Trui Steenhoudt “Elf juli op een sportieve manier in de kijker zetten”

Op zondag 9 juli vindt de tweede editie van Kortrijk Gordelt plaats. Zowel sportieve als recreatieve fietsers kunnen kiezen uit verschillende afstanden, zeven in totaal. Voorzitter van de vzw achter Kortrijk Gordelt is de Kortrijkse Trui Steenhoudt. “We hebben de mosterd gehaald bij de Gordel in Brussel, maar bij ons draait het niet om politiek”, stelt de N-VA-politica. “Wel willen we zo ook op een sportieve manier de Vlaamse feestdag vieren.”

In 2016 vond Kortrijk Gordelt voor het eerst plaats. Een stap in het onbekende was het toen, zegt voorzitter Trui Steenhoudt (40). “We wisten totaal niet wat we ervan mochten verwachten. Uiteindelijk hebben we de eerste editie mogen afsluiten met 770 inschrijvingen, een aantal waarmee we enorm tevreden waren.”

Hoe hoog ligt de lat voor komende zondag?

“Als bestuur – dat verder bestaat uit Jan Declercq, Birgit Dewulf en Inès Vandewoestijne – hopen we de kaap van de 1.000 deelnemers te ronden. Dat zou heel mooi zijn voor een organisatie die pas komt piepen. Vorig jaar was het natuurlijk supermooi weer en dat heeft zeker een rol gespeeld wat betreft het aantal inschrijvingen. Dit jaar ziet het er niet slecht uit als we naar het weerberichten kijken, maar het is toch afwachten. Als het slecht weer is, zullen vooral de drie familietochten daaronder lijden.”

Waarom moeten de mensen zondag sowieso deelnemen aan de Kortrijkse gordel?

“Omdat het heel leuk zal zijn. Als fietser heb je de keuze uit liefst zeven verschillende parcours. Drie ervan zijn zoals eerder aangehaald voor gezinnen bedoeld, terwijl sportieve fietsers de keuze hebben uit vier afstanden. Voor het inschrijvingsgeld moet je het niet laten: vorig jaar vroegen we zeven euro, dit jaar is dat nog vijf euro. En wie jonger is dan 14 jaar, mag gratis deelnemen. Bovendien zullen zij in de watten worden gelegd.”

“Twee jaar heb ik mijn fulltimejob met de uitbating van café Cantaloupe gecombineerd”

Hoezo?

“Op de aankomstplaats aan de Groeningekouter zal een echt kinderdorp staan met een springkasteel, een ballenbad en de Funbus. Er zijn bovendien optredens voorzien. De Ketnetband komt, net als Cleymans en Van Geel.”

Waar haalden jullie vorig jaar de mosterd voor Kortrijk Gordelt? Bij het Brusselse broertje?

“We hebben ons inderdaad gebaseerd op de Gordel die lange tijd in Brussel plaatsvond. Maar terwijl het in de hoofdstad om een evenement met een politieke achtergrond gaat, is dat bij ons niet het geval. We hebben Kortrijk Gordelt opgestart om de Vlaamse feestdag ook op een sportieve manier in de kijker te zetten. Daarbij willen we de deelgemeenten niet vergeten.”

Vandaar de keuze voor het ontmoetingscentrum van Marke als tweede startplaats?

“Na de eerste editie hebben we gemerkt dat veel fietsers vanuit die richting kwamen om mee te doen. Daarom leek het ons handig om ook daar een startplaats te voorzien, in samenwerking met het oc. Als lid van het beheerscomité van Rollegem en Kooigem weet ik hoe belangrijk het is om de deelgemeenten te betrekken bij evenementen. Soms worden ze een beetje verwaarloosd. Het interessante is dat we daar met Kortrijk Gordelt iets aan kunnen doen: het gaat om een fietstocht en dus kunnen we langere parcours uittekenen die ook de deelgemeenten aandoen.”

Kortrijk Gordelt is verbonden aan de Vlaamse feestdag. Hoe Vlaams ben je zelf?

“Ik kom uit een Vlaams nest en ik ben ook trots om een Vlaming te zijn. Vlamingen zijn harde werkers, doorzetters ook.”

In 2012 stond je op de N-VA-lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen. Was dat een logisch gevolg van die Vlaamsgezindheid?

“Toen bekend raakte dat N-VA in Kortrijk met een volledige lijst wilde uitpakken, heb ik een mailtje gestuurd naar het bestuur met de vraag of ze nog mensen zochten. Ik wou ook mijn steentje bijdragen. Uiteindelijk kreeg ik de 18de plaats, iets waarmee ik heel tevreden was. Op de verkiezingsdag behaalde ik 483 stemmen, een heel mooi aantal. Zo ben ik in het beheerscomité van de deelgemeenten Rollegem en Kooigem terechtgekomen.”

