De meeste twaalfjarigen kijken voor ontspanning in de richting van games en speelgoed, maar Romain Pétillon vindt zijn gading vooral in de stallen van de ouderlijke boerderij. Met Hurlus, zijn eigen stier, schopte hij het recent zelfs tot kampioen tijdens een wedstrijd waarvoor hij zichzelf inschreef.
“Hij is een beetje koppig maar je moet geen schrik hebben!” Als een volleerde professional haalt Romain ‘zijn’ Hurlus uit zijn stal. Een kolos van meer dan 600 kilogram, die de knaap gezapig volgt. “Het is nog een jong dier, 16 maanden oud en dus gaat hij nog wel wat groeien. Eenmaal volwassen kan hij al snel 1.300 kilogram wegen. Dat is typerend voor het ras van Blanc Bleu Belge, stevig uit de kluiten gewassen dieren die vooral voor het vlees worden gekweekt.”
Zesde generatie
Papa François (39) kijkt trots naar zijn jongste telg, waarmee opvolging voor het familiebedrijf verzekerd is. “Het zal ondertussen de zesde generatie zijn die hier in Ploegsteert de veeboerderij verder zal zetten”, glundert hij. “Van onze kinderen is het vooral Romain die al van kleins af aan de smaak te pakken had. Toen hij vier jaar oud werd vroeg hij voor zijn verjaardag een koe. We spreken niet over een speelgoedexemplaar maar een rasechte koe. We kochten hem een kalfje en hij verzorgde het volledig zelf. We dachten dat het een soort van fase zou zijn, maar naarmate de jaren vorderden, bleef de passie bij Romain erg groot. Hij staat ‘s morgens voor het krieken van de dag op om eerst de dieren te gaan verzorgen en na school komt hij zo snel mogelijk naar huis om opnieuw in de boerderij te kunnen werken.”
Genoemd naar voetballers
Tijdens een wedstrijd voor veehouders, in het Waalse Montroeul-au-bois, verbaasde Romain dan ook iedereen door het goud mee naar huis te nemen. “Het was in de categorie jonge stieren tot 24 maanden dat ik deelnam met Hurlus”, lacht de jongen. “Hij heet Hurlus naar de bijnaam van voetballers uit Moeskroen, waar ik ook speel. Ik heb Hurlus verwend tot in de kleinste details zodat hij rustig was tijdens de wedstrijd. Het resultaat was er dan ook naar want we wonnen erg overtuigend.”
François is fier op zijn zoon, niet alleen vanwege het resultaat maar nog meer van de inzet die zijn zoon toonde. “Zelf hebben we absoluut geen tijd om ons bezig te houden met wedstrijden dus schreef Romain zichzelf in”, sluit hij af. “Hij regelde alles, van À tot Z, als een echte landbouwer.”
