francoise Van Luchene huisvrouw is.
Het is vakantie. Wat doe je zo allemaal tijdens een doorsnee week?
David Comeyne: “Tijdens de week doe ik niet zoveel, tijdens het weekend des te meer. Ik speel voetbal in vierde provinciale _ bij SV Loppem _ en voorts hou ik ervan om nu en dan eens te gaan zwemmen. Ik speel zelf muziek en ga daarenboven van tijd tot tijd eens uit.”
Welke instrumenten bespeel je?
David Comeyne: “Ik speel gitaar en drums en maak deel uit van een groepje hier op Sint-Michiels. Een zeer plaatselijk groepje, hoor. We hebben nog maar een paar keer opgetreden.”
Schrijf je zelf nummers?
David Comeyne: “Ja, zelf heb ik al zo’n drietal songs geschreven. Ik zing ook en speel daarbij gitaar.”
Van welke muziek hou je? Wat zit er in je platencollectie?
David Comeyne: “Ik hou over het algemeen het meest van de rustige klassieke rock. Een naam? Een groep als Dire Straits bijvoorbeeld.”
Volg je de hedendaagse muziek-scene?
David Comeyne: “Soulwax vind ik schitterend en ik hou ook wel van de groepen die bijvoorbeeld op Torhout/Werchter spelen, maar de hedendaagse rock spreekt mij toch minder aan dan de ‘klassiekers’ in de popmuziek…”
Hoelang speel je al bij SV Loppem?
David Comeyne: “Ik speel voetbal sedert mijn dertiende. Het blijft trouwens niet bij SV Loppem. Ik speel ook bij de ploeg Zwaenekerke in het arbeidersvoetbal op zaterdag. Daar zijn we goed bezig, want we zijn zopas gepromoveerd. Er zijn wel meerdere spelers van Loppem die bij Zwaenekerke spelen.”
Dit seizoen is voor de vzw Amateursport wat turbulent verlopen. Regelmatig kon je horen dat er ergens gevochten werd tijdens of na een match. Een triestige zaak?
David Comeyne: “Dat is zeer zeker een triestige zaak. Wij hebben het ook een keer meegemaakt dat er geknokt werd na een partij. Het is spijtig dat dit moet gebeuren. En het ergste is dat het geweld niet alleen in het arbeidersvoetbal toeneemt, ook in de provinciale reeksen zijn wij er al meerdere malen mee geconfronteerd.”
Maak je deel uit van de vaste kern bij Loppem? En op welke positie speel je?
David Comeyne: “Bij Loppem speel ik eigenlijk bij de reserven, maar dit seizoen ben ik toch redelijk veel mogen beginnen aan een wedstrijd, wat me natuurlijk wel tevreden stemt. Ik ben tevreden dat ik de kans krijg om me te bewijzen. Zelf speel ik op het middenveld, op posities die wel eens variëren, bijvoorbeeld rechtsmidden of mid-midden. Het maakt niets uit.”
Ben je een ‘ambitieuze’ sportman? Zou je graag hogerop gaan in het voetbal of is het jou eigenlijk puur om het plezier te doen?
David Comeyne: “Ik voetbal toch overwegend om het plezier. De conditie op peil houden, je amuseren onder vrienden, je kent dat wel.”
Je gaat volgend jaar verder studeren in de richting informatica.
David Comeyne: “Ja, en ik zal niet veel verder moeten pendelen dan nu: ik ga volgend schooljaar naar de hogeschool Simon Stevin, die pal naast het atheneum gelegen is.”
Waarom heb je precies voor een studierichting in de computerbranche gekozen?
David Comeyne: “Ik werk graag aan de computer, zo simpel is het. Niet dat ik me echt een programmeur voel. Programma’s opstellen doe ik zelfs eigenlijk niet zo graag. Maar mijn interesse gaat des te meer uit naar het beheren van netwerken, een beetje de problemen oplossen die zich in een netwerkomgeving stellen.”
Heb je al je rijbewijs? Is ‘mobiel’ zijn belangrijk voor jou?
David Comeyne: “Ik vind dat wel belangrijk, maar momenteel heb ik helemaal nog geen auto nodig. Hier in Sint-Michiels wonen we dicht bij alles. Ik kan mij nog het meest efficiënt verplaatsen met de fiets.”
Ga je vaak uit?
David Comeyne: “Ik zet wel regelmatig een stapje in de wereld, ja. Meestal spreek ik eerst met mijn vrienden af in het Jeugdhuis ‘t Hope in Sint-Michiels. Soms blijven we daar ook de hele avond hangen om ter plaatse plezier te maken. Soms vertrekken we dan weer vanuit het jeugdhuis in groep naar Brugge. Meestal spreken we daar af op vrijdagavond.”
(Lodewijk Nollet)
Ik was 20 in 2000
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier