Ze staan allebei op de derde plaats op de CD&V-lijst in oktober, hij voor de gemeenteraad, zij voor de provincieraad. Maar qua politieke pedigree kan er tussen het koppel Tom Vandenkendelaere (33) en Marlies De Clercq (28) geen groter verschil zijn.
Bernadette Leoen, de moeder van Europees Parlementslid Tom Vandenkendelaere, buste in 1994 foldertjes voor RR.NU, de scheurlijst van oud-senator Patrick Allewaert in Roeselare. Tot daar het politieke engagement in de familie van Tom. “In de stamboom van mijn familie heb ik nog ene Ernest Vandecandelaere teruggevonden, burgemeester van Wervik in de jaren 30, maar inderdaad: ik stam uit een apolitieke familie. Mijn moeder heeft me altijd gewaarschuwd voor de politiek. ‘Doe dat toch niet, je wordt er niet beloond voor je inspanningen’. Al is ze nu wel trots dat haar zoon in het Europees Parlement zit”, zegt Tom. Een hemelsbreed verschil met zijn echtgenote Marlies De Clercq. Grootvader Henri Bolle was in Ingelmunster altijd de trekker van de plakploeg van de toenmalige CVP en haar oom Jean-Pierre De Clercq was er jaren burgemeester voor die partij. “Ik mag mijn nonkel echt wel mijn politieke coach noemen. De tips & tricks die hij me gaf, zijn van onschatbare waarde”, klinkt het bij Marlies.
Naam als een klok
“De politiek zit er in onze familie echt wel ingebakken. Er werd veel over gepraat, we gingen als kind altijd mee naar evenementen van de CD&V. Dat de politiek een harde stiel is, wist ik al toen ik zes jaar was. Toen, in 1995, moest mijn nonkel als burgemeester aftreden door de helikopteraffaire (de CVP had binnen de sperperiode helikoptervluchten verloot op de plaatselijke braderie, red.). Ik heb toen als kind gezien wat voor een impact zoiets kan hebben. Heftig”, zegt Marlies.
Samen naar vergaderingen: leuk. Dan zien we elkaar nog eens
En toch beslist ze in 2012 zelf op de CD&V-lijst te gaan staan. “Ik was de enige De Clercq van mijn generatie die in politiek geïnteresseerd was. Hele avonden lang heb ik met mijn oom Jean-Pierre gesproken. Over hoe je campagne moet voeren, over welke rol ik in de partij kon spelen. Ik haalde 646 voorkeurstemmen, meer dan sommige schepenen. Mijn familienaam zal daar zeker een rol in gespeeld hebben, daar moet ik niet flauw over doen. De naam ‘De Clercq’ klinkt nog altijd als een klok in Ingelmunster. Anderzijds: ik was en ben zelf ook niet onbekend in Ingelmunster en heb zeker heel wat stemmen op eigen kracht gehaald.”
Blijven ‘plakken’
In 2014 leerde het koppel elkaar kennen op campagne voor de federale en Europese verkiezingen. Een jaar later verkaste Marlies van Ingelmunster naar Roeselare om Toms politieke ambities te ondersteunen. “Ik heb daar nooit over getwijfeld. Het is Tom zijn job. Het feit dat ik uit een politieke familie stam, is net onze sterkte als koppel. Weinig andere vrouwen zouden begrijpen dat hun man zo vaak afwezig is, dat hij na een spreekavond nog moet blijven ‘plakken’. We moeten soms naar dezelfde vergaderingen. Leuk, dan zien we elkaar nog eens”, lacht Marlies.
“Eén avond per week ben ik thuis. Dat is onze afspraak. En in het weekend doen we zoveel mogelijk samen. Ook op campagne gaan, en onze zoon César (1) gaat dan gewoon mee”, zegt Tom. “Toen ik net politiek actief was, wist ik trouwens amper hoe ik campagne moest voeren. Een enorm verschil met Marlies, die een hele machine achter zich had. Flyers, affiches, huisbezoeken, noem maar op. Terwijl ik van plan was om twintig brieven te schrijven”, zegt Tom. “Geen paniek, schat, vanaf nu mag je mijn machine gebruiken”, lacht Marlies.