De vijftiger nam die beslissing naar eigen zeggen weldoordacht en zonder specifieke reden of aanleiding. Hij kondigde vrijdag het einde van zijn politieke carrière aan.
“Recent vierde ik mijn 50ste verjaardag en het is momenteel politieke zomervakantie : een goed moment dus om te reflecteren over wat voorbij is en na te denken over de toekomst”, stelt Alain Quataert in een persmededeling. “Tien jaar lang was ik gemeenteraadslid in Brugge en bijzonder trots om dat te mogen zijn. In ruil voor deze eer, als geboren en getogen Bruggeling die houdt van zijn stad, heb ik me altijd voluit gegeven en mijn persoon vaak weggecijferd ten dienste van de kiezers en partij. Het was een mooie en zelfs fascinerende periode, vol boeiende ervaringen. Ik beklaag me niets.”
“Talk the talk, walk the walk”
Quataert voelt zich echter niet langer gemotiveerd om als een Don Quichotte tegen windmolens te vechten, “een vereiste om als kleine oppositiepartij toch mee te tellen. Ouder worden doet je ook beseffen dat niemand of geen enkele politieke partij alle wijsheid exclusief in pacht heeft, dat de waarheid ook nooit zwart-wit is. Waar ik vele jaren lang nooit een serieus debat of politieke uitdaging uit de weg ging, verkies ik me daarom nu terug te trekken uit de wereld van de partijpolitiek. De motivatie is er niet meer om vanaf september opnieuw de verplichtingen van een politiek mandaat op te nemen : if you talk the talk, you must also walk the walk.”
Nadat hij in januari op eigen initiatief het fractieleidersschap overdroeg aan Arnold Bruynooghe en ontslag nam uit de lokale partijbesturen, schenkt hij nu ook mijn gemeenteraadszetel terug aan de partij waarvoor ik in 2012 de Brugse kieslijst mocht aanvoeren.
Bye, bye politiek
“Ik wil geen gedemotiveerde en remmende stoorzender zijn, in een partij die zichzelf in alle geledingen toekomstgericht vernieuwd en verjongd heeft. Eerlijker en politiek ethischer is spontaan plaats ruimen voor de opvolgers en nieuwe bestuursleden, die wel nog goesting en ambitie hebben. Voor mij stopt het politiek verhaal vandaag, na 17 jaar van politiek activisme als mandataris of partijmilitant.”
“Zeg nooit “nooit”, maar momenteel heb ik noch goesting noch ambitie om in 2018 nog op een kieslijst te staan of op enigerlei wijze nog een actieve rol te spelen in verkiezingen en partijwerking. Bye bye politiek,” besluit de Vlaams Belanger.
(ON)