We weten intussen dat je voorzitter bent van Kortrijk Gordelt en in het beheerscomité Rollegem-Kooigem zit. Maar dat is lang niet alles…

“Ik ben ook lid van de vzw Feest In Kortrijk en engageer me voor de Midzomermatinees op Overleie. Twee zaken die ik eveneens met veel plezier doe. Mee helpen organiseren heb ik altijd al graag gedaan. (lachje) Vroeger, toen er een familiefeest in elkaar moest worden gestoken, was ik de eerste die werd aangesproken.”

Wordt het op den duur niet allemaal te veel?

“Dat groeit stelselmatig en ik moet er inderdaad op toezien dat alles combineerbaar blijft met mijn fulltime job. Daarom heb ik vorig jaar niet mee mijn schouders gezet onder het zomerconcert in Bellegem. Het jaar voordien hadden Dag Geeraert en ikzelf dat wel gedaan in Rollegem en hoewel het vakantie was, werd het zomerconcert daar een succes.”

“Overleie is als het ware een dorp in de stad”

Vorig jaar was je dan wel weer bezig met de zomermarktjes en de Midzomermatinees?

“Voor de zomermarktjes werkte ik samen met Hilde Verduyn en dat is heel goed gegaan. Maar dit jaar heb ik gepast: Kortrijk Gordelt en de Midzomermatinees slorpen enorm veel tijd en energie op.”

De Midzomermatinees op Overleie zijn een begrip. Hoe is het om die te helpen organiseren?

“Heel leuk. Bovendien was het eerder een noodzaak omdat de matinees verloren dreigden te gaan. Maar met een paar mensen hebben we de zaken in handen genomen en we kunnen niet klagen. Dit jaar hadden we gemiddeld 100 standhouders, onder meer dankzij het goede weer. We hebben ook de appreciatie gevoeld van de Overleienaren: ze zijn dankbaar dat de Midzomermatinees blijven bestaan.”

Je voelt je dus thuis op Overleie?

“Zeker. Ik kom er ook heel graag. Overleie is als het ware een dorp in de stad. Iedereen kent er iedereen, er zijn leuke volkscafés, er hangt een leuke sfeer… De rust die daar hangt, doet me deugd. Al ben ik voor alle duidelijkheid een stadsmens. Ik heb de ambiance van de stad nodig.”

Ook noodzakelijk voor jou zijn grote uitdagingen. De meeste zijn dan op sportief vlak.

“Ik heb al twee keer de Dodentocht gewandeld en dit jaar staat deze 100 kilometer weer op de agenda. Dit jaar liep ik ook de Ten Miles in Antwerpen. Mooie herinneringen heb ik ook aan de beklimming van de Kilimanjaro in Tanzania. (lachje) Het is wel zo dat ik zulke zaken enorm graag doe, maar ik bijna geen tijd heb om me goed voor te bereiden.”

Bij de niet-sportieve uitdagingen valt de uitbating van een café op.

“Toen ik een jaar of 20 was, droomde ik ervan om ooit achter de toog te staan van café de Vagant in de Voorstraat. Een aantal jaar geleden nam ik deze uitdaging aan en koos de naam Cantaloupe. Twee jaar lang heb ik mijn fulltimejob gecombineerd met het café. Ik was van donderdag tot en met zondag open en ik kreeg een iets ouder publiek over de vloer. Dertigers en veertigers vooral, al kwamen er ook vijftigers en zestigers langs. Een café voor de iets oudere Kortrijkzaan mis ik nu wel eigenlijk.”

“Aan de beklimming van de Kilimanjaro heb ik heel mooie herinneringen”

Fulltime werken, evenementen organiseren, een café uitbaten… Het lijkt erop dat je niet kan stilzitten?

(lacht) “Moeilijk. Als ik bezig ben, voel ik me het best. Maar dat wil niet zeggen dat ik eens niet van rust kan genieten. Op reis gaan naar Frankrijk en drie weken niets doen, dat lukt me wel. Nog even en dan vertrekken we. Dan vliegt de gsm aan de kant en schakel ik een paar versnellingen lager. Veel mensen verwachten dat niet. Dan krijg ik opmerkingen zoals ‘Trui, ik wist niet dat je dat kon’…”

Tot slot: je bent 40 jaar. Waar zie je jezelf binnen vijf jaar?

“Ik hoop om op politiek vlak een stapje vooruit te hebben gezet. De voorbije jaren heb ik kunnen kennismaken met de werking van de ontmoetingscentra en ik hoop dat ik in de toekomst ook op andere gebieden mijn steentje kan bijdragen. Op het gebied van mobiliteit is er in Kortrijk nog wat werk aan de winkel. Ik zou het zeker zien zitten om me daarvoor in te spannen.”

Trui Steenhoudt is 40 jaar en al zes jaar samen met Patrick Callens. Beiden wonen in Kortrijk. Ze werkt operations manager bij de NV Plastec in het Oost-Vlaamse Nazareth.