Politicologen zien twee redenen voor succes van Vlaams Belang in West-Vlaanderen: “Ventilus en stikstof”

Politicologen Herwig Reynaert en Carl Devos over de winst van Vlaams Belang. (JC/JS/Belga)
Laurens Kindt

De woede van de landbouwers omwille van het stikstofdossier én de onvrede over de beslissingen van de Vlaamse regering over van de Ventilus-hoogspanningsverbinding. Dat zijn volgens politicologen Herwig Reynaert en Carl Devos (UGent) de redenen voor het eclatante succes van Vlaams Belang in onze provincie.

Vlaams Belang is de grootste partij van West-Vlaanderen geworden, zowel op Vlaams als op federaal niveau. De troepen van Immanuel De Reuse krijgen er in het Vlaams parlement zelfs nog een West-Vlaamse zetel bij. Dat niet N-VA – dat er in West-Vlaanderen weliswaar op vooruit gaat – de grootste partij geworden is zoals in de rest van Vlaanderen, is volgens politicoloog Herwig Reynaert (UGent) wellicht toe te schrijven aan twee symbooldossiers. “De Ventilus-hoogspanningslijn en het stikstofdossier”, klinkt het.

“Vlaams Belang heeft het ongenoegen dat leeft bij veel mensen over die beide dossiers zeer goed kunnen capteren, zonder dat ze zelf echte oplossing naar voren moesten schuiven. Ze hebben zich zowel op het stikstofdossier als het Ventilus-dossier heel hard geprofileerd en dat heeft hen geen windeieren gelegd. Er is veel onvrede over die zaken en als je je dan als partij kan afzetten tegen de partijen die in de regering zaten, dan loont dat”, stelt Reynaert.

Boerenprotest

Herwig Reynaert verwijst onder meer naar de resultaten van Vlaams Belang in het kanton Vleteren, waar de partij ruim één derde van de kiezers kon overtuigen. “Dat is het diepe platteland. De tijd dat CD&V alles op het platteland won, is definitief voorbij. Het boerenprotest was enorm, ook in West-Vlaanderen”, zegt Reynaert. Mikpunt van dat boerenprotest was vooral N-VA-minister Zuhal Demir. “Mogelijk is dat een reden waarom N-VA niet de grootste werd in West-Vlaanderen”, vermoedt de politicoloog.

“Echte grootstedelijke problemen kent West-Vlaanderen niet, maar landelijk Vlaanderen voelt zich genegeerd”, concludeert ook zijn collega Carl Devos. “CD&V heeft lang gedaan alsof men voor West-Vlaanderen zou zorgen in Brussel, maar de West-Vlamingen hebben zich afgevraagd waarom ze dat dan de voorbije decennia niet gedaan hebben. Ze zitten al sinds mensenheugenis in de regering”, zegt Devos.

Vlaams Belang snoepte volgens Herwig Reynaert niet enkel van CD&V West-Vlaamse stemmen af, ook vanuit Open VLD en N-VA zijn kiezers overgestapt naar Vlaams Belang. “Ondernemers bijvoorbeeld, die stemden vroeger traditioneel voor de liberalen. Later stapten die over naar N-VA en nu zijn ze richting Vlaams Belang gegaan”, zegt Reynaert.

Dedecker vs. Demir

“Jean-Marie Dedecker (onafhankelijk lijsttrekker op de N-VA-kamerlijst, red.) heeft nochtans veel kunnen opvangen. Hij heeft een rechts imago, pleitte voor samenwerken met Vlaams Belang en kan moeilijk verantwoordelijk gehouden worden voor het beleid van Zuhal Demir, dat moeilijk lag in West-Vlaanderen”, zegt Carl Devos.

De politicoloog blikt al even vooruit naar de gemeenteraadsverkiezingen in oktober. “CD&V is in West-Vlaanderen heel wat stemmen kwijt, Vlaams Belang heeft er veel bij gewonnen. Bart De Wever (voorzitter van N-VA, red.) heeft nu al gezegd dat zijn lokale afdelingen geen coalities mogen sluiten met Vlaams Belang. Als Vlaams Belang dus wil besturen, zal ze ofwel een absolute meerderheid moeten hebben ofwel samengaan met lokale lijsten die geen binding hebben met een nationale moederpartij. Dat wordt niet evident”, zegt Carl Devos.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier