De Wieltjesstad kent haar ondertussen al 12 jaar als Cultuurschepen, maar binnenkort zal ook in het Vlaams Parlement de naam Griet Vanryckegem (N-VA) een belletje doen rinkelen. De Meense lerares-politica neemt ons terug naar haar jeugd en het cultuurbeleid en blikt (een beetje) vooruit. Een belangrijke schakel in deze goed geoliede machine is haar gezin: “Dat is mijn steunpilaar.”
Hoe ben je in de politiek terechtgekomen?
“De politiek is mij met de paplepel meegegeven. Mijn vader en grootvader waren altijd Vlaamsgezind en zetten zich in voor de Volksunie. Ik ben opgegroeid met een zeker Vlaams zelfbewustzijn, waarbij de identiteit een grote rol speelde en ik zag ook al snel het belang van het Nederlands in onze grensstreek. Al op mijn 18de deed ik voor het eerst mee met de gemeenteraadsverkiezingen.”
Is cultuur je dan ook met de paplepel meegegeven?
“Jazeker. Ik ben groot geworden met ouders die mij van tentoonstellingen en musea naar kerken en dergelijke, door heel Europa, meegesleurd hebben. Daarnaast ben ik een grote boekenwurm. En ten slotte ben ik ook lid van de lokale toneelvereniging Cie Tabloo. Daarvoor heb ik meegespeeld en geregisseerd. Ik ben ook leerlinge geweest aan de muziekacademie en heb in mijn opleiding tot leerkracht ook die liefde voor cultuur behouden. Kortom, ik hou van alle vormen van cultuur. Maar als ik dan toch één vorm moet uitkiezen waar ik niet zonder zou kunnen, dan is dat een boek.”
Wat heb je in die 12 jaar al kunnen verwezenlijken hier in Menen op het vlak van cultuur?
“Ik heb ons cultuurcentrum De Steiger grondig hervormd, zowel op het vlak van personeel als financieel. Daarnaast hebben we ook het eendaagse zomerfestival Zomer omgebouwd tot Boulevard Solar, één grote zomerkalender, over de volledige stad in samenwerking met verschillende verenigingen. Daar horen ook drie grotere festivals met muziek, theater en van alles bij, in zowel Menen, Lauwe als Rekkem. Ik heb wel de indruk dat die hervorming hier gesmaakt wordt. Het aantal bezoekers van De Steiger blijft ook jaar na jaar stijgen. Ik blijf daar echt versteld van staan. We hebben in de stad ook een erfgoedcoördinator geïntroduceerd, en erfgoed is voor het eerst een bevoegdheid geworden. Dat mag wel in een stad met vestingen.”
Een andere specialisatie van je is onderwijs. Wat heb je op het vlak van onderwijs kunnen veranderen in Menen?
“Ik vind in elk geval dat onderwijs en cultuur altijd samengaan. Het is de bedoeling dat je ook op school cultureel geprikkeld wordt. Je kan daar zoveel uithalen. We proberen vanuit het stadsbestuur dan ook goede schoolprestaties te belonen met de Belfortprijs die we in 2022 invoerden. Dat is een jaarlijkse eindwerkprijs voor afwisselend leerlingen uit het technisch secundair onderwijs of studenten aan het hoger onderwijs. In de coronaperiode werkten we ook nauw samen met de verschillende scholen in Menen om die hectische periode door te komen.”
“Mijn man en vier kinderen zijn mijn steunpilaren. Zonder hen ben ik niets”
“Dankzij veel online overleg hebben we toen echt veel stenen kunnen verleggen. Ik sta natuurlijk zelf voor de klas en dan weet je wat de pijnpunten zijn, hé. Ik bleef het schepenambt telkens combineren met mijn job als leerkracht omdat ik de vernieuwing in het onderwijs van op de eerste rij wou meemaken, omdat ik als politica met de voetjes op de grond wou blijven staan en ook omdat ik niet vast wou hangen aan een mandaat. Ik heb de job altijd met heel veel passie gedaan. Ik stop vanaf volgend jaar als leerkracht en dat is voor mij echt het moeilijkste. Ik kan dat niet geloven. Het is gelukkig tijdelijk, hé. Ik sluit niet uit dat ik ooit terugkom.”
Zondag kreeg je 9.159 voorkeurstemmen van de West-Vlaming. 980 daarvan waren van de Menenaars. Voel je je hierdoor gesterkt?
“Ik ben de Menenaars echt zo dankbaar dat ik dat vertrouwen heb gekregen. (glundert) Menen is historisch gezien anders gekleurd (tot 2012 stemde Menen socialistisch, red.), dus dat is geen evidentie. Met N-VA zeggen we wat we doen en doen we wat we zeggen. Het is fijn dat we daarvoor beloond worden.”
En met die score mag je dus naar het Vlaams Parlement. Hoe reageerde je toen je dat ontdekte?
“Het is eigenlijk pas toen ik ’s nachts naar mijn auto aan het wandelen was, dat ik ontdekte dat ik verkozen ben. Ik was dolgelukkig en had daar eigenlijk geen rekening mee gehouden.”
Wat gebeurt er nu?
“Het enige wat ik al weet is dat ik de eed afleg voor het Vlaams Parlement op 2 juli. Het sterke resultaat in Menen geeft ons wel vleugels voor de gemeenteraadsverkiezingen. Ik ben kandidaat-burgemeester en we hopen de gele lijn van de N-VA door te trekken tot in Menen met een duidelijk en consequent beleid.”
Welk team staat er ten slotte achter deze drukbezette vrouw?
“Mijn man en vier kinderen zijn mijn steunpilaren. Zonder hen ben ik niets. Als zij gelukkig zijn, ben ik gelukkig en omgekeerd. Ook aan mijn vader heb ik natuurlijk enorm veel, niet alleen doordat hij mij in de politiek loodste. Mijn moeder verdient evenzeer een vermelding. De vele keren dat ze al soep en ovenschotels voor ons maakte zijn van onschatbare waarde. Ik ben mijn ‘team’ heel dankbaar.”
Verkiezingsuitslagen 2024
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
