Rick de Leeuw is gek op ‘de koers’, zowel de koers van nu als die uit lang vervlogen tijden. “Niets mooier dan op weg naar een optreden even stoppen bij een oud-renner”, zegt hij. Een dubbelgesprek met Roger Decock, de oudste nog levende Belgische winnaar van de Ronde van Vlaanderen, zag De Leeuw dan ook meteen zitten.
De zanger, poëet en voltijds dromer parkeert zijn oude Rolls Royce op de oprit van Roger Decock. Roger wordt eind deze maand 83 en woont sinds de dood van zijn vrouw Ginette, nu drie jaar geleden, alleen in zijn huis langs de Deinsesteenweg in Aarsele.
Rick de Leeuw is er vriend aan huis. „Ik bracht vorig jaar een ode aan Roger, tijdens de prijsuitreiking van de Kristallen Fiets, het wielerreferendum van Het Laatste Nieuws. Sindsdien bellen we elkaar regelmatig, en als ik in de buurt ben, spring ik even binnen. Roger kan het mooi vertellen…”
“Ieder detail klopt… Magisch”
De Nederlander heeft niet overdreven. Roger Decock mag dan al 83 zijn, de tijd heeft nog altijd geen vat op zijn geheugen. „Van iedere koers kent hij nog iedere meter uit het hoofd”, vertelt Rick. „Met wie hij in de ontsnapping zat, wanneer hij de beslissende versnelling heeft geplaatst, wie wat gepresteerd heeft. Je mag alles drie keer checken, maar ieder detail klopt. Magisch…”
Wree slicht weer
De Leeuw wijst naar een foto aan de muur ten huize Decock. Nog voor er een vraag gesteld is, begint de oud-renner te vertellen.
„Die foto toont mijn overwinning in de Ronde van Vlaanderen in 1952. Zware omstandigheden: sneeuw, hagelbuien… Let op die vlaggen, de gladde kasseien… Het was wree slicht weer die dag.”
„Wree slicht”, herhaalt de Leeuw gniffelend. „Heerlijk, toch?”
(mvdr en NB)
Uitgebreide versie in Krant van West-Vlaanderen van vrijdag 2 april 2010
>> Bekijk de ode die Rick de Leeuw schreef naar aanleiding van de Kristallen Fiets en die hij voor ons nog eens live bracht ten huize Decock :
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier