Met de komst van het nieuwe jaar verwelkomen we in Kortrijk ook een nieuwe gemeenteraad. Maar liefst 19 raadsleden worden vervangen. Een van hen is Marc Lemaitre (68) van SP.A. Na 31 jaar in de gemeenteraad, waarvan twee als schepen van Openbare Werken en Mobiliteit, zegt hij het politieke circus vaarwel. “Ik ben nog steeds bezeten van politiek, maar ik geeft graag de mensen met wat minder jaren op de teller een kans”, zegt hij.
We treffen Marc in zijn huis aan de Goedendaglaan. Veel tijd voor een babbel heeft hij niet, hij zit middenin de blok. “Laat ons zeggen dat mijn vorige poging tot studeren geen succes was (lacht). Ik studeerde toen Belgisch recht, maar twee weken voor het examen moest ik nog gaan zoeken waar ik mijn cursus gelegd had. Dat is dus niet zo goed afgelopen. Nu heb ik meer tijd en zijn de aula’s groter, ik kan mij dus achteraan verstoppen.”
De oud-schepen studeert geschiedenis aan de Universiteit van Gent. En met succes. “Voor het vak Geschiedenis van Bruno De Wever haalde ik 18 op 20. Ik bleef maar ratelen over de Russische Revolutie, de prof heeft mij stil moeten leggen”, lacht hij. Dat blokken combineert de zestiger met oppassen op zijn zes kleinkinderen en de zorgen voor zijn vrouw, die een fysieke beperking heeft.
4.000 handtekeningen
Marc Lemaitre is een politicus van de oude stempel. Het soort man dat mee op straat komt om zijn verontwaardiging te uiten. “Ik ben mijn carrière gestart ergens in de jaren tachtig, nog een flink stuk aan de linkerzijde van SP.A. Maar actie ondernemen mocht in die verenigingen niet. En dat was niks voor mij. Onder het devies Power to the People heb ik meerdere wijkcomités, actiegroepen en dergelijke opgericht. In de sociale woonwijk De Venning bijvoorbeeld of in de Blauwe Poort, overal waar de arbeidsklasse het nodig had.”
Enkele jaren geleden organiseerde Marc nog de meest ondertekende petitie in Kortrijk ooit. Samen met een team verzamelde hij toen meer dan 4.000 handtekeningen tegen de N328. Die stadssnelweg moest een verbinding worden tussen het kruispunt van de Meensesteenweg (N8) nabij de Euroshop en de ring rond Kortrijk (R8) nabij Heule. Het stadsbestuur verwees die plannen uiteindelijk naar de vuilnisbak. Een grote overwinning.
Ik denk dat heel veel raadsleden en hun partners mij dankbaar zijn voor die hamerpunten
Later kwam Marc terecht bij de Jong Socialisten. “Ik vond dat ik de wereld moest veranderen. Daar ben ik waarschijnlijk niet in geslaagd. Maar de poging tot was wel heel boeiend“, lacht hij. Vanaf 1983 zetelde hij ook in de gemeenteraad onder burgemeester Jozef De Jaegere en het dan al bijna 100 jaar durende juk van de CVP. “Maar ik voerde heel graag oppositie. Ik vind dat een heel dankbare job, dankbaarder dan besturen. Je krijgt de kans om dingen aan te klagen. De CVP was toen almachtig maar ik heb onze zaak nooit als hopeloos aangevoeld. Want als je gelijk hebt, dan krijg je op de lange termijn ook wel gelijk, zelfs als oppositie. Alleen steekt het bestuur dan de pluimen op hun eigen hoed.”
Zware job
“Ik moet toegeven dat politiek eigenlijk niet zo veel veranderd is op 30 jaar tijd. Al wordt er nu misschien niet meer zo hard oppositie gevoerd. In mijn tijd durfden we het al eens aftrappen als een voorstel echt te schandalig was. Maar om eerlijk te zijn, dat was gewoon een zwaktebod (lacht). Volgens mij zou de oppositie zichzelf ook meer in de kijker moeten zetten, vecht gerust iets uit in de pers. Maar spaar niet alles op tot de gemeenteraad.”
Gaat hij dat dan niet missen? “Jawel hoor, ik ben echt een politiek beest. Maar eigenlijk had het mij bij de vorige verkiezingen al geen verdriet meer gedaan als ik er niet bij was geweest. Politiek is een zware job. Je wordt geleefd en rent van de ene vergadering naar de andere. Dat laat ik nu graag aan mijn plichtsbewuste en hardwerkende opvolgers over.”
Axel Weydts volgde Marc Lemaitre in 2014 na twee jaar al op als schepen van Mobiliteit en Openbare werken. “Ik mocht drie jaar op die zetel zitten ook hoor, maar daar zat ik eigenlijk niet op te wachten. Als ik 30 jaar jonger was geweest had ik dat nog zien zitten, maar nu niet meer.” Toch slaagde de man erin om zijn stempel te drukken op zowel het Kortrijkse landschap als de werking van de gemeenteraad. “Het systeem van de hamerpunten tijdens de gemeenteraad heb ik ingevoerd. Dankzij dat systeem hoeft er niet meer gepraat te worden over elk puntje op de agenda. Dingen waar iedereen het over eens is laten we nu gewoon links liggen. Ik denk dat veel gemeenteraadsleden en hun partners mij daar nog dankbaar voor zijn (lacht).”
Vernieuwende ideeën
Ook het Shop&Go-systeem heeft zijn bestaan de danken aan Marc. “Dat was eigenlijk een idee van Parko-directeur Jean-Paul Vandewinckele”, vertelt hij. “Ik weet nog dat iedereen dat toen uit de lucht gegrepen vond. Maar ik ben samen met Jean-Paul naar burgemeester Van Quickenborne getrokken. Hij was in het begin nogal wantrouwig, maar langs de andere kant is hij altijd blij met vernieuwende ideeën. Uiteindelijk is het toch gelukt, daar ben ik heel trots op. Daar kwam dan nog eens bij dat het gebruikt werd als pasmunt bij de handelaars in het centrum om de parking op de Grote Markt te verwijderen.”
Nog zo een stokpaardje van Lemaitre is de sociale huisvesting in de stad. “In Kortrijk zijn negen procent van alle huizen sociale woningen en dat is veel te weinig”, verduidelijkt hij. “Ik moest in de gemeenteraad dikwijls aanhoren dat je met meer sociale woningen ook meer armen aantrekt. Maar dat is natuurlijk zever. Het lost net armoede op. Ik ben heel blij dat ik een beetje heb kunnen bijdragen aan een oplossing.”
“Ik kijk terug op mijn politieke carrière als een tevreden man. In de commissie Openbare Werken was ik graag nog wat langer gebleven. Er is zeker nog werk aan de winkel in Kortrijk als het op mobiliteit aankomt. Maar dat laat ik nu graag aan de jeugd over.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier